Γιατί είναι τόσο άβολο να προσπαθεί κανείς να κάνει νέους φίλους; Σίγουρα, οι πρόγονοί μας χρειάζονταν φίλους, οπότε δεν θα έπρεπε η δημιουργία φίλων να είναι τόσο φυσική όσο η ομιλία μιας γλώσσας ή το περπάτημα;
Οι πολιτισμικοί ψυχολόγοι Fathali Moghaddam, Donald Taylor και Stephen Wright σημείωσαν διάφορους τρόπους με τους οποίους οι κοινωνικές ομάδες στις σύγχρονες κοινωνίες διαφέρουν από εκείνες στις παραδοσιακές κοινωνίες (όπως αυτές που κατοικούσαν οι πρόγονοί μας).
Οι σχέσεις των προγόνων μας ήταν μόνιμες, οι δικές μας είναι προσωρινές. Οι πρόγονοί μας δεν χρειάστηκε να επιλέξουν με ποιον θα έκαναν παρέα ή να αναζητήσουν μια ομάδα για να τους δεχτεί, γεννήθηκαν σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα και αυτό ήταν όλο. Τέλος, οι σχέσεις στις παραδοσιακές κοινωνίες ήταν συλλογικές, ήσουν ένα ενσωματωμένο μέρος ενός διασυνδεδεμένου δικτύου οικογενειών.
Στον σύγχρονο κόσμο, οι σχέσεις είναι ατομικιστικές δηλ. βασίζονται σε μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως επαγγελματικά ενδιαφέροντα, μοναδικά ταλέντα, στάσεις και πεποιθήσεις (που μπορεί να διαφέρουν πολύ από εκείνες των αδελφών, των ξαδέρφων ή των γειτόνων σου). Μπορεί να κατάγεσαι από μια αγροτική πόλη, αλλά αν δεν σε ενδιαφέρει η γεωργία, αλλά η βιώσιμη αρχιτεκτονική ή η δημοσιογραφία, θα μαζέψεις τα πράγματά σου και θα πας να σπουδάσεις σε ένα πανεπιστήμιο μακριά από την πόλη σου και θα κάνεις μια νέα ομάδα φίλων που θα ενδιαφέρονται για τα ίδια πράγματα που ενδιαφέρεσαι κι εσύ. Όταν αποκτήσεις το πτυχίο σου, θα αλλάξεις ξανά και θα μετακομίσεις σε μια νέα πόλη όπου θα πρέπει να αρχίσεις να κάνεις φίλους από την αρχή.
Η ερευνήτρια φιλίας Julianne Holt-Lunstad υποστήριξε ότι υπάρχει πλέον μια «επιδημία μοναξιάς» στις ΗΠΑ. Μετά από έρευνα για την υγεία και τη φιλία, εκτίμησε ότι το να μην έχεις φίλους είναι τόσο κακό για την υγεία σου όσο το να είσαι συστηματικός καπνιστής. Έτσι, οι φιλίες έχουν σημασία. Αλλά αν είστε κάποιος που έχει μετακομίσει σε ένα νέο μέρος ή του οποίου οι παλιοί φίλοι έχουν μετακομίσει, τι μπορείτε να κάνετε γι’ αυτό;
Η Δημιουργία Φίλων Περιλαμβάνει Τρία Ξεχωριστά και Πολύπλοκα Προβλήματα
Το πρώτο βήμα για να κάνετε έναν νέο φίλο είναι ίσως το πιο δύσκολο: η μετάβαση από έναν άγνωστο σε έναν οικείο γνωστό.
Το δεύτερο είναι η μετάβαση από τη γνωριμία στη φιλία. Και το τρίτο είναι η διαχείριση της φιλίας.
Αυτό το τρίτο βήμα μπορεί να αναλυθεί περαιτέρω σε τρία πολύ διαφορετικά προβλήματα: πώς να είσαι καλός φίλος, πώς να μεγιστοποιήσεις τα οφέλη και να ελαχιστοποιήσεις το κόστος της φιλίας και πώς να αποσυρθείς από μια κακή φιλία.
Σκεπτόμενος πρακτικούς τρόπους διαχείρισης καθενός από αυτά τα τρία βήματα, εμβάθυνα στην ερευνητική βιβλιογραφία για τη φιλία, όπου οι πρακτικές εφαρμογές συχνά κρύβονται βαθιά πίσω από ένα συνονθύλευμα αφηρημένων μεθοδολογικών λεπτομερειών. Ζήτησα επίσης τη συμβουλή αρκετών συναδέλφων που έχουν κάνει έρευνα για τη φιλία ή που γνωρίζω ότι είναι καλοί στο να κάνουν φίλους. Θα αναφερθώ λεπτομερέστερα σε αυτά που έμαθα σε μερικές επόμενες αναρτήσεις, αλλά θα προσφέρω μια απλή πρόταση εδώ.
Τοποθεσία
Ένας τρόπος για να κάνετε νέους φίλους είναι απλώς να τοποθετηθείτε στη σωστή θέση. Μια κλασική μελέτη για τη δημιουργία φιλικών σχέσεων σε ένα φοιτητικό διαμέρισμα στο MIT διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι των οποίων τα διαμερίσματα άνοιγαν σε γραμματοκιβώτια ήταν πιο πιθανό να κάνουν φίλους (Festinger, Schachter, & Back, 1950). Γιατί; Ήταν πιο πιθανό να έρθουν σε επαφή με γείτονες, οι οποίοι, εκείνη την εποχή, έλεγχαν την αλληλογραφία τους σε καθημερινή βάση. Αν περνούσατε από το γραμματοκιβώτιο κάθε φορά που μπαίνατε ή έβγαινα από το διαμέρισμά σας, θα ήταν πολύ πιο πιθανό να συναντήσετε τους γείτονές σας, να τους χαιρετήσετε ευγενικά και να γίνετε ένα οικείο πρόσωπο, σε σύγκριση με έναν κάτοικο που ζούσε στο τέλος ενός απομακρυσμένου διαδρόμου ή με μια πόρτα που έβλεπε στον δρόμο μακριά από τους κοινούς χώρους συγκέντρωσης.
Πέρυσι, παρατήρησα ότι ένας από τους προπτυχιακούς φοιτητές στο εργαστήριό μας άρχισε να φέρνει τον υπολογιστή του και να εργάζεται στα τραπέζια ακριβώς έξω από το κεντρικό γραφείο ψυχολογίας, στη συμβολή δύο διαδρόμων που οδηγούσαν σε πολλά γραφεία καθηγητών. Στην αρχή, δούλευε μόνος του και οι περαστικοί άρχισαν να τον αναγνωρίζουν και να τον χαιρετούν ευγενικά. Μέσα σε λίγους μήνες, ενώθηκε με αρκετούς άλλους μαθητές και έγινε το κέντρο ενός δικτύου νέων φίλων.
Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/
Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/
Πηγή:
https://www.psychologytoday.com
