Για πολλούς ανθρώπους, οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μπορεί να είναι πηγή τρόμου. Ενώ μερικοί από εμάς απολαμβάνουμε πάρτι, συναντήσεις και γεύματα, άλλοι σχεδιάζουν τη στρατηγική εξόδου τους πριν καν μπουν σε ένα δωμάτιο.

Και για τα 40 εκατομμύρια Αμερικανούς που πάσχουν από κοινωνική αγχώδη διαταραχή, σημειώνει ο Επίκουρος Καθηγητής Ψυχολογίας Fallon Goodman, οι συγκεντρώσεις από γεμάτα τραπέζια μέχρι ραντεβού για έναν καφέ δεν είναι απλώς άβολα, μπορεί να αισθάνονται αρκετά τρομαγμένοι.

Πάνω από το 12% των Αμερικανών θα έχουν διαγνωστεί με διαταραχή κοινωνικού άγχους κάποια στιγμή στη ζωή τους, σύμφωνα με την Goodman, η οποία μελετά την πάθηση στο Εργαστήριο Συναισθημάτων και Ανθεκτικότητας του Πανεπιστημίου George Washington στο Columbian College of Arts and Sciences (CCAS). Αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει προσωπικότητες υψηλού προφίλ όπως η πρωταθλήτρια τένις Naomi Osaka και η βραβευμένη με Όσκαρ Viola Davis.

Αν και συχνά απορρίπτονται ως εσωστρεφείς ή απλά ντροπαλοί, ο Goodman τόνισε ότι η κατάστασή τους δεν είναι αβλαβής ή φευγαλέα. Ενώ κάθε περίπτωση κοινωνικού άγχους φαίνεται διαφορετική, συνδέεται με αυξημένους κινδύνους κατάχρησης αλκοόλ και ναρκωτικών, καθώς και με άλλες ψυχικές ασθένειες όπως η κατάθλιψη.

Ίσως το πιο ανησυχητικό, υποστήριξε ο Goodman, είναι ότι το κοινωνικό άγχος κάνει τους ανθρώπους να κρύβονται από τις αλληλεπιδράσεις, στερώντας τους αυτό που αποκαλεί τον μεγαλύτερη ανάγκη τους: άλλους ανθρώπους.

«Οι άνθρωποι είναι δύσκολο να συνδεθούν μεταξύ τους», είπε. «Αλλά το κοινωνικό άγχος εμποδίζει τους ανθρώπους να ζουν τη ζωή που θέλουν να ζήσουν».

Φόβος απόρριψης

Στον πυρήνα του, είπε ο Goodman, το κοινωνικό άγχος συνδέεται με τον φόβο της απόρριψης.

Ενώ ένα άτομο που βιώνει την απόρριψη υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να “σηκώσει κεφάλι” και διεκδικήσει το καλύτερο για τον ίδιο, είτε πρόκειται για φαντάσματα (φόβους) μετά από ένα πρώτο ραντεβού είτε για μια ονειρεμένη δουλειά, τα άτομα με κοινωνική αγχώδη διαταραχή συνδυάζουν αυτή την απόρριψη με τις απόψεις τους για τον εαυτό τους.

«Πιστεύεις ότι είσαι απομονωμένος επειδή δεν είσαι αρκετά αξιαγάπητος», εξήγησε ο Goodman.

«Πιστεύεις ότι σε απέρριψαν για αυτή τη δουλειά επειδή δεν είσαι αρκετά έξυπνος». Και κάθε συνάντηση που τους φοβίζει καθιστά πιο δύσκολο για αυτούς να διακινδυνεύσουν ξανά την απόρριψη. «Για μερικούς ανθρώπους, η απόρριψη είναι τόσο επώδυνη, τόσο τραυματική, που αποφεύγουν συστηματικά τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις σε όλη τη ζωή τους», είπε.

O ίδιος ο Goodman δεν είχε ποτέ βιώσει το κοινωνικό άγχος «σε όλο της το τρομερό μεγαλείο», είπε, μέχρι που επιβιβάστηκε σε μια πτήση παρόρμησης για την Αυστραλία κατά τη διάρκεια του διδακτορικού του πρόγραμμα. Απομονωμένος σε έναν ξενώνα της Μελβούρνης, συνειδητοποίησε ότι, όπως τα άτομα με κοινωνικό άγχος, έψαχνε για ενδείξεις για κοινωνικούς κανόνες. Έλεγχε κάθε συνάντηση για να βρει νεύματα εγκρίσεων ή κρυφές απόρριψης, επικεντρωμένος στο πώς τα ρούχα και η ομιλία του διέφεραν από τους άλλους γύρω του.

«Σε κάθε κοινωνική σύγκριση, έχασα το σημάδι», είπε. Αντιμετώπισε την επιθυμία να αποσυρθεί στο δωμάτιό του αντί να πλησιάσει συνταξιδιώτες. «Έμαθα ένα μάθημα για το κοινωνικό άγχος», είπε. «Αισθάνεται παράλυτο».

Και ενώ η διαταραχή κοινωνικού άγχους είναι μια από τις πιο κοινές ψυχικές ασθένειες στον κόσμο και, είπε ο Goodman, είναι αρκετά εύκολο να εντοπιστεί με λίγες μόνο διαγνωστικές ερωτήσεις, συχνά διαγιγνώσκεται λάθος και παρεξηγείται.

Ο Goodman συχνά καταρρίπτει κοινούς μύθους σχετικά με την πάθηση, όπως την πεποίθηση ότι στα άτομα με κοινωνική αγχώδη διαταραχή αρέσει στην πραγματικότητα να είναι μόνοι.

Ο υποψήφιος Paddy Loftus, εξετάζει πώς οι αντιλήψεις για τον κίνδυνο διάκρισης επηρεάζουν τις καθημερινές δραστηριότητες των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων.

«Θέλουμε να ενισχύσουμε το κοινωνικό θάρρος και να δώσουμε στους ανθρώπους τα εργαλεία για να χειριστούν την απόρριψη όταν έρθει», είπε, «αλλά πρέπει επίσης να εκτιμήσουμε ότι δεν βιώνουν όλοι την ίδια απόρριψη στον κόσμο μας».

Εν τω μεταξύ, ο Goodman ενθαρρύνεται από άτομα που αξιοποιούν τα εργαλεία τους για να βοηθήσουν στη μείωση του στίγματος και στη διόρθωση επιβλαβών μύθων, είτε πρόκειται για διεθνή διασημότητα της Οσάκα είτε για ειλικρινείς συζητήσεις σε κοινότητες, σχολεία και χώρους εργασίας.

«Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε για να κατανοήσουμε τι είναι το κοινωνικό άγχος και να μην το εξισώσουμε με κάποιο είδος αδυναμίας», είπε. «Αλλά σε αυτόν τον υπερσυνδεδεμένο κόσμο, ένα άτομο μπορεί να έχει έναν τόνο δύναμης. Μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία τους για να δημιουργήσουν ουσιαστική και διαρκή αλλαγή».

Για περισσότερα ΝΕΑ και Άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/

Πηγή: John DiConsiglio

George Washington University