Της Κωνσταντίνας Μαρκοπούλου, Συμβούλου Ψυχικής Υγείας και Παιδικής Ανάπτυξης, M.Ed, M.Sc

Γνωρίζοντας το παιδί μου, τις συναισθηματικές και εκπαιδευτικές του ανάγκες

Όλοι κατηγορούν τους γονείς για τα προβλήματα τον αντίκτυπο που έχει η συμπεριφορά των παιδιών στο κοινωνικό σύνολο. Όμως ποιος είναι εκείνος που βοηθάει τους γονείς; Πόση προσπάθεια καταβάλλεται στο να βοηθήσει κανείς τους γονείς να γίνουν πιο αποτελεσματικοί στην ανατροφή των παιδιών τους; Πού μπορούν οι γονείς να μάθουν τι πράττουν λανθασμένα και τι μπορούν να πράξουν διαφορετικά;

Οι γονείς κρίνονται αλλά ΔΕΝ εκπαιδεύονται. Εκατομμύρια νέοι γονείς  αναλαμβάνουν κάθε χρόνο ένα έργο που συγκαταλέγεται στα πιο δύσκολα που μπορεί να έχει κανείς, όπως είναι το να πάρεις ένα μωρό, ένα νήπιο που είναι σχεδόν αβοήθητο και να αναλάβεις την ολοκληρωτική ευθύνη για τη σωματική και ψυχική του υγεία και να το αναθρέψεις ώστε να γίνει ένας παραγωγικός, συνεργάσιμος πολίτης που θα συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο… Άραγε υπάρχει πιο δύσκολο και πιο απαιτητικό έργο από αυτό;

Σε  αντίθεση με σχεδόν όλους τους κοινωνικούς θεσμούς η σχέση γονιού-παιδιού φαίνεται ότι έχει παραμείνει αναλλοίωτη με το πέρασμα των χρόνων. Αυτό συμβαίνει γιατί οι γονείς βασίζουν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους στα δικά τους προσωπικά βιώματα ως παιδιά και την ανατροφή που έχουν δεχτεί οι ίδιοι από τους δικούς τους γονείς. Έχει αποδειχτεί ότι το βίωμα και το πώς έχει αποτυπωθεί διαγενεολογικά (από γενεά σε γενεά) είναι πολύ ισχυρός παράγοντας επιρροής στον τρόπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών παρόλο που το μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο των σημερινών γονιών είναι πιο ανεπτυγμένο από των γονιών τους. Στο άλλο άκρο, πολλοί γονείς που καταπιέστηκαν υπερβολικά ως παιδιά από τους δικούς τους γονείς έγιναν πολύ επιτρεπτικοί και παραχωρητικοί γονείς. Πρόσφατες έρευνες έχουν αποδείξει ότι τέτοιου τύπου γονείς είναι το ίδιο καταστροφικοί για τη συναισθηματική ευημερία των παιδιών τους με τους αυταρχικούς γονείς καθώς τα παιδιά τους είναι παιδιά εγωκεντρικά και δύσκολα ενώ πολύ συχνά δείχνουν αδιαφορία για τις ανάγκες και τα συναισθήματα των γονιών τους. (το Σουηδικό μοντέλο απέτυχε)

Ενημερωθείτε για το Νέο Εκπαιδευτικό Σεμινάριο από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: “Παιδικοί φόβοι και φοβίες – Διαγνωστικά κριτήρια και έγκαιρη αντιμετώπιση”, το οποίο θα διεξαχθεί το Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου ώρα: 17:00-19.00.

Δυνατότητα παρακολούθησης: Από κοντά, μέσω Skype ή με e -learning (αποστολή βιντεοσκοπημένης εισήγησης και ηλεκτρονικού υλικού)

Απευθύνεται: Σε Ψυχολόγους, Ειδικούς Ψυχικής Υγείας, Νηπιαγωγούς, Εκπαιδευτικούς, Παιδαγωγούς, Ειδικούς θεραπευτές, Λογοθεραπευτές, Εργοθεραπευτές, Κοινωνικούς Λειτουργούς, γονείς και στο ευρύτερο ενδιαφερόμενο κοινό.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/paidikoi-fovoi-kai-fovies-diagnostika-kritiria-kai-egkairi-antimetopisi-neo-ekpaideytiko-seminario-21-9-2019/

Μιας και οι ανθρώπινες σχέσεις και ιδιαίτερα οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια είναι αμφίδρομες, είναι δεδομένο ότι όχι μόνο τα παιδιά διαμορφώνονται αλλά και οι γονείς δέχονται πληροφορίες από τα παιδιά τους, αποκτώντας έτσι τη μοναδική ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο που σχετίζονται και να γνωρίσουν περισσότερο τον ίδιο τους τον εαυτό.

Γονιός δε γεννιέσαι αλλά γίνεσαι περνώντας μέσα από πολύπλοκες διαδικασίες και διλήμματα. Δεν είναι καθόλου απλό ούτε εύκολο να βρει ένας γονιός τα κατάλληλα βήματα που πρέπει να κάνει για την ανατροφή ενός παιδιού. Διαμορφώνεται μέσα από την καθημερινή σχέση και τη δυναμική αλληλεπίδραση με την ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΗ προσωπικότητα του παιδιού.

Οι γονείς είναι με τα λόγια και τις πράξεις τους οι πρώτοι και βασικοί υπεύθυνοι για τη συναισθηματική σταθερότητα του παιδιού, τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, την ηθικότητα του και την αισιοδοξία του για τη ζωή…

Μέσα από τη σχέση γονέα-παιδιού η οποία βασίζεται στην αγάπη, οι γονείς αποδέχονται το παιδί ως μοναδικό και ανεπανάληπτο, αποδίδοντάς του τη μοναδική αξία που προέρχεται από αυτό που είναι και όχι από αυτό που μπορεί να δώσει ή να καταφέρει…

Έχει αποδειχτεί ότι όσο περισσότερο οι γονείς επιλύουν τους προβληματισμούς και τα ερωτήματά τους αλλά και καθησυχάζουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους, τόσο πιο προετοιμασμένοι εμφανίζονται στις γονεϊκές  τους υποχρεώσεις και πιο ωφελημένα εμφανίζονται τα παιδιά τους. Τέτοιες οικογένειες αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες που παρουσιάζονται μα αίσθηση σεβασμού του ενός προς τον άλλον, με αξιοπρέπεια, με ευθύνη και φυσικά με αγάπη.

Όπως είπαμε, η οικογένεια σήμερα βρίσκεται στην πιο δύσκολη θέση που έχει βρεθεί ποτέ. Ενοχοποιείται για τα πάντα. Οι γονείς είναι επιφορτισμένοι με το δύσκολο έργο πρώτον να τα βρουν μεταξύ τους (ρόλοι ως ζευγάρι που δεν είναι πια αυτονόητοι), να καθορίσουν τον τρόπο ανατροφής των παιδιών (δεν είναι δεδομένος) και να αναλάβουν εξολοκλήρου από μόνοι τους ως οικογένεια θέματα ασφάλειας, εμπιστοσύνης, ευημερίας και ευτυχίας. Η οικογένεια είναι παραφορτωμένη και χωρίς την ανάλογη στήριξη του κοινωνικού πλαισίου. Αυτή είναι και η προσπάθεια του ειδικού:  να παράσχει το πλαίσιο στήριξης εκεί όπου δεν υπάρχει η κρατική μέριμνα. Κάθε γονιός οφείλει να αναζητήσει αυτό που ταιριάζει καλύτερα στη δική του οικογένεια, στο δικό του οικογενειακό ρυθμό. Καμιά ενημέρωση, εκπαίδευση ή συμβουλευτική δεν αποτρέπει τις δυσκολίες και τα προβλήματα από τη ζωή μιας οικογένειας. Αυτό που αλλάζει είναι ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ, ο τρόπος να συνυπάρχουμε ως οικογένεια και τα οφέλη που αποκομίζουμε ως οικογένεια…

Πηγές

Gordon, T. (2008) Parent Effectiveness Training: The Proven Program for Raising Responsible Children

Λαγουδάκη, Μ. (2012) Ανάπτυξη και συντονισμός ομάδων εκπαίδευσης γονέων: Βρεφική-Νηπιακή-Σχολική ηλικία (Σημειώσεις από Πρόγραμμα Εξ αποστάσεως  εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Αθηνών, e-learning)

Σύντομο Βιογραφικό Κωνσταντίνας Μαρκοπούλου

Η Κωνσταντίνα Μαρκοπούλου είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας με ειδίκευση στην παιδική ανάπτυξη (MSc in Psychology of Child Development,  University of Central Lancashire, UK). Έχει μελετήσει τη θεωρία του δεσμού της προσκόλλησης (attachment bond) και τον τρόπο που επιδρά η συμπεριφορά των γονέων στην ενσυναίσθηση και –στην αρνητική της έκβαση-στην ψυχοπαθολογία των παιδιών. Έχει επίσης  ειδικευτεί και στις μαθησιακές δυσκολίες (Pg Dip, Edexcel UK). Διαθέτει πολυετή εμπειρία στο χώρο της εκπαίδευσης και τα τελευταία χρόνια ασχολείται με διδασκαλία και παρέμβαση σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες στην ελληνική και την αγγλική γλώσσα καθώς είναι και πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος M.Ed από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ). Έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε εκπαιδεύσεις ενηλίκων ενώ έχει ειδικευθεί και στη συμβουλευτική γονέων. Στα πλαίσια πρακτικής άσκησης και κατόπιν και εθελοντισμού συνεργάστηκε με τον φορέα κοινωνικής φροντίδας για την γονεϊκή ισότητα, ΓΟΝ.ΙΣ, όπου προσέφερε υπηρεσίες συμβουλευτικής γονέων και παιδιών. Είναι επίσης κάτοχος πιστοποιητικού ειδίκευσης (Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο γνωστικό πεδίο Business Psychology. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και η συγγραφική της δραστηριότητα αφορούν κυρίως στην καλλιέργεια ενσυναίσθησης σε παιδιά (αλλά και ενήλικες) ώστε αξιοποιώντας το κρυμμένο τους δυναμικό να φτάσουν όσο πιο κοντά γίνεται στην αυτοπραγμάτωση.