Της Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ, ειδίκευση στη Σχολική Ψυχολογία
Το άγχος αποτελεί πλέον μια από τις πιο κοινές έννοιες που αφορούν την καθημερινότητα των ανθρώπων και αναφέρεται σε καταστάσεις εσωτερικής έντασης που μπορεί να νιώθουν οι ενήλικες. Από τη μια πλευρά, το άγχος σε ήπια μορφή ενεργοποιεί τον οργανισμό και τον θέτει σε εγρήγορση, αυξάνοντας έτσι την ετοιμότητα του ατόμου στις καθημερινές του λειτουργίες. Από την άλλη όμως, το άγχος μπορεί να γίνει πρόβλημα από τη στιγμή που η έντασή του αυξάνεται και το άτομο φτάνει στα όρια της αντοχής του.
Πως αντιδρούν τα παιδιά στο άγχος;
Αρχικά, το άγχος σαν σύμπτωμα είναι υπαρκτό και στην παιδική ηλικία και λειτουργεί όπως στους ενήλικες, άλλοτε βοηθητικά κι άλλοτε τα εμποδίζει ώστε να είναι λειτουργικά.
Για παράδειγμα, τα παιδιά που δεν εκφράζουν εύκολα τα συναισθήματά τους μπορεί να εκφράσουν το άγχος τους είτε με υπερένταση και υπερκινητικότητα είτε με ορισμένες αλλαγές στη συμπεριφορά όπως στην ομιλία, με συχνουρία, πιπίλισμα δαχτύλου, ονυχοφαγία κ.τ.λ. Με τέτοιους είδους συμπεριφορές τα παιδιά εκτονώνουν την εσωτερική ένταση την οποία δεν είναι σε θέση να κατονομάσουν με τη λέξη άγχος.
Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού οι πηγές άγχους διαφέρουν
Για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας η κύρια πηγή άγχους είναι ο αποχωρισμός από τους γονείς, γεγονός που δημιουργεί ένταση και εκνευρισμό. Από την άλλη, για τα παιδιά σχολικής ηλικίας που αποκτούν υποχρεώσεις και καθήκοντα οι πηγές άγχους είναι η σχολική επιτυχία και οι τυχόν υψηλές προσδοκίες των γονέων, οι κοινωνικές συναναστροφές, π.χ., σχέσεις συνομηλίκων και γενικότερα διάφορες στρεσογόνες καταστάσεις που μπορεί να βιώνουν τα ίδια ή οι γονείς τους όπως, οικογενειακά και οικονομικά προβλήματα. Συμβαίνει πολλές φορές τα παιδιά να «φορτώνονται» με τα προβλήματα των γονέων και της οικογένειας με αποτέλεσμα να βιώνουν άγχος.
Πως μπορούν να διαχειριστούν οι γονείς το άγχος των παιδιών τους:
- Να μένουν ήρεμοι όταν το παιδί γίνεται ανήσυχο για μια κατάσταση ή ένα γεγονός
- Να αναγνωρίζουν και να επαινούν τα μικρά επιτεύγματα των παιδιών
- Να σταματήσουν να τιμωρούν τα λάθη ή την έλλειψη προόδου αλλά να βρίσκουν τρόπους βελτίωσης
- Να είναι ευέλικτοι και να προσπαθούν να διατηρούν μια κανονική καθημερινότητα
- Να τροποποιούν τις προσδοκίες κατά τη διάρκεια αγχωτικών περιόδων και να τις προσαρμόζουν ανάλογα
- Να έχουν πρόγραμμα και σχέδιο υποχρεώσεων (Για παράδειγμα, το παιδί να ξυπνάει νωρίτερα το πρωί για να έχει επιπλέον χρόνο, στη περίπτωση που προετοιμασία για το σχολείο είναι χρονοβόρα και δύσκολη)
- Να δίνουν προσοχή στα συναισθήματα του παιδιού
Για περισσότερα άρθρα που αφορούν την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/
Βιογραφικό Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου
Η Δέσποινα Χατζηγρηγοριάδου σπούδασε Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απέκτησε κλινική εμπειρία στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Κατερίνης, συμπεριλαμβανομένου του Ιατροπαιδαγωγικού τμήματος και στο Ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης (Κλινική Οξέων Ψυχιατρικών Περιστατικών του πρώην Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Πέτρας Ολύμπου). Διετέλεσε εκπαιδεύτρια στο Δημόσιο ΙΕΚ Κατερίνης και στο Επιμορφωτικό πρόγραμμα «ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση». Παρείχε ψυχολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ΠΛΑΤΩΝ και στο ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Κατερίνης. Είναι κάτοχος του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στη Σχολική Ψυχολογία του Ιταλικού Πανεπιστημίου TOR VERGATA.
