Οι γυναίκες που βιώνουν άγχος για την εγκυμοσύνη τους γεννούν νωρίτερα κατά μέσο όρο από εκείνες που δεν το κάνουν, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία.
Η μελέτη, η οποία εξέτασε τη σχέση μεταξύ της διάρκειας της εγκυμοσύνης και των διαφορετικών μετρήσεων του άγχους, θα μπορούσε να βοηθήσει τους γιατρούς να κατανοήσουν πότε και πώς να ελέγχουν καλύτερα το άγχος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για να βοηθήσουν στην πρόληψη του πρόωρου τοκετού. «Το άγχος για μια τρέχουσα εγκυμοσύνη είναι μια ισχυρή ψυχοκοινωνική κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα των τοκετών», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Christine Dunkel Schetter, PhD, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. «Αυτές τις μέρες, τα συμπτώματα της κατάθλιψης αξιολογούνται σε πολλές κλινικές σε όλο τον κόσμο για την πρόληψη των επιπλοκών της επιλόχειας κατάθλιψης για μητέρες και παιδιά. Αυτή και άλλες μελέτες υποδεικνύουν ότι θα πρέπει επίσης να αξιολογούμε το άγχος στις έγκυες γυναίκες». Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Health Psychology.
Προηγούμενη έρευνα είχε βρει ότι έως και μία στις τέσσερις έγκυες γυναίκες έχει κλινικά αυξημένα συμπτώματα άγχους και ότι το άγχος μπορεί να είναι παράγοντας κινδύνου για πρόωρο τοκετό ή γέννηση πριν από τις 37 εβδομάδες εγκυμοσύνης. Ωστόσο, αυτές οι μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει μια ποικιλία μετρήσεων άγχους και εξέτασαν τόσο το γενικό άγχος όσο και το άγχος που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη, το οποίο περιλαμβάνει ανησυχίες για τον τοκετό, την ανατροφή των παιδιών και την υγεία του μωρού. Οι ερευνητές έχουν επίσης μετρήσει το άγχος σε διαφορετικά σημεία της εγκυμοσύνης, από την αρχή έως το τέλος της εγκυμοσύνης και πιο συχνά στο δεύτερο τρίμηνο. Για να διευθετήσουν αυτές τις διάφορες επιπτώσεις του χρόνου και του τύπου άγχους, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από ένα ποικίλο δείγμα 196 εγκύων γυναικών στο Ντένβερ και το Λος Άντζελες που συμμετείχαν στη μελέτη «Υγιή μωρά πριν τη γέννηση». Το σαράντα πέντε τοις εκατό των γυναικών αναγνωρίστηκαν ως μη Ισπανόφωνες λευκές, το 36% ως λευκές Ισπανόφωνες, το 10% ως Ασιάτισσες και το 9% ως Μαύρες ή Αφροαμερικανές.
Οι ερευνητές χορήγησαν τέσσερις διαφορετικές κλίμακες άγχους στις γυναίκες, τόσο στο πρώτο όσο και στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης τους. Το ένα ήταν ένας προληπτικός έλεγχος πέντε ερωτήσεων για το γενικό άγχος και οι τρεις ήταν ειδικά για την εγκυμοσύνη: μια κλίμακα 10 ερωτήσεων και μια κλίμακα τεσσάρων ερωτήσεων άγχους που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη και μια αξιολόγηση εννέα ερωτήσεων ενός ευρύτερου φάσματος στρεσογόνων παραγόντων που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, όπως π.χ. ως ιατρική φροντίδα και ανησυχίες για τη φροντίδα ενός νεογέννητου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι βαθμολογίες των συμμετεχόντων και στις τρεις κλίμακες του άγχους που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη ήταν αλληλένδετες, υποδηλώνοντας ότι οι κλίμακες μετρούν το ίδιο υποκείμενο πράγμα. Διαπίστωσαν επίσης ότι το άγχος που σχετίζεται με την εγκυμοσύνη στο τρίτο τρίμηνο συνδέθηκε πιο έντονα με προγενέστερους τοκετούς. Ωστόσο, το γενικό άγχος στο πρώτο τρίμηνο συνέβαλε επίσης στον κίνδυνο για πρόωρο τοκετό. Μια πιθανότητα, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι το γενικό άγχος στην αρχή της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να προδιαθέσει τις γυναίκες να είναι ανήσυχες αργότερα στην εγκυμοσύνη για θέματα όπως ιατρικούς κινδύνους, το μωρό, τον τοκετό και τον τοκετό και την ανατροφή των παιδιών.
Τα αποτελέσματα διατηρήθηκαν ακόμη και όταν προσαρμόστηκαν για τον πραγματικό ιατρικό κίνδυνο της εγκυμοσύνης των γυναικών. «Αν και δεν θα εμφανίσουν αργότερα όλες οι γυναίκες που ξεκινούν την εγκυμοσύνη με γενικά συμπτώματα άγχους, τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι οι γυναίκες που ακολουθούν αυτή την εξέλιξη είναι πιθανό να διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό», είπε ο Dunkel Schetter.
Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι οι γιατροί θα πρέπει να ελέγχουν τις γυναίκες για γενικό άγχος νωρίς στην εγκυμοσύνη, πρόσθεσε, όπως συνήθως εξετάζουν για κατάθλιψη και ότι οι γυναίκες με υψηλή βαθμολογία θα μπορούσαν να παρακολουθούνται για αυξήσεις στο άγχος και πιθανή παρέμβαση αργότερα στην εγκυμοσύνη. Περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να συνεχίσει να διερευνά τους λόγους που το άγχος της εγκυμοσύνης συνδέεται με τον χρόνο γέννησης, συμπεριλαμβανομένων των νευροενδοκρινικών αλλαγών που σχετίζονται με το άγχος, της φλεγμονής και των συμπεριφορών υγείας, σύμφωνα με τον Dunkel Schetter. «Η αυξανόμενη ακρίβεια στην κατανόηση τόσο των κινδύνων όσο και των μηχανισμών των επιπτώσεων του άγχους της εγκυμοσύνης στη διάρκεια της κύησης μπορεί να βελτιώσει την ικανότητά μας να αναπτύσσουμε, να δοκιμάζουμε και να εφαρμόζουμε παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση του πιεστικού ζητήματος της δημόσιας υγείας του πρόωρου τοκετού», είπε.
Για περισσότερα άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/
Πηγή: APA
