Πρόσφατη έρευνα δείχνει ότι τα άτομα σε κοινότητες ΛΟΑΤΚΙ+ βιώνουν τραύμα σε υψηλότερα ποσοστά από τα στρέιτ, άτομα.
Αν και η αποδοχή για τους ΛΟΑΤΚΙ+ αυξάνεται, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος. Πολλοί άνθρωποι από αυτές τις κοινότητες έχουν βιώσει τραυματικά γεγονότα που σχετίζονται με την ταυτότητα ή την παρουσίαση του φύλου τους.
Αυτές οι εμπειρίες μπορούν να έχουν εκτεταμένες επιπτώσεις σε όλες τις πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων, της οικογένειας, της επαγγελματικής ζωής, του σχολείου, ακόμη και της σωματικής σας υγείας. Για παράδειγμα, τα παιδιά με ιστορικό τραύματος έχουν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν χρόνιες παθήσεις.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ύπαρξη μιας ασφαλούς, φιλόξενης κοινότητας είναι τόσο σημαντική για τους ΛΟΑΤΚΙ+. Μέσα σε αυτούς τους ασφαλείς χώρους μπορούν να αναγνωρίσουν το τραύμα τους, να συνδεθούν με άλλους που κατανοούν τις εμπειρίες τους και να βρουν υποστήριξη και αποδοχή ώστε να είναι ο αυθεντικός εαυτός τους.
Το τραύμα της ενηλικίωσης για τους ΛΟΑΤΚΙ+
«Όταν εξετάζουμε την έρευνα, βλέπουμε ότι τα άτομα στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ βιώνουν υψηλότερα επίπεδα τραυματικών γεγονότων», λέει ο Ernesto Lira de la Rosa, PhD, κλινικός ψυχολόγος και σύμβουλος μέσων ενημέρωσης για το Ίδρυμα Έρευνας Hope for Depression.
Μεγάλο μέρος του τραύματος που επηρεάζει ειδικά τους ΛΟΑΤΚΙ+ προέρχεται από την έλλειψη αποδοχής και εχθρότητας απέναντι σε αυτές τις ταυτότητες στην κοινωνία και την πολιτική.
Σύμφωνα με το National Child Traumatic Stress Network, το τραύμα σε νέους ΛΟΑΤΚΙ+ μπορεί να περιλαμβάνει:
- εκφοβισμός
- παρενόχληση
- τραυματική απώλεια
- βία οικείου συντρόφου
- σωματική και σεξουαλική κακοποίηση
- τραυματικές μορφές κοινωνικού στιγματισμού, μεροληψίας και απόρριψης
Η Έρευνα του Trevor Project αναφέρει ότι 1 στους 3 νέους ΛΟΑΤΚΙ+ έχουν απειληθεί σωματικά ή τραυματιστεί λόγω της ταυτότητάς τους.
Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι βιώνουν την απόρριψη από τις οικογένειές τους ή τους αγαπημένους τους όταν βγαίνουν έξω. Υπολογίζεται ότι το 29% των νέων ΛΟΑΤΚΙ+έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους, έχουν τραπεί σε φυγή ή έχουν μείνει άστεγοι.
Η Εκστρατεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρει ότι τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+ έχουν υψηλότερο κίνδυνο σεξουαλικής επίθεσης, με ορισμένες ομάδες να επηρεάζονται περισσότερο από άλλες. Δηλώνουν ότι «περίπου οι μισοί τρανσέξουαλ και αμφιφυλόφιλες γυναίκες θα βιώσουν σεξουαλική βία κάποια στιγμή στη ζωή τους».
Ο εκφοβισμός και η παρενόχληση μπορεί να επηρεάσουν οποιονδήποτε, από παιδιά έως ενήλικες, με σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή τους ζωή. Οι άνθρωποι μπορεί επίσης να βιώσουν διακρίσεις στο χώρο εργασίας ή σε άλλα περιβάλλοντα που δεν προσφέρουν ίση προστασία με βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα.
Η Lira de Rosi λέει, «Αυτά τα τραυματικά γεγονότα μπορούν να επηρεάσουν την ευημερία των ατόμων στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ και να έχουν μακροχρόνιες αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και συναισθηματική ευεξία τους».
«Ως αποτέλεσμα, πολλά άτομα πρέπει να πλοηγηθούν στη σωματική και συναισθηματική τους ασφάλεια. Μπορεί πάντα να σαρώνουν για απειλές στο περιβάλλον και μπορεί να πρέπει να κρύψουν την ταυτότητά τους από φόβο».
Το τραύμα μπορεί μερικές φορές, αλλά όχι πάντα, να οδηγήσει σε διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), ένα σύνδρομο που μπορεί να περιλαμβάνει έντονα συναισθήματα, αναδρομές στο παρελθόν ή εφιάλτες και αποφυγή καταστάσεων που σας θυμίζουν το τραύμα.
Η διαφορετικότητα στην έκφραση της σεξουαλικότητας τους για τα άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας είναι αυτή που απαιτεί μεγαλύτερη γνώση, περισσότερη κατανόηση και σφαιρικότερη αντίληψη για τους πολλαπλούς ρόλους, που καλούνται να υποστηρίξουν και για τις ξεχωριστές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν. Παρότι μιλάμε για ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, προφανώς δεν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που διαθέτουν όμοια χαρακτηριστικά, ούτε αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Συνεπώς οι Ειδικοί Ψυχικής Υγείας δεν μπορούν να παρέμβουν θεραπευτικά με τον ίδιο τρόπο. Η γνώση τους απαιτεί να εξατομικεύσουν τις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε θεραπευόμενου. Μπορείτε να ενημερωθείτε κάνοντας κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/neo-ekpaideytiko-seminario-symvoyleytiki-loatki-therapeyomenon/
Πηγή: https://psychcentral.com/