Η υπογονιμότητα και το ψυχικό τραύμα που μπορεί να προκαλέσει είναι ένα δύσκολο συνδυασμό. Συχνά συζητείται με όρους πένθους. Και μπορεί, φυσικά, να παίξει σε προϋπάρχουσες ή διαμορφωτικές διαταραχές ψυχικής υγείας.

Μια γυναίκα που βιώνει το απροσδόκητο τραύμα της υπογονιμότητας χρειάζεται επικύρωση των συναισθημάτων που βιώνει. Χρειάζεται κατανόηση για το τι αισθάνεται και πώς ο πόνος του τραύματος της υπογονιμότητας σχετίζεται με άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας.

To σοκ της απώλειας που προκαλεί η υπογονιμότητα

Η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου προκαλεί σοκ. Με τον ίδιο τρόπο, η αποκάλυψη ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να τεκνοποιήσει ή ότι διαγνώστηκε με θέματα υπογονιμότητας μπορεί να έρθει απροσδόκητα. Επίσης, μπορεί να έχει βαθύ αντίκτυπο στη ζωή μιας γυναίκας με τον ίδιο τρόπο όπως ο θάνατος κάποιου κοντινού προσώπου.

Η θλίψη για τη στειρότητα, ωστόσο, δεν αναγνωρίζεται εύκολα από πολλούς ανθρώπους ως ένα είδος θλίψης. Ωστόσο, προκαλεί πολλά από τα ίδια συναισθήματα που βιώνει κάποιος που βιώνει τη θλίψη για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Η θλίψη οποιουδήποτε είδους συνήθως δεν υποχωρεί ξαφνικά ή αυθόρμητα. Χρειάζεται χρόνος, υπομονή, κατανόηση και διάθεση να περάσει κανείς από τα διάφορα στάδια. Αυτό είναι δύσκολο και πολλοί άνθρωποι που βιώνουν θλίψη από τα νέα της υπογονιμότητας μπορεί να χρειάζονται βοήθεια και υποστήριξη για να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.

Η πραγματική απειλή του τράυματος της υπογονιμότητας για την ψυχική υγεία

Το να ξεπερατεί το τραύμα είναι δύσκολο, ανεξάρτητα από το πότε συμβαίνει ή σε ποιον. Το τραύμα από υπογονιμότητα δεν αποτελεί εξαίρεση. Είτε η τραυματική εμπειρία είναι τρέχουσα είτε συνέβη στο παρελθόν, οι ψυχικές (και συχνά σωματικές) ουλές παραμένουν. Χωρίς θεραπεία, οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές.

Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει παροχή συμβουλών, συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης συνομηλίκων και την υποστήριξη μιας στοργικής και κατανόησης οικογένειας και φίλων. Οι παρατεταμένες συνέπειες των τραυματικών καταστάσεων αποτελούν πραγματική απειλή για την ψυχική υγεία. Στην πραγματικότητα, για τουλάχιστον ορισμένες γυναίκες που παλεύουν με τη στειρότητα, η αντιμετώπιση του ανεπίλυτου τραύματος μπορεί να είναι ένα κρίσιμο βήμα για την τελική επιτυχία της εγκυμοσύνης.

Άγχος, κατάθλιψη, PTSD (Τραύμα) και άλλες διαγνώσιμες διαταραχές ψυχικής υγείας μπορεί να προκύψουν από τραυματικές καταστάσεις. Αυτό περιλαμβάνει το τραύμα της υπογονιμότητας, την απώλεια της ελπίδας για απόκτηση οικογένειας. Το τραύμα προκαλεί επίσης επεισόδια φόβου, αδυναμίας, απελπισίας, καθώς και οργής, απομόνωσης, ντροπής, λύπης και ενοχής. Όσο περισσότερο πρέπει μια γυναίκα να αντιμετωπίσει την υπογονιμότητά της, τόσο πιο βαθιά μπορεί να βυθιστεί στην απόγνωση. Μπορεί να πιστεύει λανθασμένα ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει και η ζωή δεν θα γίνει ποτέ καλύτερη.

Το Παιδικό Τραύμα και η Πάλη με την Υπογονιμότητα

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Psychosomatic Obstetrics & Gynecology διαπίστωσε ότι οι δυσμενείς εμπειρίες τραύματος στην παιδική ηλικία μπορεί να οδηγήσουν σε ανωμαλίες στον εμμηνορροϊκό κύκλο. Κατά συνέπεια, αυτό το τραύμα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη γονιμότητα. Η παιδική παραμέληση, η κατάχρηση, η γονική κατάχρηση ουσιών και το μεγάλωμα σε ένα δυσλειτουργικό νοικοκυριό είναι μεταξύ των δυσμενών εμπειριών παιδικού τραύματος που αναφέρθηκαν. Οι ερευνητές θεώρησαν ότι αυτοί οι στρεσογόνοι παράγοντες της πρώιμης ζωής «μπορεί να προδιαθέτουν το άτομο να καταστέλλει προσαρμοστικά τη γονιμότητα όταν οι καταστάσεις είναι λιγότερο από τις βέλτιστες» και ότι αυτό μπορεί «να οδηγήσει σε περιόδους δυσκολιών γονιμότητας ακόμη και μετά από προηγούμενες γεννήσεις».

Υπογονιμότητα Αυτοκτονία

Η αυτοκτονία είναι η απόλυτη τραγωδία. Μπορεί να προκύψει από τραύμα χωρίς θεραπεία που προέρχεται από τον πόνο της υπογονιμότητας και υποκείμενες διαταραχές ψυχικής υγείας όπως η κατάθλιψη.

Σε μια μελέτη του 2018 που διερεύνησε τη σχέση μεταξύ στειρότητας και στρες, οι ερευνητές τόνισαν μια «πρόσφατη σχετική μελέτη για την αυτοκτονία σε 106 γυναίκες με υπογονιμότητα», η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι «9,4% των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν σκέψεις ή απόπειρες αυτοκτονίας». Οι ερευνητές εξέτασαν τα ψυχολογικά συμπτώματα που σχετίζονται με τη στειρότητα. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των ατόμων με υπογονιμότητα που ανέφεραν ψυχιατρικά συμπτώματα κυμαινόταν από 25% έως 60%. Τα επίπεδα κατάθλιψης και άγχους τους ήταν υψηλότερα από τις ομάδες ελέγχου των γόνιμων γυναικών.

Για τις γυναίκες με υπογονιμότητα, η αυτοκτονία μπορεί να είναι μια τελική απέλπιδα προσπάθεια να τερματίσουν τον πόνο τους.

Προτάσεις για την αντιμετώπιση του πόνου της υπογονιμότητας

Κάθε γυναίκα που αντιμετωπίζει τον πόνο της υπογονιμότητας υφίσταται μια άγρια ​​κυμαινόμενη σκάλα συναισθημάτων. Ο πόνος που νιώθουν περιλαμβάνει συναισθηματικές, σωματικές, οικονομικές, συζυγικές και κοινωνικές πτυχές.

• Ο γάμος και η σεξουαλική τους ζωή μπορεί να υποφέρουν.
• Οι θεραπείες γονιμότητας είναι δαπανηρές και χρειάζονται πολύ χρόνο.
• Οι ορμονικές αλλαγές μπορούν να δημιουργήσουν απροσδόκητες, άβολες και δύσκολες σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές.

Η προσπάθεια προσαρμογής στις προσδοκίες της κοινωνίας και η αντιμετώπιση της αδυναμίας σύλληψης παίρνει το δικό της φόρο. Το να περιμένεις ότι ο πόνος θα εξαφανιστεί ως εκ θαύματος δεν είναι ρεαλιστικό. Υπάρχουν όμως αποτελεσματικοί τρόποι για να βοηθήσετε στην αντιμετώπιση της στεναχώριας υπογονιμότητας, την επιβίωση της υπογονιμότητας, την αποδοχή της υπογονιμότητας και την υπέρβαση της στειρότητας.

Συμβουλές για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας

Στην προσπάθεια για τη αντιμετώπιση της υπογονιμότητας, αντί να είμαστε απαισιόδοξοι, οι πράξεις που νιώθουμε είναι μάταιες και υποκύπτουν στην ακατανίκητη θλίψη, και η θλίψη αφήνει χρόνο να θρηνήσει. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από το να λες στον εαυτό σου ότι ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές. Ανοίγει το μυαλό στην πιθανότητα να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Αν δεν υπάρχει χώρος για να ανθίσει αυτή η επιθυμία και η ελπίδα, υπάρχουν λίγες πιθανότητες να εισέλθει στη συνείδηση.

1. Ασκήστε την καλή αυτοφροντίδα

Είναι σημαντικό να δοθεί προτεραιότητα στην προσωπική υγεία και ευεξία. Χωρίς συντομεύσεις. Τρώτε υγιεινά, ασκηθείτε και να είστε καλά με τον εαυτό σας. Αφιερώστε χρόνο για να απολαύσετε φίλους και δραστηριότητες, ασχοληθείτε με διαλογισμό, γιόγκα, τεχνικές μυαλού-σώματος και κάντε μακροπρόθεσμα σχέδια με έναν σύζυγο ή αγαπημένο σας πρόσωπο.

2. Βρείτε έναν θεραπευτή με εξειδίκευση στη υπογονιμότητα

Είναι εξαιρετικά ωφέλιμο να βρεθεί ένας θεραπευτής που ειδικεύεται στην υπογονιμότητα. Αυτό το άτομο μπορεί να μιλήσει απευθείας για την απώλεια, τον πόνο και τη θλίψη που βιώνει το άτομο.

3. Μάθετε να αναγνωρίζετε και να αντιμετωπίζετε την απώλεια υπογονιμότητας

Ο αγώνας με τη στειρότητα και την απώλεια που σχετίζεται με την αδυναμία σύλληψης ενός παιδιού μπορεί να είναι συντριπτική. Επομένως, είναι σημαντικό να είστε σε θέση να αναγνωρίζετε και να αναγνωρίζετε τα σημεία και τα συμπτώματα της απώλειας υπογονιμότητας καθώς εμφανίζονται. Ένας θεραπευτής που ειδικεύεται στη θεραπεία υπογόνιμων γυναικών μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμος, ειδικά στην προσφορά προληπτικών τρόπων αντιμετώπισης του πόνου.

4. Συγχωρήστε τον εαυτό σας

Μερικές γυναίκες κατηγορούν τον εαυτό τους ότι δεν μπορούν να συλλάβουν. Άλλοι αισθάνονται την αποδοκιμασία των άλλων και πιστεύουν ότι είναι κατά κάποιο τρόπο λιγότερο από μια γυναίκα επειδή είναι στείρα. Η εμπλοκή σε ανθυγιεινές ή εθιστικές συμπεριφορές ως μέσο αντιμετώπισης αυτού του πόνου επιδεινώνει μόνο το πρόβλημα. Το ποτό και η χρήση ναρκωτικών, για παράδειγμα, μπορεί να επιφέρουν προσωρινή ανακούφιση, αλλά δεν διαρκεί. Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί να κλιμακωθεί σε πρότυπο και να οδηγήσει σε εθισμό. Συγχωρήστε τον εαυτό σας και ανοίξτε την καρδιά σας στη θεραπεία.

Για να ενημερωθείτε αναλυτικά για το θέμα της Υπογονιμότητας και του Αναπαραγωγικού τραύματος. Συμβουλευτική για Ειδικούς Ψυχικής υγείας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/seminaria/seminaria-dia-zosis/psychopathologia-seminaria/ekpaideytiko-seminario-ypogonimotita-kai-anaparagogiko-trayma-symvoyleytiki-gia-eidikoys-psychikis-ygeias/

Πηγή: https://fherehab.com