Psychopedia.gr

Σύνδρομο Μινχάουζεν: Ποια τα αίτια και ποια τα συμπτώματα αυτού;

Της Ιωάννας Σκλιάμη Ψυχολόγος, Εγληματολόγος, Πιστοποιημένη Επαγγελματίας HR.

Από πού προέρχεται η ονομασία «Σύνδρομο Μινχάουζεν»;

Το όνομά του προέρχεται από τον Γερμανό Βαρόνο Κάρολο Φρειδερίκο Φον Μινχάουζεν, ο οποίος αφού επέστρεψε από τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο, 1768-1774, άρχισε να διηγείται φανταστικές περιπέτειες και ιστορίες ταξιδιών με υπερβολές με σκοπό να προκαλέσει τον θαυμασμό των ατόμων.

Τι είναι το Σύνδρομο Μινχάουζεν;

Στην ψυχοπαθολογία, ως Σύνδρομο Μινχάουζεν ορίζεται μια πλασματική κατάσταση ασθενείας, μια κλινική διαταραχή, οποία προκαλείται από το ίδιο το άτομο προς τον εαυτό του με σκοπό να αποσπάσει την προσοχή, τη διαβεβαίωση, τη συμπάθεια ακόμη και την ενασχόληση των γύρω του προς τον ίδιον (Kinns et al., 2013). Ο ασθενής υποκρίνεται συνεχώς συμπτώματα χωρίς κάποιον προφανή λόγο και μπορεί ακόμη και να προξενήσει βλάβη στον ίδιο του τον εαυτό με στόχο την πρόκληση συμπτωμάτων ή σημείων. Επί της ουσίας, είναι μια ψυχική ασθένεια κατά την οποία ένα άτομο δρα εσκεμμένα σαν να είναι άρρωστος αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι.

Ποια είναι τα αίτια;

Σύμφωνα με διάφορους ερευνητές, τα αίτια πίσω από το Σύνδρομο μπορεί να προέρχονται από βιολογικούς και ψυχολογικούς παράγοντες, όπως είναι τα παιδικά τραύματα, την αδυναμία των γονέων να ασχοληθούν με αυτά τα άτομα, διαταραχές προσωπικότητας και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ακόμη, υπάρχουν στοιχεία, τα οποία αναφέρουν ότι όταν υπάρχει έντονο στρες ή και προβλήματα στον γάμο ενός ζευγαριού, είναι κάτι που μπορεί να πυροδοτήσει το Σύνδρομο.

Είναι σημαντικό, να γίνει κατανοητό ότι τα κίνητρα του ατόμου δεν είναι εξωτερικά και δεν αποσκοπούν σε υλικά οφέλη αλλά έχουν να κάνουν με μία εσωτερική ανάγκη του ατόμου, να τραβήξει την προσοχή και τον οίκτο των άλλων ανθρώπων, ώστε να γίνει σύνδεση με ένα νοσηρό τρόπο μέσω του οίκτου.

Μία από τις πιο γνωστές και ακραίες περιπτώσεις είναι αυτή της Beverley Allitt, μία νοσοκόμας από την Αγγλία και κατά συρροή δολοφόνος παιδιών που έγινε γνωστή ως «Άγγελος του θανάτου». Η ίδια καταδικάστηκε σε 13 φορές ισόβια για τη δολοφονία 4 παιδιών, την απόπειρα δολοφονίας άλλων 3 παιδιών και την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης σε άλλα 6. Τα εγκλήματα διαπράχθηκαν σε μια περίοδο 59 μόνο ημερών το 1991, στην παιδική πτέρυγα στο Νοσοκομείο Grantham and Kesteven, στο Lincolnshire, όπου η Allitt εργαζόταν ως κρατική νοσοκόμα (Hunt & Goldring, 1997).

 Ποια είναι τα πιο συχνά συμπτώματα του Συνδρόμου Μινχάουζεν;

  • Υποφαινόμενη συμπτωματολογία του θύματος, όπου ο θύτης επιμένει ότι έχει γνώσεις για να την αντιμετωπίσει.
  • Είναι γονέας ή φροντιστής (τις περισσότερες φορές είναι μητέρα)
  • Μπορεί να πάσχει και ο ίδιος ο θύτης από το Σύνδρομο Μινχάουζεν, μια ψυχική ασθένεια κατά την οποία συμπεριφέρεται σαν έχει μια ασθένεια, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι άρρωστος.
  • Συχνές επισκέψεις στα νοσοκομεία.
  • Συχνή (περιττή) χρήση φαρμάκων και αναζήτηση ιατρικής φροντίδας
  • Άρνηση του θύτη για να ανάληψη οποιασδήποτε ευθύνης ή ανάμειξης στο πρόβλημα-ασθένεια. Ο φροντιστής ενώ μπορεί να λέει ότι δεν γνωρίζει τίποτα, παρόλα αυτά μπορεί να περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια τη συμπτωματολογία.
  • Τις περισσότερες φορές, η απομάκρυνση του θύματος από τον θύτη, σημαίνει και την υποχώρηση των συμπτωμάτων.
  • Το παιδί έχει ιστορικό επαναλαμβανόμενων νοσηλειών ή παρουσιάζει μια παράξενη σειρά από συμπτώματα.
  • Η κατάσταση του παιδιού χειροτερεύει ή αναφέρεται ότι χειροτερεύει από τον γονέα και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν παρατηρείται από το προσωπικό του νοσοκομείου.

 Ποια η θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών με «Σύνδρομο Μινχάουζεν»;

Η διάγνωση των ασθενών είναι αρκετά δύσκολη, καθώς μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι κάποιος κοντινός άνθρωπος του ασθενούς να καταλάβει το τι ακριβώς συμβαίνει. Τα άτομα με αυτόν τον τύπο διαταραχής δεν ζητούν ποτέ βοήθεια από ψυχολόγο, ψυχίατρο ή κάποιων ειδικό Ψυχικής Υγείας, γιατί αυτομάτως αυτό θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να εγκαταλείψουν τη χειραγώγηση και να αποδεχτούν ότι χρειάζονται πραγματικά βοήθεια.

Οι αναφορές και μελέτες για μια επιτυχή θεραπεία αυτού του Συνδρόμου είναι αρκετά περιορισμένες με τους ειδικούς να τονίζουν ότι θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία μεταξύ ιατρών και ειδικών ψυχικής υγείας, ώστε να παρέχουν μία πιο ολοκληρωμένη φροντίδα προς τον εκάστοτε ασθενή.

Η πιο συχνή θεραπεία είναι η Ψυχοθεραπεία, καθώς μπορεί να βασιστεί στην ψυχαναλυτική ή ψυχοδυναμική θεραπεία, τη γνωστική συμπεριφορική θεραπεία και την οικογενειακή θεραπεία. Πολλές φορές όταν υπάρχει η υποψία ότι ένα τραύμα της παιδικής ηλικίας, το άτομο οδηγείται στον συνδυασμό Ψυχανάλυσης και Γνωσιακής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας, (Weber et al., 2020). Η φαρμακευτική αγωγή, συνήθως, δεν χρησιμοποιείται στη θεραπεία του Συνδρόμου, αλλά εάν το άτομο παράλληλα αντιμετωπίζει και άλλες διαταραχές και κριθεί απαραίτητο από τον εκάστοτε ειδικό, τότε χορηγείται.

 Τι είναι το Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου;

Το Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου είναι λίγο διαφορετικό, θεωρείται η πιο ακραία μορφή της διαταραχής (του Συνδρόμου Μινχάουζεν), καθώς πρόκειται για μια συμπεριφορική διαταραχή, αποτελεί κακοποίηση και θεωρείται ποινικό αδίκημα. Είναι μία κατάσταση που επιβάλλεται σε κάποιο άλλο άτομο κατά την οποία ο φροντιστής δημιουργεί την εμφάνιση προβλημάτων υγείας σε ένα άλλο άτομο, στις περισσότερες περιπτώσεις θύμα είναι το ίδιο του το παιδί. Συνήθως, η μητέρα είναι αυτή που αναζητά προσοχή, δημιουργώντας έτσι διάφορα συμπτώματα προς το ίδιο της το παιδί. Το Σύνδρομο αυτό θεωρείται μια μορφή παιδικής κακοποίησης και σύμφωνα με έρευνες, τα ποσοστά θνησιμότητας κυμαίνονται μεταξύ 6% και 22% (Rosenberg, 1987).

 Eνημερωθείτε σχετικά με τις σωματοδυσμορφικές και πλασματικές διαταραχές κάνοντας κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/ekpaideytiko-seminario-somatodysmorfikes-diataraches-kliniki-diagnosi-amp-therapeytikes-methodoi/

Για να ενημερώνεστε καθημερινά με Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/

 

 

Βιογραφικό Ιωάννας Σκλιάμη

Είμαι πτυχιούχος του Τμήματος της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστήμιου Αθηνών. Στην πορεία αποφάσισα να ακολουθήσω τα μονοπάτια της Ψυχολογίας κατακτώντας με επιτυχία το δεύτερο πτυχίο μου πάνω στον Τομέα της Ψυχολογίας – BSc(Hons) Psychology στο Μητροπολιτικό Κολλέγιο Αθηνών (Μαρούσι), διαθέτοντας Άδεια Ασκήσεως Επαγγέλματος Ψυχολόγου σύμφωνα με την υπ’ Αρ. Πρωτ: 846923 .

Κατέχω τον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Εγκληματολογία, στο University of Nicosia. Έχω παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων πάνω σε διάφορα θέματα Ψυχολογίας, καθώς και κάτοχος Εξειδικευμένων Πιστοποιήσεων σε κομμάτια Εγκληματολογικής Ψυχολογίας, Ανακριτικής Διαδικασίας και Δικαστικής Ψυχολογίας.

Παράλληλα, συνδυάζω το κομμάτι της Ψυχολογίας με τη Διοίκηση του Ανθρώπινου Δυναμικού, έχοντας πιστοποίηση και επαγγελματική εμπειρία στο κομμάτι του HR.

 

Βιβλιογραφικές αναφορές

Hunt, J., & Goldring, J. (1997). The Case of Beverley Allitt. Medicine, Science

and the Law, 37(3), 189-197. https://doi.org/10.1177/002580249703700302

Kinns, H., Housley, D., & Freedman, D. B. (2013). Munchausen syndrome

and factitious disorder: the role of the laboratory in its detection and diagnosis. Annals of Clinical Biochemistry, 50(3), 194-203. Doi: 10.1177/0004563212473280.

Rosenberg, D. A. (1987). Web of deceit: a literature review of Munchausen

syndrome by proxy. Child Abuse & Neglect, 11(4), 547-563. https://doi.org/10.1016/0145-2134(87)90081-0

Weber, B., Gokarakonda, S. B., & Doyle, M. Q. (2020). Munchausen

Syndrome. In: StatPearls.  PMID: 30085541.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο