Τα σύγχρονα πρότυπα ζωής και ειδικότερα το λεγόμενο lifestyle προωθεί τα πρότυπα ενός λεπτού σώματος, τις περισσότερες φορές αποστεωμένου με αποτέλεσμα νεαρά κυρίως κορίτσια τα οποία θέλουν να ακολουθήσουν το συγκεκριμένο πρότυπο να παρουσιάζουν μεγάλη απώλεια βάρους στο σώμα τους.
Εδώ μιλάμε για την ψυχογενή ανορεξία μια σοβαρή και συχνά επικίνδυνη για τη ζωή ασθένεια, που χαρακτηρίζεται από τη μειωμένη πρόσληψη τροφής.
Τα βασικά χαρακτηριστικά της, είναι η εκούσια μείωση του σωματικού βάρους με μείωση του δείκτη μάζας σώματος (BMI) κάτω του 17,5. Ο φόβος για την αύξηση βάρους ίσως είναι και το πιο σοβαρό χαρακτηριστικό διότι συνδέεται και με την άρνηση του ατόμου να βελτιώσει το πολύ χαμηλό σωματικό του βάρος, διότι δεν μπορεί να το αντιληφθεί.
Η ψυχογενής ανορεξία μπορεί να παρουσιαστεί στον οποιονδήποτε, μεγαλύτερες πιθανότητες όμως έχουν τα άτομα και ειδικά τα νεαρά κορίτσια που ασχολούνται με δραστηριότητες που απαιτούν λεπτό σώμα (π.χ. μπαλέτο).
Το άτομο περιορίζει σταδιακά την πρόσληψη τροφής, μετράει σχολαστικά τις θερμίδες που προσλαμβάνει και χαίρεται όταν κατορθώνει να μειώσει το βάρος του.
Δείτε το Νέο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα του Psychopedia.gr με θέμα: “Διατροφικές διαταραχές σε Παιδιά & Ενήλικες – Σύγχρονες Θεραπευτικές παρεμβάσεις” – Έναρξη: 27/01/2018. Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να ενημερωθείτε:
Αιτίες
Η ψυχογενής ανορεξία οφείλεται σε ένα συνδυασμό βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων. Συνήθως το άτομο έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, θυμό, δυσκολία να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του, τραυματικές εμπειρίες, κοινωνική καταπίεση σχετικά με την εικόνα του.
Επιπτώσεις
-Ξηρότητα του δέρματος
-Υπερτρίχωση στο πρόσωπο και τον κορμό ή τριχόπτωση
-Υποθερμία
-Βραδυκαρδία
-Υπόταση
-Ατροφία εγκεφάλου
-Δυσκολία συγκέντρωσης
-Δυσκοιλιότητα
-Διαταραχές στην περίοδο ακόμη και αμηνόρροια
-Αναστολή στην ανάπτυξη στην εφηβική ηλικία
-Πρώιμη οστεοπόρωση
Η ψυχογενής ανορεξία εμφανίζεται συνήθως νωρίς. Οι μακροχρόνιες μελέτες αναφέρουν ότι το 25% των ασθενών εμφανίζει πλήρη ύφεση, το 50% μια χρόνια πορεία με σχετικά καλή λειτουργικότητα, ενώ το υπόλοιπο 25% εμφανίζει μια βαριά μορφή της διαταραχής με αυξημένη σωματική νοσηρότητα, θνησιμότητα και αυτοκτονίες. Σχεδόν οι μισοί ασθενείς με αρχική διάγνωση ανορεξίας θα αποδειχθούν αργότερα βουλιμικοί.
Πηγή: onmed.gr