Οι προσκολλήσεις ασφάλειας είναι η κυριότερη αιτία της ανασφάλειας. Παράδειγμα αποτελεί η εμμονή σε «σχέσεις αγάπης» που στην πραγματικότητα συνιστούν σχέσεις ασφάλειας ή υπό όρους αγάπης. Η λανθασμένη αντίληψη για την αγάπη δυσχεραίνει την κατάσταση. Η πραγματική αγάπη είναι βουλητική και όχι συναισθηματική. Αν μία πράξη δεν είναι πράξη εργασίας ή θάρρους δεν είναι πράξη αγάπης.

Η ψυχολογική ανασφάλεια ανακόπτει την πνευματική πρόοδο. Όταν κάποιος είναι ανασφαλής, θα επικεντρωθεί σε αυτά που του είναι οικεία παρόλο που μπορεί να υποφέρει. Για πολλούς η οικεία οδύνη είναι προτιμότερη από κάτι καινούργιο. Έτσι, κάθε είδος περιπέτειας απορρίπτεται και το άτομο συγκεντρώνεται σε όσα αντιλαμβάνεται μην αφήνοντας χώρο σε καμία μορφή προόδου.

Πώς αντιμετωπίζεται η ανασφάλεια:

1. Αυτό-παραδοχή:

Να παραδεχτούμε ότι νιώθουμε ανασφαλείς, ότι έχουμε φόβους, ότι είμαστε πιο αδύναμοι από ότι νομίζουμε ή θέλουμε να δείχνουμε. Να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και τους άλλους ακόμη και αν η αλήθεια μας δυσαρεστεί.

2. Ανάληψη της ευθύνης:

Να αποδεχτούμε την ευθύνη για το πρόβλημα ώστε να το λύσουμε. Οι άνθρωποι ζουν με την ψευδαίσθηση ότι δεν είναι υπεύθυνοι για αυτά που νιώθουν, ενώ συχνά παίρνουν πάνω τους την «ευθύνη» για τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, είναι ανασφαλείς και δυστυχισμένοι, στο βαθμό που εναποθέτουν τη δύναμη τους έξω από τον εαυτό τους (χρήματα, σχέσεις, επάγγελμα). Το κάθε άτομο είναι υπεύθυνο για την ευτυχία και τη δυστυχία του, για την ανάπτυξη και την οπισθοδρόμηση του.

3. Ανακάλυψη προσκολλήσεων ασφάλειας και μετασχηματισμός τους:

Να ενεργούμε στον έξω κόσμο αλλάζοντας οτιδήποτε μπορούμε, για να επιτύχουμε τους στόχους μας, αποδεχόμενοι το αποτέλεσμα των πράξεων μας. Αν το καταφέρουμε αυτό τότε δεν θυμώνουμε εύκολα όταν οι ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται στο βαθμό που επιθυμούμε.

4. Αντιμετώπιση των φόβων:

Το θάρρος στη ζωή αποκτιέται μέσα από διαρκείς προσπάθειες. Καλλιεργώντας τη συνήθεια να αρνείσαι στο φόβο να καθορίζει τις πράξεις σου, μαθαίνοντας να διακινδυνεύεις, να αντέχεις τις στερήσεις, να κερδίζεις αλλά και να χάνεις στο παιχνίδι της ζωής.

Ενημερωθείτε για το ΝΕΟ Ασύγχρονο Σεμινάριο από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: “Θυμός και αδυναμία θέσπισης ορίων – Κατάλληλες τεχνικές διαχείρισης”, το οποίο έχετε τη δυνατότητα να το παρακολουθήσετε ασύγχρονα (αποστολή βιντεοσκοπημένης της εισήγησης στο email σας).

Απευθύνεται: Στο ευρύτερο ενδιαφερόμενο κοινό. Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/neo-asygchrono-seminario-thymos-kai-adynamia-thespisis-orion-katalliles-technikes-diacheirisis/

5. Η σημασία της μάθησης:

Η μάθηση είναι μια βιωματική διαδικασία γιατί κάθε φορά που μαθαίνεις κάτι, γίνεσαι κάτι καινούργιο. Δεν μπορούμε να μάθουμε κάτι χωρίς να αναπροσαρμόσουμε τον εαυτό μας πάνω στα νέα δεδομένα. Με συνεχή προσπάθεια μαθαίνει κάποιος να αντιμετωπίζει τις φοβίες και τις ανασφάλειες του.

6. Η σημασία της ανεξαρτησίας και της πρωτοβουλίας:

Σήμερα έχουμε γίνει παρατηρητές φαινομένων, ενώ οι περισσότεροι τομείς της ζωής (θρησκεία, πολιτική) είναι κενά από ενεργητικούς ρόλους. Υπάρχουν, λοιπόν, χιλιάδες κομπάρσοι αλλά λείπουν οι ηθοποιοί. Είναι σημαντικό στο δρόμο προς την ασφάλεια να γίνεις ο πρωταγωνιστής αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα χωρίς να εξαρτάσαι από άλλους (οικονομικά και συναισθηματικά).

7. Η ανάγκη για αυτοπραγμάτωση:

Αν πιστεύει και νιώθει κάποιος ότι έχει μία αθάνατη ψυχή αντιλαμβάνεται σιγά σιγά ότι είναι ασφαλής και δεν ξοδεύει τόσο πολύ χρόνο, ενέργεια, χρήμα για την ικανοποίηση απατηλών επιθυμιών. Αρχίζει να διοχετεύει τα παραπάνω στην προσπάθεια του να υπερνικήσει τους φόβους και τις αδυναμίες του και να εκδηλώσει τη δύναμη που υπάρχει μέσα του.

Της Λίζας Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια.

Πηγή: https://www.maxmag.gr/%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B7%CF%84%CE%B1/psychologiki-anasfaleia-kai-pos-tha-tin-antimetopisoyme/