Η ζωή μέσα στην ενδοοικογενειακή βία μόνο εύκολη δεν είναι και μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία, συμπεριλαμβανομένης της διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD).
Ένα σπίτι είναι το ασφαλές καταφύγιό σας σε έναν κόσμο που μερικές φορές είναι χαοτικός και αγχωτικός. Αλλά όταν υπάρχει βία εκεί που ζείτε, μπορεί να είναι μια συνεχής πηγή άγχους και να υπονομεύσει την ψυχολογική σας σταθερότητα.
Είτε είστε ενήλικας που βιώνει βία από στενό σύντροφο είτε παιδί που ζει με ενδοοικογενειακή κακοποίηση από ενήλικα, μπορεί να αναπτύξετε διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD).
Η Διαταραχή Μετατραυματικού στρες (PTSD) μετά από ενδοοικογενειακή βία
H PTSD στο παρελθόν σχετιζόταν μόνο με βετεράνους πολέμου, αλλά ο καθένας μπορεί να αναπτύξει αυτή την πάθηση. Οποιοδήποτε τραυματικό συμβάν που ενέχει απειλή για την ασφάλειά σας όπως αυτοκινητιστικό ατύχημα ή φυσική καταστροφή μπορεί να οδηγήσει σε PTSD. Δεν θα αναπτύξουν PTSD όλοι όσοι βιώνουν ένα τραυματικό γεγονός. Υπολογίζεται ότι το 70% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες θα βιώσει ένα τραυματικό γεγονός τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους, αλλά μόνο το 20% περίπου από αυτούς θα αναπτύξουν PTSD.
Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί να ενεργοποιήσει την απόκριση πάλης – φυγής ή παγώματος, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε PTSD. Τα τραυματικά συμβάντα όπως τα ατυχήματα έχουν ένα τελικό σημείο μετά το οποίο μπορείτε να εργαστείτε για την αποκατάσταση. Άλλοι τύποι τραυμάτων όπως η ενδοοικογενειακή βία είναι μακροχρόνιες (χρόνιες), δηλαδή συνεχίζονται ή επαναλαμβάνονται επ’ αόριστον. Αυτός ο τύπος συνεχιζόμενου τραύματος μπορεί να οδηγήσει σε πολύπλοκο και χρόνιο PTSD.
Τα ερεθίσματα του τραύματος
Τα ερεθίσματα είναι υπενθυμίσεις τραύματος ή προτροπές που ενεργοποιούν την απόκριση του συμπαθητικού νευρικού σας συστήματος. Συνήθως συνδέονται με το τραύμα σας με κάποιο τρόπο, όπως μια τοποθεσία όπου σημειώθηκε ενδοοικογενειακή βία. Όταν είστε μάρτυρες ενός ισχυρού ερεθίσματος, μπορεί να αντιμετωπίσετε μια σωματική αντίδραση, όπως μια απόκριση ξαφνιασμού ή αυξημένο καρδιακό ρυθμό. Μια ενεργοποίηση τραύματος μπορεί να προκαλέσει αυξημένη αντίδραση, αλλά η ίδια αισθητηριακή εμπειρία μπορεί να μην επηρεάσει κάποιον χωρίς PTSD.
Οι παράγοντες που προκαλούν ενδοοικογενειακή βία μπορεί να περιλαμβάνουν οτιδήποτε θυμίζει στον εγκέφαλό σας το άτομο που εμπλέκεται στο τραύμα σας:
- Ήχοι: σπάσιμο γυαλιού, χτυπήματα θυρών ή φωνές
- Μυρωδιές: καπνός τσιγάρου, καφές ή κολόνια
- Εικόνες: το στυλ ένδυσης του ατόμου, το χτένισμα ή ο τύπος του οχήματος που οδηγεί, τα ερεθίσματα μπορεί επίσης να είναι λιγότερο άμεσα. Για παράδειγμα, μπορεί να δείτε κάποιον να περπατάει έναν σκύλο. Αυτό μπορεί να σας θυμίσει μια συζήτηση για σκύλους που είχατε με το άτομο που εμπλέκεται στην ενδοοικογενειακή βία που έχετε βιώσει.
Τα συμπτώματα
Το μακροχρόνιο τραύμα μπορεί να έχει μόνιμες επιπτώσεις στον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου σας. Μπορεί ακόμη και να αλλάξει το σχήμα του εγκεφάλου σας. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2018, τα άτομα που ζουν με PTSD μπορεί να έχουν μικρότερους ιππόκαμπους. Ο ιππόκαμπος παίζει σημαντικό ρόλο στη μάθηση και τη μνήμη. Το τραύμα μπορεί επίσης να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδράτε με το περιβάλλον σας και με άλλους ανθρώπους. Το συμπαθητικό νευρικό σας σύστημα παραμένει ενεργοποιημένο και ζείτε σε κατάσταση υπερεπαγρύπνησης έναντι πιθανών κινδύνων.
Ακολουθούν τα συμπτώματα του Χρόνιου Μετατραυματικού Στρες:
- Αλλαγές συμπεριφοράς όπως η επιθετικότητα και η παρορμητικότητα
- συναισθηματικά ζητήματα όπως οργή
- κατάθλιψη
- δυσκολίες στη σχέση
- σωματικά συμπτώματα χωρίς εμφανή ιατρική αιτία
Μπορεί επίσης να εμφανίσετε συμπτώματα όπως:
- δυσκολία στον ύπνο διάσπαση της προσοχής ντροπή ή ενοχή
- εφιάλτες
- θέματα εμπιστοσύνης
- τάσεις αποφυγής
- κατήφεια αρνητικότητα
Το τραύμα που βασίζεται στη σχέση, όπως η ενδοοικογενειακή βία, μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που αλληλεπιδράτε με τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, μπορεί να σας είναι πιο δύσκολο να εμπιστευτείτε τους άλλους. Μερικοί άνθρωποι που έχουν βιώσει ενδοοικογενειακή κακοποίηση αισθάνονται ότι δεν αξίζουν μια σχέση χωρίς τραύματα. Μπορεί επανειλημμένα να βρεθούν σε δυσλειτουργικές σχέσεις επειδή είναι εξοικειωμένοι. Μια μελέτη του 2016 διαπίστωσε ότι τα παιδιά με ιστορικό σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης ήταν πιο πιθανό να βιώσουν θυματοποίηση από τους συνομηλίκους τους μόλις έφτασαν στην εφηβεία.
Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/
Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/
Πηγή: https://psychcentral.com
