Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων είναι ευδιάθετοι και ευχάριστοι καθώς ένας τρόπος για να μειώσουν το άγχος και να περιορίσουν το στρες. Μερικοί εξωτερικεύουν τα καλά τους συναισθήματα, τα οποία τις περισσότερες φορές προέρχονται από από την θετική ανταπρόκριση των άλλων γύρω τους, τον έπαινο αλλά και τον σεβασμό. Άλλοι είναι ευχάριστοι χαρακτήρες για να αποφύγουν τα άσχημα συναισθήματα που δημιουργούνται όταν, για παράδειγμα, οι άλλοι πρόκειται να τους επικρίνουν, παραπονούνται ή γίνονται θυμωμένοι.
Ωστόσο υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που δεν είναι πάντα και με τον συνήθη τρόπο ευχάριστοι. Αντ ‘αυτού, ζουν με έντονο άγχος και θεωρούν ότι αν πρέπει να συμπεριφερθούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να τους εγκρίνουν οι άλλοι, όπως επίσης σε πολλές περιπτώσεις προσπαθούν να αποφεύγουν την αποδοκιμασία. Πιστεύουν ότι αν δεν συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο θα υπάρξουν συνέπειες καθώς θα χάσουν την αίσθηση ευημερίας και ασφάλειας. Νιώθουν έντονα “τρομοκρατημένοι” και μόνο στην ιδέα ότι πρόκειται να βιώσουν μια τέτοια κατάσταση.
Σχέσεις και “τρομοκρατημένοι” άνθρωποι
Οι τρομοκρατημένοι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο ως μια επικείμενη πηγή κινδύνου. Τείνουν να βλέπουν τις σχέσεις όπως τους “σεισμούς” και τους”τυφώνες”: ανά πάσα στιγμή, συχνά με μικρή προειδοποίηση, η προσκόλληση σε άλλους μπορεί να προκαλέσει μεγάλη καταστροφή στη ζωή τους. Η επαγρύπνηση και η συμμόρφωση καθίστανται κατευθυντήριες γραμμές για την ασφάλεια.
Ένα ενδεικτικό παράδειγμα της ψυχολογίας αλλά και του τρόπου σκέψης ενός τρομοκρατημένου ανθρώπου είναι της Κατερίνας, η οποία περιέγραψε τα όσα βιώνει αλλά και τον τρόπο: “Όλοι οι φίλοι μου δεν είναι ποτέ διαθέσιμοι και είναι εγωιστές. Νομίζω ότι θα πεθάνω μόνος μου. Βλέπω τον Νίκο εδώ και 10 χρόνια, και είναι σαν όλους τους άλλους: Είναι εγωιστής, εγωκεντρικός, πεισματάρης και αγαπά ανάλογα ανάλογα με τη διάθεσή του. Φοβάμαι να κάνω τα πράγματα και να είμαι μόνη μου και πρέπει να βασίζομαι σε ανθρώπους που πάντα έχουν χρόνο ο ένας για τον άλλο αλλά όχι για μένα. Έχω κουραστεί να είμαι οργισμένη και να καταθλιπτική και να δώσω σε όλους ό, τι θέλουν. Δεν ξέρω τι συμβαίνει με μένα. Δεν μπορώ να απολαύσω τίποτα. Κανείς δεν με αρέσει και τους μισώ όλους ».
Η Κατερίνα περιέγραψε το θυμό της και τη δυστυχία της με τους φίλους της που δεν εκτιμούσαν πως ήταν πάντα εκεί γι ‘αυτούς και ποτέ δεν ανταποκρίνονταν. Επίσης είπε ότι πάντα ήταν αυτή που τους πρότεινε να βγουν έξω, τους βοηθούσε όταν ήταν άρρωστοι ή όταν είχαν κάποια ανάγκη στο σπίτι. Συγκεκριμένα ανάφερε: “Έκανα όλα όσα κάνει ένας καλός φίλος. Πίστευα ότι πραγματικά ήθελα να είμαι τόσο εξυπηρετικ;h και προσεκτική, αλλά ένιωσα ότι έπρεπε να είμαι ο τέλεια φίλη που στο τέλος όλοι θα με εκμετελλέυονταν. Κανείς δεν προσφέρθηκε ποτέ να με βοηθήσει με τίποτα. ”
Η Κατερίνα στάθηκε περισσότερο και στη συμπεριφορά του Νίκου, του φίλου της.”Πάντα προσπαθούσα να καταλάβω τι θέλει και έκανα τα πάντα σκληρά για να το προσφέρω ακόμα και όταν ήθελα να πω” όχι “. Τότε τον εκνευρίζω, αλλά φοβάμαι “Θα με αφήσει αν ζητήσω τίποτα. Έτσι, τα τελευταία 10 χρόνια, η σχέση μας ήταν εκτός ελέγχου μέσα και έξω. Γιορτάζουμε, είμαστε εραστές, είμαστε φίλοι, σταματάμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον για λίγο και μετά ξεκινάει ξανά. Κυρίως, φταίω εγώ αν κάποιος από μας θυμώνει. Ανησυχώ πάντα ότι πρόκειται να γίνει απόμακρος και δεν είμαι ποτέ βέβαιη αν θέλω να μείνει ή να φύγει, αλλά περνάω κρίσεις πανικού όταν νομίζω ότι θέλει να φύγει ».
Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Κατερίνας, με τα οποία περιέγραψε τα όσα είχε ζήσει, το ενδιαφέρον για τους φίλους είναι 100% μονόπλευρο και ήταν κάτι παραπάνω από φανερό ότι η ίδια δεν ζήτησε ποτέ βοήθεια από τους φίλους αλλά και ποτέ δεν εξωτερίκευσε αυτά τα οποία ένιωθε για τον τρόπο συμπεριφορά τους. Η ίδια συμπλήρωσε: “Δεν ξέρω, υποθέτω ότι ποτέ δεν αισθάνoμαι καλά να ζητήσω τίποτα. Φοβάμαι ότι θα πουν όλοι όχι, και για αυτό αισθάνομαι άσχημα και θυμωμένη. Νομίζω ότι πραγματικά έχω την αίσθηση ότι δεν θέλουν να με ευχαριστήσουν όπως δεν θέλω πραγματικά εγώ να τους ευχαριστήσω. Αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Πρέπει να το κάνω ή θα πληγωθώ και θα μείνω μόνη μου”.
Πηγή: goodtherapy.org
Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός κατάλληλα καταρτισμένου ειδικού Ψυχικής υγείας. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.
Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.
Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τον κόπο της διαδικασίας και ας συνειδητοποιήσουμε ότι:
ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!
Μπορείτε να μας καλέσετε στα τηλ. 210 – 6413306 – 6934650265 για να επικοινωνήσετε με Ειδικό Ψυχικής Υγείας του Psychopedia.
