Psychopedia.gr

«Δύσκολοι» έφηβοι – 5 Απλοί τρόποι διαχείρισης.

Οι έφηβοι είναι μια μοναδική και συχνά αντιφατική φυλή. Σαν ομάδα, αγωνίζονται για την ατομικότητα, όμως, επιθυμούν την αποδοχή από ομοτίμους. Λειτουργούν σαν να ξέρουν τα πάντα και όμως δεν έχουν μεγάλη εμπειρία. Νιώθουν αήττητοι και συχνά είναι συχνά ανασφαλείς. Ορισμένοι έφηβοι ευδοκιμούν σε δοκιμές και προκλητική εξουσία. Μερικοί μπορεί να είναι αυτοκαταστροφικοί.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να διαχειριστούμε τους “δύσκολους” εφήβους όταν είναι παιδιά μας, μαθητές, αθλητές, ομάδα, μέλη ή εργαζόμενοι.

Τι μπορούμε να κάνουμε για αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που άλλες φορές μας προβληματίζουν και άλλες μας προκαλούν να βγούμε εκτός ελέγχου;

 

1.Διατηρήστε την Ψυχραιμία σας

Ένα από τα πιο κοινά χαρακτηριστικά των δύσκολων εφήβων είναι ότι τους αρέσει να πατούν  τα κουμπιά σας και να σας κάνουν να αντιδράτε αρνητικά. Αυτό μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένου και όχι μόνο της μη υπακοής, της μη ακρόασης, της κρυφής ομιλίας και της μη συμμόρφωσης σε κανόνες. Κατά τη διάρκεια τέτοιων στιγμών, όσο πιο αντιδραστικοί και αναστατωμένοι  φαίνεστε, τόσο περισσότερο ο έφηβος θα σκέφτεται ότι έχει  το «πάνω» χέρι.

Όσο λιγότερο αντιδραστικός είστε σε προκλήσεις, τόσο περισσότερο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε καλύτερα την κρίση σας για να χειριστείτε την κατάσταση. Όταν νιώθετε αναστατωμένος προτού να πείτε ή να κάνετε κάτι που μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση, πάρτε μια βαθιά αναπνοή και μετρήστε αργά σε δέκα. Σε πολλές περιπτώσεις, από τη στιγμή που θα φθάσετε στο δέκα, θα έχετε ξαναβρεί την ψυχραιμία και θα έχετε μια καλύτερη απάντηση στο ζήτημα, ώστε να μπορείτε να μειώσετε, αντί να επιδεινώσετε το πρόβλημα. Εάν εξακολουθούν να σας ενοχλούν μετά από το μέτρημα, πάρτε λίγο ακόμη χρόνο για να επανεξετάσετε το ζήτημα αφού ηρεμίσετε.

 

2. Καθορίστε σαφή όρια

Δεδομένου ότι οι περισσότεροι έφηβοι θέλουν να βιώσουν μεγαλύτερη αυτονομία και ανεξαρτησία, ορισμένοι θα σας προκαλέσουν αναπόφευκτα, προκειμένου να δουν τι μπορούν να καταφέρουν. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πολύ σημαντικό να ορίσετε όρια προκειμένου να διατηρήσετε μια λειτουργική και εποικοδομητική σχέση. Τα όρια πρέπει να διαρθρωθούν σαφώς και συγκεκριμένα.

Τα πιο αποτελεσματικά όρια (μπορούν επίσης να ονομάζονται βασικοί κανόνες, κανόνες του σπιτιού, κανόνες ομάδας ή κώδικες δεοντολογίας) είναι εκείνοι που είναι δίκαιοι, εύλογοι και μπορούν να εφαρμοστούν με συνέπεια. Αν έχετε αντιμετωπίσει έναν δύσκολο έφηβο για κάποιο χρονικό διάστημα χωρίς να επικοινωνείτε με σαφή όρια, δηλώστε ότι από αυτό το σημείο τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και θα υποστηρίξετε τη δήλωσή σας με ενέργειες.

Ανάλογα  με την κατάσταση, μπορεί επίσης να υπάρχει ένας κατάλογος κανόνων διαπροσωπικών, οικογενειακών, τάξεων, ομάδων ή θέσεων εργασίας. Ο κατάλογος των ορίων πρέπει να είναι σχετικά σύντομος αλλά σαφής και να αναφέρεται γραπτώς όποτε κρίνεται σκόπιμο. Φυσικά, ορισμένοι έφηβοι μπορούν να προκαλέσουν εσκεμμένα τα όριά σας για να δουν αν εννοείς αυτό που λέτε και να ελέγξετε πόσο μπορούν να ξεφύγουν.

 

3. Σε ήπιες καταστάσεις, διατηρήστε το χιούμορ και δείξτε κατανόηση

Σε σχετικά ήπιες καταστάσεις, όταν ένας έφηβος είναι δύσκολος, δείξτε ενσυναίσθηση, χωρίς υπερβολική αντίδραση. Απαντήστε με ένα χαμόγελο και όχι με ένα συνοφρύωμα. Πείτε στον εαυτό σας με λίγο χιούμορ:  «άντε πάλι τα ίδια» και στη συνέχεια να προχωρήσουμε με την επιχείρησή σας.

Αποφύγετε να λέτε σε έναν έφηβο τι πρέπει να κάνετε σε ασήμαντα θέματα. Οι επίμονες ανεπιθύμητες συμβουλές μπορεί να ερμηνευθούν ως επιλεκτικές και στην απειλή για την ιδιοσυγκρασία του νεαρού ατόμου. Στη χειρότερη περίπτωση, αυτό μπορεί να σας κάνει “εχθρό” Αφήστε ένα λογικό χώρο για τον έφηβο. Όταν ένας έφηβος σας αναστατώνει, αντί να νιώθετε θυμωμένος, ενοχλημένος ή ανήσυχος, δώστε στον εαυτό σας χώρο και χρόνο για διαχειριστεί την κατάσταση με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

 

4. Όταν ασχολείστε με μια ομάδα δύσκολων εφήβων, επικεντρωθείτε στον «αρχηγό»

Πολλοί δάσκαλοι γνωρίζουν ότι όταν αντιμετωπίζουν μια ομάδα δραστικών μαθητών στην τάξη, δεν είναι απαραίτητο να ασχοληθούν με τον καθένα ξεχωριστά. Συχνά, με το να είμαστε σταθεροί με τον αρχηγό της ομάδας διατηρώντας σαφή τα όρια και μια καλή συνεργασία, θα ακολουθήσει η υπόλοιπη ομάδα. Μια άλλη τεχνική διαχείρισης είναι να διαχωρίσετε τους προκλητικούς ανθρώπους από τις ομάδες που σχηματίζουν (μέσω καθορισμένων καθισμάτων, διαφορετικών ομάδων εργασίας κ.λπ.), ώστε να είναι λιγότερο πιθανό να σχηματίσουν μια κλίκα. Με την εστίαση στον ηγέτη και τη διάσπαση και την κατάκτηση της άσχημης συμπεριφοράς, μια ομάδα εφήβων είναι πιο πιθανό να συμπεριφέρεται κατάλληλα.

Eνημερωθείτε για το ΝΕΟ Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: Αυτισμός-Εκπαίδευση στην Πρώιμη Παρέμβαση & Θεραπευτική αντιμετώπιση – Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα: Έναρξη: 24/11/2018. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/aftismos-ekpedefsi-stin-proimi-paremvasi-therapeftiki-antimetopisi-ekpedeftiko-programma-enarxi-24112018/

5. Δώστε τους την ευκαιρία να βοηθήσουν στην επίλυση προβλημάτων

Πολλοί δύσκολοι έφηβοι  συμπεριφέρονται απότομα  επειδή δεν πιστεύουν ότι οι ενήλικες ακούν πραγματικά. Όταν βλέπετε έναν έφηβο αναστατωμένο ή υπό κάποια δυσφορία, προσφέρετέ του την επιλογή να μιλήσετε μαζί σας. Πείτε, για παράδειγμα, “Είμαι εδώ για να ακούσω αν θέλεις να μιλήσεις”. Κάντε  τον εαυτό σας διαθέσιμο και υπενθυμίστε το στον έφηβο αυτό από καιρό σε καιρό,  χωρίς να επιμένετε.  Αφήστε τον έφηβο να έρθει σε εσάς όταν είναι έτοιμος.

Σε κατάλληλες περιπτώσεις όταν επικοινωνείτε με έναν έφηβο σχετικά με την εμπειρία του, ακούστε χωρίς σχόλια (τουλάχιστον για λίγο). Απλά να είστε εκεί και να είστε “φίλος”, ανεξάρτητα από τον πραγματικό σας ρόλο σε σχέση με τον νεαρό. Επιτρέψτε στον έφηβο να αισθάνεται άνετα μαζί σας.

Πριν προσφέρετε οποιαδήποτε γνώμη, ρωτήστε τον έφηβο εάν είναι πρόθυμος να το ακούσει. Για παράδειγμα, πείτε “Θέλεις  να ακούσεις τι πιστεύω σχετικά με αυτό; Εάν όχι, είναι εντάξει. Είμαι ακόμα εδώ για να σε ακούσω. “Αφήστε τον έφηβο να θέλει να ακούσει τα σχόλιά σας όταν είναι έτοιμος.

Όταν συζητάτε για θέματα, συμπεριλάβετε τον έφηβο σε συζητήσεις για προβλήματα και λύσεις. Ζητήστε τη γνώμη του. Ρωτήστε, για παράδειγμα, “Λαμβάνοντας υπόψη το επιθυμητό αποτέλεσμα, πώς θα αντιμετώπιζες  αυτό το ζήτημα;” Δείτε αν έχει καταλήξει σε εποικοδομητικές ιδέες. Όποτε είναι δυνατόν, αποφύγετε να επιμείνετε σε μια ενιαία πορεία δράσης. Εξετάστε αρκετές λογικές επιλογές με την είσοδο του εφήβου και καταλήξτε σε μια αμοιβαία αποδεκτή ρύθμιση.

 

Αν από την άλλη, αυτά που ακούτε είναι ως επί το πλείστον κατηγορίες, παράπονα και επικρίσεις, μη συμφωνήσετε ούτε να διαφωνήσετε. Απλά πείτε ότι θα έχετε υπόψην αυτό που σας είπε και θα συνεχίσετε με αυτά που πρέπει να κάνετε, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης των συνεπειών.

 

 

Πηγή: Psychologytoday.com

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο