Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αύξηση των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες/ μαθησιακές δυσκολίες που φοιτούν σε τυπικά σχολεία. Ακόμα και όταν οι αρμόδιες υπηρεσίες προτείνουν κάποια δομή ειδικής αγωγής, οι γονείς πολλές φορές αποφασίζουν να στείλουν τα παιδιά τους στα σχολεία της γειτονιάς, απόφαση που δεν είναι πάντοτε λανθασμένη, αλλά τί γίνεται όταν το παιδί έχει σοβαρά ελλείματα και δεν μπορεί να συμβαδίσει με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης;
Για αυτό το λόγo οι υπηρεσίες προτείνουν το θεσμό της παράλληλης στήριξης με σκοπό να υποστηριχθεί ο μαθητής και να αντλήσει από το περιβάλλον όσες περισσότερες ευκαιρίες μάθησης. Ειδικοί (παιδαγωγοί, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι και εκπαιδευτικοί) επιστρατεύονται με σκοπό να εκπαιδεύσουν τους μαθητές εντός του σχολείου.
Η παράλληλη στήριξη είναι η εκπαίδευση του παιδιού που παρουσιάζει σημαντικές δυσκολίες στην σχολική του καθημερινότητα με τέτοιο τρόπο ώστε σταδιακά να αυτονομηθεί ως παρουσία στη συνήθη σχολική τάξη και να ενταχθεί αρμονικά στην παραδοσιακή εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν έχει σε καμία περίπτωση χαρακτήρα φύλαξης του παιδιού ή εξυπηρέτησης στην καθημερινή του ζωή.
Η παράλληλη στήριξη παρέχεται σε μαθητές που μπορούν με κατάλληλη ατομική υποστήριξη να παρακολουθήσουν το αναλυτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της τάξης, σε μαθητές με σοβαρότερες εκπαιδευτικές ανάγκες όταν στην περιοχή τους δεν υπάρχει άλλο πλαίσιο ΕΑΕ (ειδικό σχολείο, τμήμα ένταξης) ή όταν η παράλληλη στήριξη καθίσταται απαραίτητη – βάσει της γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ – εξαιτίας των ειδικών εκπαιδευτικών τους αναγκών.
Στην τελευταία περίπτωση η στήριξη από ειδικό εκπαιδευτικό μπορεί να γίνεται σε μόνιμη και προγραμματισμένη βάση. Την παράλληλη στήριξη εισηγείται αποκλειστικά το οικείο ΚΕ.Δ.Δ.Υ. το οποίο με γραπτή γνωμάτευσή του καθορίζει τις ώρες παράλληλης στήριξης κατά περίπτωση (πολλες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία και το ποια παιδιά δικαιούνται παράλληλη στήριξη θα βρεις στην ιστοσελίδα του ΚΕ.Δ.Δ.Υ. εδώ. Επίσης δες την εγκύκλιο που αναρτήθηκε και αφορά την παράλληλη στήριξη, Ε.Β.Π. και Σχολικό Νοσηλευτή για το 2018-19 εδώ).
Στο πρόγραμμα αυτό δύνανται να ενταχθούν τόσο μαθητές με αναπηρία (ΑΜΕΑ) όσο και μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες χωρίς όμως να φέρουν κάποια αναπηρία νοητικής, ψυχολογικής ή σωματικής φύσεως (π.χ. άτομα με διαταραχές ομιλίας-λόγου ή ειδικές μαθησιακές δυσκολίες π.χ. δυσλεξία, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές) εφόσον μπορούν ν’ ανταποκριθούν στο αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης φοίτησης καθώς και σε κάθε εκδήλωση εντός του σχολείου.
Απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν είναι να μπορεί ο μαθητής να παραμείνει στην τάξη και στο σχολείο χωρίς υποστήριξη για διάστημα ίσο με το μισό του πρωινού ωραρίου. Για τον λόγο αυτό υποβάλλεται εισήγηση από την ΕΔΕΑΥ (Επιτροπή Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης) ή αν δεν υπάρχει από τον σύλλογο διδασκόντων μέσω του Διευθυντή του σχολείου σε συνεδρίαση ειδικά για τον σκοπό αυτό, προς το οικείο ΚΕΔΔΥ (Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης και Υποστήριξης). Εξαίρεση σε αυτό μπορούν να αποτελούν το Νηπιαγωγείο, η Α΄ και η Β΄ τάξη του Δημοτικού εφόσον το ΚΕΔΔΥ έχει απολύτως δικαιολογημένα εισηγηθεί κάτι τέτοιο.
Η διαδικασία του να συμπεριληφθεί ένας μαθητής στο γενικό σύνολο πρέπει να γίνεται μεθοδικά και οργανωμένα. Απαιτείται η συνεργασία τόσο μεταξύ του εκπαιδευτικού της παράλληλης στήριξης και του εκπαιδευτικού της τάξης, όσο και όλων όσων εμπλέκονται άμεσα με το μαθητή. Οι διευθυντές πρέπει να ενημερώνουν τους δασκάλους για τις αρμοδιότητες της παράλληλης στήριξης και ο εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης καλό θα είναι να συνεργάζεται και να αποφεύγει τις προσωπικές συγκρούσεις και διενέξεις με τον εκπαιδευτικό της τάξης.
Σημαντικός είναι πάντα και ο ρόλος της οικογένειας και το κατά πόσον αγκαλιάζει με ωριμότητα, αποδοχή και αγάπη τη διαφορετικότητα του παιδιού της. Το τρίγωνο οικογένεια-εκπαιδευτικός παράλληλης στήριξης-σχολείο είναι ένα θεραπευτικό τρίγωνο που επιβάλλεται να λειτουργεί με σεβασμό, κατανόηση, αλληλοβοήθεια, συνεργασία και στήριξη. Μόνο τότε η όποια θεραπευτική διαδικασία είναι ολοκληρωμένη και μέσα από αυτό μπορεί να επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό για το παιδί με αναπηρία ή και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Ενημερωθείτε για το ΝΕΟ Εκπαιδευτικό Σεμινάριο από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: Ψυχοσυναισθηματική ενδυνάμωση στην Παράλληλη στήριξη – Βιωματικές ασκήσεις, Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020, ώρα: 12.00-14.00.
Επιπλέον Δυνατότητα Ασύγχρονης παρακολούθησης Ε – Learning (αποστολή βιντεοσκοπημένης της εισήγησης και εκπαιδευτικού υλικού)
Σε ποιους απευθύνεται: Παιδαγωγούς, Εκπαιδευτικούς, Ψυχολόγους και στο ενδιαφερόμενο κοινό που ενδιαφέρεται να αναλάβει τον ρόλο της παράλληλης στήριξης ή να αποκτήσει γνώσεις σχετικά με αυτή.
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/seminario-psychosynaisthimatiki-endynamosi-stin-parallili-stirixi-viomatikes-askiseis-25-1-2020/
Η εναλλαγή των ρόλων θα πρέπει να γίνεται με απόλυτη συνεννόηση και συγκατάθεση και των δύο πλευρών προκειμένου να διευκολυνθεί η όλη εκπαιδευτική διαδικασία ενώ θα πρέπει να γίνεται η παράλληλη στήριξη με τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες του συνόλου της τάξης και παράλληλα τα παιδιά της παράλληλης στήριξης να αισθάνονται ισότιμα με τα άλλα παιδιά και καθόλου μειονεκτικά.
Σε τυχόν φωτογραφικό στιγμιότυπο δεν θα πρέπει να είναι δυνατή η διάκριση μεταξύ του εκπαιδευτικού της τάξης και του εκπαιδευτικού της παράλληλης στήριξης. Η συνεκπαίδευση λοιπόν των παιδιών αυτών θα πρέπει να γίνει με γνώμονα τις διαφορετικές εκπαιδευτικές τους ανάγκες και με σεβασμό στην διαφορετικότητά τους προκειμένου να εξασφαλιστούν οι ίσες ευκαιρίες στην μάθηση δίχως αποκλεισμούς. Ενδεικτικά για τα ιδιωτικά σχολεία τυχόν αποκλεισμός παιδιού που χρήζει παράλληλης στήριξης, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους ιδιοκτήτες, διευθυντές και το διδακτικό προσωπικό του εν λόγω σχολείου.
Παράλληλα θα πρέπει να υπάρχει στενή και ουσιαστική συνεργασία και με τους γονείς, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν μιλούν για την κατάσταση των παιδιών τους. Το κάνουν από φόβο να μη στιγματιστεί το παιδί. Θεωρούν ότι είναι καλύτερο να μην ξέρει κανείς. Ας είναι απλά το “κλειστό” παιδί, το “αμίλητο”, το “πάντα μόνο του”, αυτό που έχει μόνο έναν φίλο.
Σε αυτο το σημείο πρέπει να πούμε ότι ο δάσκαλος της παράλληλης στήριξης είναι εκείνος που συμβάλλει στην κοινωνικοποίηση και ενσωμάτωση των παιδιών αυτών. Είναι ο άνθρωπος που θα τα προστατεύσει από τη σχολική βία, το ρατσισμό, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την περιθωριοποίηση, το σχολικό εκφοβισμό, ακόμα και την απομόνωση. Τα κρούσματα είναι πάρα πολλά, αφού τα παιδιά αυτά στοχοποιούνται και στιγματίζονται και, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, αντιμετωπίζονται από τα άλλα παιδιά και συχνά και από τους γονείς των παιδιών αυτών ως άτομα χωρίς ίσες ευκαιρίες ή ως άτομα που δεν θα έπρεπε να είναι καν στην ίδια τάξη μαζί τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό θα ήταν η παράλληλη στήριξη να συνδυάζεται με ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών αυτών, αλλά και σωστή ενημέρωση της σχολικής κοινότητας.
Εκτός από τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, παράλληλη στήριξη δύνανται να παρέχουν Σχολικοί Νοσηλευτές ή Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό σε μαθητές με αναπηρία ή/και με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για θέματα αυτοεξυπηρέτησης, καθημερινής διαβίωσης και λειτουργικών διευκολύνσεών τους, οι οποίοι φοιτούν στα γενικά σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χωρίς παράλληλη στήριξη από εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής.
Πηγές: nevronas.gr, noesi.gr, eidikospaidagogos.gr
