Σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Law and Human Behavior, οι καθηγητές ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν Kyle C. Scherr και Christopher J. Normile ανέλυσαν δεδομένα από υποθέσεις που σχετίζονται με φόνο που καταγράφηκαν στο Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων των ΗΠΑ και διαπίστωσαν ότι τα ψευδή αποδεικτικά στοιχεία ομολογίας σχετίζονταν με σημαντική καθυστέρηση ανάμεσα στην λανθασμένη καταδίκη του κατηγορούμενου και την τελική απόφαση για την απελευθέρωση του.
Ο καταδικασθείς αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή και όταν αθωώθηκαν επίσημα. Αν και συχνά αναφέρεται εναλλακτικά, η απελευθέρωση από τη φυλακή και η επίσημη απαλλαγή είναι δύο μοναδικά νομικά γεγονότα. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι μια σημαντική αρνητική συνέπεια των ψευδών αποδεικτικών στοιχείων ομολογίας μπορεί να είναι η επιρροή τους στην καθυστέρηση μεταξύ της αποφυλάκισης ενός ατόμου από τη στιγμή που θα αθωωθεί επίσημα.
Σύμφωνα με το Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων, πάνω από 3.300 άτομα έχουν αθωωθεί από άδικη καταδίκη από το 1989 και πάνω από το ένα τρίτο των καταγεγραμμένων αθωώσεων είναι για φόνο και κατηγορίες που σχετίζονται με φόνο (δηλαδή, απόπειρα ανθρωποκτονίας και συμπληρωματική δολοφονία). Οι Scherr και Normile ανέλυσαν δεδομένα από το Εθνικό Μητρώο Αθωώσεων για καταγεγραμμένες απαλλαγές όσων είχαν καταδικαστεί λανθασμένα για φόνο, απόπειρα ανθρωποκτονίας και συνέργειας σε φόνο.
Στις αναλύσεις τους, εξέτασαν τον τρόπο με τον οποίο ορισμένοι συγκεκριμένοι παράγοντες συνδέονται με λανθασμένες καταδίκες (δηλαδή ψευδείς ομολογίες, λανθασμένα ή παραπλανητικά ιατροδικαστικά στοιχεία, ανεπαρκής νομική υπεράσπιση, εσφαλμένη ταυτότητα αυτόπτη μάρτυρα, επίσημο παράπτωμα και ψευδορκία) και άλλους σχετικούς παράγοντες (π.χ. εμπλοκή DNA ή θανατοποινίτης) σχετίζονταν με τη διάρκεια της καθυστέρησης μεταξύ της απελευθέρωσης των ατόμων από τη φυλακή και της επίσημης απαλλαγής τους. Υποθέσεις που αφορούσαν ψευδή ομολογία συνδέονταν με σημαντική καθυστέρηση μεταξύ της αποφυλάκισης και της επίσημης απαλλαγής. Η σχέση παρέμεινε κατά τον υπολογισμό των άλλων σχετικών παραγόντων που μελετήθηκαν.
Οι καθυστερήσεις μεταξύ της απελευθέρωσης και της επίσημης απαλλαγής μπορούν να υπονομεύσουν την ευημερία των ατόμων. Ένας λόγος για αυτό είναι ότι αυτά τα άτομα συχνά ζουν με τον φόβο να ξαναδικαστούν. Επιπλέον, η καθυστέρηση μπορεί να τους εμποδίσει να έχουν πρόσβαση σε βοηθήματα επανένταξης, όπως χρηματική αποζημίωση και στεγαστική βοήθεια, όταν τα προγράμματα βοήθειας δεν επιτρέπουν σε άτομα με πεποίθηση στο ιστορικό τους να λαμβάνουν βοήθεια.
Οι Scherr και Normile υποστηρίζουν ότι η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να εξετάσει πώς οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων και οι κρίσεις των νομικών παραγόντων επηρεάζουν τις τροχιές που οδηγούν στην απελευθέρωση και την απαλλαγή. Μεταξύ των στρατηγικών που προτείνουν για τη μείωση των αδικιών που βιώνουν άτομα που έχουν καταδικαστεί λανθασμένα με βάση ψευδή ομολογία είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού τόσο για τη διαδικασία που οδηγεί σε ψευδείς ομολογίες όσο και για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των ψευδών αποδεικτικών στοιχείων μέσω ντοκιμαντέρ και άλλων πιο προσβάσιμων και κατανοητών μέσων.
Ενημερωθείτε για το ΝΕΟ Πιστοποιημένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα: Εγκληματολογική/ Δικαστική Ψυχολογία (Criminology & Forensic Psychology).
Πιστοποιημένο Πρόγραμμα κατά το πρότυπο QTL της ACTA – Τεχνοβλαστός Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Έναρξη: Σάββατο 4 Νοεμβρίου (Διάρκεια 5 μήνες).
Τόπος Διεξαγωγής: Χώρος Psychopedia.gr, Γεωργίου Βούρη 6 (κοντά στο μετρό, στάση Πανόρμου) Αμπελόκηποι – Αθήνα, 2ος όροφος.
Επιπλέον Δυνατότητα Διαδικτυακής παρακολούθησης σε ζωντανό χρόνο μέσω Zoom.
Eπιπλέον Δυνατότητα Ασύγχρονης παρακολούθησης σε βίντεο στο δικό σας χρόνο.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/pistopoiimeno-ekpaideytiko-programma-egklimatologiki-dikastiki-psychologia-criminology-amp-forensic-psychology/
Πηγή: Scherr, K. C., & Normile, C. J. (2022). False confessions predict a delay between release from incarceration and official exoneration. Law and Human Behavior, 46(1), 67–80.
apa.org
