Οι διαταραχές λόγου είναι μια γενική ομάδα διαφόρων παθήσεων που προκαλούν προβλήματα στην δημιουργία ή τον σχηματισμό ήχων και την εκφορά λόγου και την επικοινωνία ενός παιδιού με τους άλλους ανθρώπους.
Οι τρεις πιο συχνές διαταραχές λόγου είναι:
Διαταραχές άρθρωσης
Δυσχέρεια στην ομιλία
Διαταραχές στην φωνή
Οι διαταραχές λόγου είναι διαφορετικές από τις διαταραχές στην γλώσσα στα παιδιά, όπως:
Να επικοινωνεί αυτό που θέλει στους άλλους
Να κατανοεί αυτό που του λένε οι άλλοι
Διαταραχές λόγου: Αιτίες
Η ομιλία αναπτύσσεται φυσικά στο κάθε παιδί και είναι ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους επικοινωνούμε με τους γύρω μας.
Η δυσχέρεια στην ομιλία είναι διαταραχή κατά την οποία το παιδί επαναλαμβάνει έναν ήχο, λέξη ή φράση. Το τραύλισμα είναι συνήθως η πιο σοβαρή μορφή δυσχέρειας στην ομιλία.
Οι διαταραχές άρθρωσης μπορεί να μην έχουν καμία σαφή αιτία. Μπορεί επίσης να εκδηλώνονται και σε άλλα μέλη της οικογένειας.
Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν:
Προβλήματα ή αλλαγές στη δομή ή το σχήμα των μυών και των οστών που χρησιμοποιούνται για να παράγουν τους ήχους στην ομιλία. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα στην υπερώα και τα δόντια του παιδιού.
Βλάβη σε κάποιο μέρος του εγκεφάλου ή των νεύρων (όπως από εγκεφαλική παράλυση) που ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο οι μυς δουλεύουν μαζί για να δημιουργήσουν την ομιλία.
Οι φωνητικές διαταραχές προκαλούνται από προβλήματα, όταν αέρας περνά από τους πνεύμονες, μέσω των φωνητικών χορδών και στη συνέχεια μέσω του λαιμού, της μύτης, του στόματος και των χειλιών. Μια διαταραχή στην φωνή μπορεί να οφείλεται σε:
Οξύ από το στομάχι που κινείται προς τα πάνω
Καρκίνο του λάρυγγα
Λυκόστομα ή άλλα προβλήματα με τον ουρανίσκο
Παθήσεις στα νεύρα που τροφοδοτούν τους μυς των φωνητικών χορδών
Λαρυγγικούς ιστούς ή σχισμές (εκ γενετής ελάττωμα όπου ένα λεπτό στρώμα ιστού είναι μεταξύ των φωνητικών χορδών)
Μη-καρκινικές αυξήσεις (πολύποδες, οζίδια, κύστεις, κοκκιώματα, θηλώματα, ή έλκη) στις φωνητικές χορδές
Καταπόνηση των φωνητικών χορδών από δυνατές φωνές κ.α.
Διαταραχές λόγου: Συμπτώματα
Δυσχέρεια στην ομιλία (το τραύλισμα είναι ο πιο κοινός τύπος τέτοιας δυσχέρειας):
Επανάληψη ήχων, λέξεων, ή τμημάτων λέξεων ή φράσεων μετά την ηλικία των 4 ετών (π.χ. “Θέλω… Θέλω… Θέλω το παιχνίδι μου”, “Σε… σε… σε βλέπω”)
Το παιδί βάζει επιπλέον ήχους ή λέξεις στην ομιλία του (π.χ. “Πήγαμε στο… εεε… λούνα παρκ)
Το παιδί επιμηκύνει τις λέξεις (π.χ. “Με λένε Γιάαααανννη”)
Το παιδί κάνει παύση κατά τη διάρκεια μιας φράσης ή λέξης, συχνά σφίγγοντας τα χείλη του
Το παιδί έχει εκνευρισμό όταν προσπαθεί να επικοινωνήσει αυτό που θέλει
Το παιδί κουνάει το κεφάλι του συνεχώς καθώς μιλάει
Το παιδί ανοιγοκλείνει τα μάτια του, καθώς προσπαθεί να μιλήσει
Ντρέπεται όταν μιλάει σε άλλους
Συμπτώματα στην διαταραχή άρθρωσης:
Οι ήχοι στις λέξεις μοιάζουν να έχουν παραμορφωθεί
Κάποιοι ήχοι στην ομιλία (πιο συχνά τα σύμφωνα στις λέξεις) αλλάζουν, παραλείπονται ή αυξάνονται
Γίνεται δύσκολο για τους άλλους να καταλάβουν τι λέει το παιδί (συνήθως μόνο τα μέλη της οικογένειάς του είναι σε θέση να το κατανοήσουν)
Συμπτώματα στις διαταραχές φωνής:
Βραχνάδα στη φωνή
Ο τόνος της φωνής μπορεί να αλλάξει ξαφνικά
Η φωνή μπορεί να είναι πάρα πολύ δυνατή, ή πάρα πολύ μαλακή
Το παιδί μπορεί να “ξεμείνει από αέρα” κατά τη διάρκεια μιας πρότασης
Δείτε το Νέο Εκπαιδευτικό Σεμινάριο από το Kέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: “Διαταραχές Λόγου και Ομιλίας, Επιπτώσεις και Έγκαιρη Διάγνωση-Παρέμβαση”, 24/02/2018. Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να ενημερωθείτε:
Διαταραχές λόγου: Θεραπεία
Οι πιο ήπιες μορφές διαταραχών λόγου μπορεί να εξαφανιστούν από μόνες τους.
Η λογοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει με πιο σοβαρά συμπτώματα ή προβλήματα ομιλίας που δεν βελτιώνονται.
Στην λογοθεραπεία, το παιδί θα μάθει πώς να δημιουργεί/παράγει ορισμένους ήχους.
Διαταραχές λόγου: Πρόγνωση
Η πρόγνωση εξαρτάται από την αιτία της διαταραχής. Συνήθως, η ομιλία μπορεί να βελτιωθεί με τη λογοθεραπεία. Η πρόγνωση βελτιώνεται με την έγκαιρη παρέμβαση.
Διαταραχές λόγου: Πιθανές επιπλοκές
Οι διαταραχές λόγου μπορεί να οδηγήσουν σε ψυχοκοινωνικά προβλήματα που συνδέονται με την μη αποτελεσματική επικοινωνία.
Πηγή: www.iatropedia.gr , www.nlm.nih.gov