Του Τάσου Δαφνομήλη-Συνθετική Συμβουλευτική

Αν παρατηρήσουμε πόσοι άντρες και πόσες γυναίκες είναι αδέσμευτοι θα δούμε ότι είναι μεγάλος αυτός ο αριθμός και όσο περνάει ο χρόνος ίσως μεγαλώνει. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;

Όντως τα δύο φύλλα δεν επιθυμούν να σχετιστούν(;), τι κρύβεται πίσω από την επιλογή αυτή;

H πρώτη ερωτική σχέση που συναντάμε ερχόμενοι στη ζωή είναι η σχέση μεταξύ της μητέρας μας και του πατέρα μας. Αυτοί οι δύο άθελα τους γίνονται ένα είδος πρότυπου για την εικόνα που διαμορφώνουμε για τη σχέση μεταξύ άντρα-γυναίκα.

Παρατηρούμε και πολλές φορές υιοθετούμε κάποιες στάσεις, κάποιες συμπεριφορές ακόμη και κάποιες φράσεις που λέει ο ένας στον άλλο. Αυτές οι φράσεις είναι οι αντιλήψεις και σκέψεις που κάνουν είτε για το αντίθετο φύλλο είτε για το πώς «πρέπει» να είναι η σχέση μεταξύ τους. Οι σκέψεις αυτές ονομάζονται πεποιθήσεις. Μερικές πεποιθήσεις είναι:

· Η γυναίκα δεν πρέπει να δουλεύει

· Η θέση της γυναίκας είναι στην κουζίνα

· Ο άντρας είναι η κολώνα του σπιτιού, αυτός έχει τον τελευταίο λόγο

· Ο άντρας είναι ανώτερος από τη γυναίκα

· Ο άντρας μπορεί να ξενυχτάει η γυναίκα όχι

· Η γυναίκα πρέπει να φροντίζει τον άντρα

· Πρέπει να βγαίνουμε μόνο μαζί βόλτα

· Η γυναίκα πρέπει να είναι υπάκουη

· Ποτέ μην εμπιστεύεσαι μία γυναίκα

· Οι άντρες είναι «γουρούνια»

Όπως παρατηρείτε και εσείς οι πεποιθήσεις είναι αυτές που διχάζουν μία σχέση και την κάνουν να φαίνεται ανισότιμη. Αυτές οι σκέψεις-δηλώσεις είναι που υιοθετεί το παιδί και μεγαλώνοντας τις έχει ως κανόνα και πολλές φορές είναι κατευθυντήρια κριτήρια για την επιλογή ενός συντρόφου.

Εκτός από αυτό μεγάλη σημασία έχει και η σχέση που είχε το παιδί με το αντίθετο φύλλο γονέα. Μια γυναίκα που βίωσε την εγκατάλειψη, συναισθηματική ή βιολογική, του πατέρα της σε παιδική ηλικία, στην ουσία βίωσε την προδοσία από το άλλο φύλο. Έτσι λοιπόν, μεγαλώνοντας μπορεί να έχει πολύ μεγάλη δυσκολία να εμπιστευτεί τους άνδρες και να εμπλακεί σε μια ολοκληρωμένη ερωτική σχέση. Αυτές οι επίπονες πρώιμες εμπειρίες ενισχύονται και από μετέπειτα εμπειρίες στην ενήλικη ζωή. Για παράδειγμα, η γυναίκα που βίωσε την προδοσία και εγκατάλειψη από τον πατέρα της, μπορεί αργότερα να εμπλακεί σε μια ερωτική σχέση με έναν άνδρα όπου μπορεί πάλι να την προδώσει και να την εγκαταλείψει. Αυτό αποτελεί διπλό πλήγμα για τη γυναίκα αυτή και στην ουσία ενισχύει περαιτέρω τον φόβο δέσμευσης που έχει.

Ένας άνδρας που μεγάλωσε με αντιλήψεις τύπου «ποτέ δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι μια γυναίκα», είναι πολύ πιθανό να αναπτύξει φοβικές συμπεριφορές προς το άλλο φύλο και αποφεύγει να έρθει πιο κοντά σε συναισθηματικό επίπεδο. Ένας άνδρας με τέτοιες αντιλήψεις μπορεί να αρκείται μόνο στο εφήμερο σεξ, γιατί αυτό τον κάνει να νιώθει πιο «ασφαλή». Ένα άλλο πολύ κοινό παράδειγμα είναι η εγκατάλειψη από τον γονέα, την μητέρα του συγκεκριμένα.

Σημαντικός παράγοντας είναι και η απιστία. Πολλές γυναίκες και άνδρες που βίωσαν την απιστία από τον σύντροφό τους κλονίζονται και δυσκολεύονται να εμπιστευτούν ξανά άλλον άνδρα ή γυναίκα.

Όλα τα παραπάνω συμβάλλουν για να καλλιεργηθεί ο φόβος της δέσμευσης. Παράλληλα με το φόβο αυτό διευρύνεται και η απομόνωση από τον ίδιο μας τον εαυτό, φτάνουμε στο σημείο να μην εμπιστευόμαστε ούτε τον ίδιο μας τον εαυτό και αυτό πολλές φορές μας τρομάζει.

Μία θεραπευτική σχέση επαναπροσδιορίζει την εμπιστοσύνη τόσο με τον εαυτό όσο και με τους άλλους.

Σύντομο Βιογραφικό Τάσου Δαφνομήλη

Η ανάγκη μου να κατανοήσω την ανθρώπινη φύση σε συνδυασμό με την εμπειρία μου ως συμβουλευόμενος με ώθησε να σπουδάσω Συνθετική Συμβουλευτική όπως και να συνεχίσω τις σπουδές μου στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία.Ωστόσο, καθώς η ψυχολογία είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη επιστήμη, φροντίζω διαρκώς για την επαγγελματική μου μετεκπαίδευση, παρακολουθώ τις σύγχρονες εξελίξεις και αναπτύσσω τους τρόπους αυτούς.
Έχω συνεργαστεί με το δήμο Παλλήνης ως συντονιστής ομάδας ηλικιωμένων,είμαι εθελοντής ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας στο δίκτυο “ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ” καθώς επίσης είμαι και τακτικό μέλος στην ελληνική εταιρεία ανθρωπιστικής συνθετικής θεραπευτικής συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας.