Της Ιωάννας Μπάτζου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ. – Νηπιαγωγού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν, ότι το δάγκωμα των νυχιών είναι απλά μια “κακή συνήθεια” και λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι αποτελεί μια διαταραχή. Ο ιατρικός όρος για το δάγκωμα των νυχιών είναι ονυχοφαγία. Τα άτομα που πάσχουν από ονυχοφαγία δεν μπορούν να ελέγξουν την επιθυμία τους να τρώνε τα νύχια τους. Η συγκεκριμένη διαταραχή μπορεί να οδηγήσει σε μολύνσεις, σε πόνο στα δάχτυλα και σε σχισμένο δέρμα γύρω από τα νύχια.

Είναι μια πολύ κοινή και διαδεδομένη διαταραχή που συναντάται σε άτομα όλων των ηλικιών. Υπολογίζεται, ότι 33% των ηλικιών παιδιών 7 έως 10 πάσχουν από ονυχοφαγία, που οφείλεται σε πίεση, πλήξη ή νευρικότητα. Η ονυχοφαγία έχει συνδεθεί με την ψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD), καθώς και με συναισθηματικές ή ψυχολογικές διαταραχές. Εμφανίζεται σε αγχωτικά παιδιά και εξελίσσεται σε μια συνήθεια, που τελικά γίνεται αυτόματη αντίδραση σε καταστάσεις άγχους.

Η ονυχοφαγία είναι δύσκολο να σταματήσει, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι με τη συγκεκριμένη διαταραχή δεν παρατηρούν πότε τρώνε τα νύχια τους, καθώς το κάνουν συνήθως κατά τη διάρκεια καθημερινών δραστηριοτήτων της ημέρας τους. Η ονυχοφαγία δεν προκαλείται, όμως, απαραίτητα από το στρες. Πολλοί άνθρωποι τρώνε τα νύχια τους, ενώ βλέπουν τηλεόραση, καθώς διαβάζουν ή σε κοινωνικές περιστάσεις και καθώς συνομιλούν. Οι άνθρωποι ερμηνεύουν το δάγκωμα των νυχιών, ως σημάδι νευρικότητας και έλλειψης εμπιστοσύνης. Παρόλα αυτά, το δάγκωμα νυχιών δεν είναι πάντα αποτέλεσμα αυτών των παραγόντων, αλλά ενός ασταθούς νευρικού συστήματος. Η ονυχοφαγία συνηθέστερα αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας , καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με μπερδεμένα συναισθήματα. Κατά τη διάρκεια της εφηβικής ηλικίας, το άτομο δεν έχει τα κατάλληλα εφόδια, για να εξετάσει τις νέες προκλήσεις και τις συγκινήσεις , οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της ονυχοφαγίας.
Τα άτομα που πάσχουν από την συγκεκριμένη διαταραχή, σπάνια σκέφτονται τις αρνητικές συνέπειες που έχει αυτή τους η ενέργεια και έτσι είναι δύσκολο να απαλλαγούν από αυτήν. Η θεραπεία της ονυχοφαγίας περιλαμβάνει την χορήγηση φαρμάκων και την επισήμανση των καταστάσεων στις οποίες ο ασθενής τρώει τα νύχια του καθώς και στις στρατηγικές που θα τον βοηθήσουν να σταματήσει αυτήν την πράξη στις συγκεκριμένες καταστάσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι με ονυχοφαγία, δεν αναζητούν βοήθεια, καθώς συνήθως δεν υπάρχει κάποια σοβαρή επιπλοκή. Είναι κυρίως σε ακραίες περιπτώσεις που εμφανίζονται προβλήματα, όπως οι δυσκολίες στην οδήγηση και τη δακτυλογράφηση, που θα επιδιώξουν την ιατρική βοήθεια. Βασική προϋπόθεση της θεραπείας για την ονυχοφαγία, βέβαια, είναι η συγκατάθεση και η συνεργασία του ασθενή, καθώς χωρίς συνεργασία, η θεραπεία είναι σχεδόν αδύνατη.

Πηγή: www.allaboutcounseling.com

Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός κατάλληλα καταρτισμένου ειδικού Ψυχικής υγείας. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.

Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.

Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τον κόπο της διαδικασίας και ας συνειδητοποιήσουμε ότι:

ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.

Ζητήστε οικονομική προσφορά για πακέτο συνεδριών και κλείστε ραντεβού με τον κατάλληλο Ψυχολόγο του Psychopedia.gr. Μπορείτε να στείλετε το μήνυμα σας πατώντας εδώ http://psychopedia.gr/exatomikevmenes-ypiresies-psychikis-ygias/ ή να καλέσετε στα τηλ. 2106413306-6934650265 

Σύντομο βιογραφικό Iωάννας Μπάτζου

H Ιωάννα Μπάτζου είναι Ψυχολόγος και Νηπιαγωγός, φοιτήτρια του Μεταπτυχιακού προγράμματος της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας».  Αποφοίτησε το 2005 από το τμήμα Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και κατά την διάρκεια των σπουδών της εργάστηκε εθελοντικά στο ίδρυμα «Άγιος Δημήτριος» της Θεσσαλονίκης, ενώ ολοκλήρωσε την πρακτική της άσκηση στο κέντρο απεξάρτησης εφήβων του ΚΕΘΕΑ «Ανάδυση». Το 2010 αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών της Σχολής Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων. Το 2011 συμμετείχε ως νηπιαγωγός με υποτροφία στο πρόγραμμα Leonardo da Vinci που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Εργάστηκε ως ψυχολόγος στον Παιδικό Σταθμό δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη και ως παιδαγωγός στο Κ.Ε.Κ. Eurotraining. Από τον Δεκέμβριο του 2015 φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας». Έχει παρακολουθήσει ημερίδες και συνέδρια σε ποικίλα θέματα ψυχολογίας. Εργάζεται στη Μέριμνα του παιδιού στο πρόγραμμα «Ζεστή Αγκαλιά» συμμετέχει σε εθελοντική δράση του Α.Π.Θ. για τους πρόσφυγες.