Της Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ, ειδίκευση στη Σχολική Ψυχολογία

Η εικόνα που σχηματίζει ένα παιδί για τους γονείς του από τα πρώτα του κιόλας βήματα είναι ιδανική. Οι γονείς αποτελούν το πρότυπο με βάση το οποίο πορεύονται τα παιδιά. Αποτελούν πρόσωπα προς μίμηση και ταύτιση, καθώς τα παιδιά θεωρούν ότι οι γονείς γνωρίζουν τα πάντα και είναι καλύτεροι σε όλα. Επίσης, ακόμη και ανάμεσα στα αδέρφια η βασική αιτία ζήλειας είναι η αγάπη των γονέων. Τα παιδιά μεγαλώνουν θέλοντας να νιώθουν ότι είναι το μοναδικό αντικείμενο αγάπης των γονέων. Οι πράξεις και τα λόγια των παιδιών καθορίζονται από τους γονείς τους προσπαθώντας, έτσι, να προστατέψουν την εικόνα τους. Είτε είναι υπάκουα για να λαμβάνουν την επιβράβευση και την επιβεβαίωση της αγάπης είτε αποκρύπτουν την αλήθεια, στις περιπτώσεις που η συμπεριφορά τους δεν είναι σωστή.

Αυτή η «παντοδυναμία» των γονέων σταδιακά παύει να υφίσταται. Η εξιδανικευμένη εικόνα που έχουν τα παιδιά αντικαθίσταται από τις αδυναμίες και τα λάθη που γίνονται πλέον αντιληπτά στην εφηβεία. Ο έφηβος ανεπτυγμένος πια γνωστικά, κοινωνικά και συναισθηματικά, είναι σε θέση να κρίνει τις πράξεις και τις συμπεριφορές των γονέων και η ιδανική εικόνα που έχει για αυτούς, από την παιδική ηλικία, αρχίζει να αλλοιώνεται. Στην εφηβεία ακόμη και η σωματική επαφή γονέων και εφήβων είναι περιορισμένη. Ο έφηβος αρχίζει να απομακρύνεται, δεν επιδιώκει την αγκαλιά και τα φιλιά και προτιμά την απομόνωση. Θέλει να νιώθει ότι είναι ο κύριος του εαυτού του και ότι δεν εξαρτάται από τους γονείς του. Σταδιακά προετοιμάζεται για την ενήλικη και ανεξάρτητη ζωή. Το μεταβατικό αυτό στάδιο είναι περίπλοκο συναισθηματικά. Από τη μια πλευρά ο έφηβος θέλει να αποκολληθεί από τους γονείς του και από την άλλη δεν είναι σε θέση να τους απορρίψει γιατί συνεχίζει να τους αγαπά και να τους έχει ανάγκη.

Τα αντιφατικά αυτά συναισθήματα είναι φυσιολογικά κατά την προετοιμασία του εφήβου σε ενήλικα. Είναι απαραίτητο ο έφηβος να νιώσει αυτοδύναμος, καθώς μέχρι την εφηβεία έχει αποκτήσει τα απαραίτητα εφόδια της ανατροφής που του έδωσαν οι γονείς του και μπορεί πλέον να αρχίσει τη δική του ανεξάρτητη διαδρομή.

Σύντομο Βιογραφικό της Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου

H Δέσποινα Χατζηγρηγοριάδου σπούδασε Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απέκτησε κλινική εμπειρία στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Κατερίνης, συμπεριλαμβανομένου του Ιατροπαιδαγωγικού τμήματος και στο Ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης (Κλινική Οξέων Ψυχιατρικών Περιστατικών του πρώην Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Πέτρας Ολύμπου). Διετέλεσε εκπαιδεύτρια στο Δημόσιο ΙΕΚ Κατερίνης και στο Επιμορφωτικό πρόγραμμα «ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση». Παρείχε ψυχολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ΠΛΑΤΩΝ και στο ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Κατερίνης. ” Κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών «Συναισθηματικές Δυναμικές στην Εκπαίδευση» του Ιταλικού Πανεπιστημίου TOR VERGATA.””Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.)”