Psychopedia.gr

Πως συνδέεται το άγχος με την ευαισθησία μας στην απόρριψη.

Βάσει μελετών της ψυχολόγου Geraldine Downey και των συνεργατών της (π.χ Downey % Feldman,1996· Ayduk. Mischel, & Downey, 2002· Downey, Mougios, Ayduk, London, & Soda, 2004· Pietrzak, Downey, & Ayduk, 2005), η ευαισθησία στην απόρριψη αναφέρεται σε έναν ιδιαίτερο τρόπο σκέψης. Χαρακτηρίζεται από αγχογόνες προσδοκίες απόρριψης στις διαπροσωπικές σχέσεις. Μερικοί άνθρωποι τείνουν να αναμένουν τη λήξη μιας σχέσης ακόμη κι αν αυτή εξελίσσεται πολύ καλά. Αυτά τα άτομα επιμένουν σε αυτήν την ιδέα της απόρριψης και καταλήγουν να αγχώνονται για αυτό. Αυτός ο τρόπος σκέψης συνήθως αποτελεί βλαβερός για οποιαδήποτε σχέση. Ανεξαρτήτως ρεαλιστικότητας, οι αγχογόνες προσδοκίες δημιουργούν μια διαπροσωπική ένταση που είναι ικανή να εξασθενήσει ακόμη και μια σταθερή και δυνατή σχέση. Οι προσδοκίες της απόρριψης επομένως μπορούν να αποτελέσουν μια αυτοεκπληρώμενη προφητεία.

Ευαισθησία στην απόρριψη

Οι Downey & Feldman (1996) αξιολογούν τις ατομικές διαφορές στην ευαισθησία της απόρριψης μέσω του Ερωτηματολογίου Ευαισθησίας στην Απόρριψη (ΕΕΑ). Χορηγείται στα άτομα ένας κατάλογος διαπροσωπικών αιτημάτων (ζητάς από το αγόρι/κορίτσι σου να μετακομίσει σπίτι σου, ζητάς κάποιον σε ραντεβού). Για κάθε περίσταση, οι συμμετέχοντες υποδεικνύουν την υποκειμενική ευαισθησία που έχουν για την πιθανότητα ο ερωτικός τους σύντροφος να αποδεχτεί ή να απορρίψει το αίτημα τους. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες υποδεικνύουν το πόσο θα τους αναστάτωνε η απάντηση του άλλου ατόμου για κάθε περίσταση. Εκείνοι που πιστεύουν πως έχουν μεγάλη πιθανότητα να απορριφθούν ή που ανησυχούν πολύ για αυτό ταξινομούνται υψηλά στην ευαισθησία απόρριψης. Μερικά ευρήματα αποκαλύπτουν πως όντως η ευαισθησία στην απόρριψη πρόβλεπε πεποιθήσεις για τη νέα σχέση. Όσοι βρίσκοντας υψηλότερα στην ευαισθησία απόρριψης πριν αρχίσει η σχέση τους ήταν πιθανότερο να υποθέσουν ότι ο σύντροφος τους είχε κάποιες εχθρικές προθέσεις κατά την εξέλιξη της μεταξύ τους σχέσης.

Η ευαισθησία στην απόρριψη είναι μια μεταβλητή της προσωπικότητας σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Αφορά ένα μοτίβο σκέψης (τις αγχογόνες προσδοκίες) το οποίο λαμβάνει χώρα στα διαπροσωπικά “σκηνικά” στα οποία οι άνθρωποι διατρέχουν τον κίνδυνο κοινωνικής απόρριψης από άτομα για τα οποία νοιάζεται. Δεν πρέπει να συγχέεται με το νευρωτισμό, ο οποίος αναφέρεται σε μια γενικευμένη, συνολική τάση του ατόμου να υποφέρει από άγχος και από την αλληλένδετη ψυχολογική δυσφορία.

Σύμφωνα με μεταγενέστερα ευρήματα, οι ατομικές διαφορές στην ευαισθησία της σκέψης έχουν επίδραση όχι μόνο στην παρουσίαση εχθρότητας στη σχέση αλλά και στη μακρόχρονη έκβαση της. Τόσο εκείνοι με υψηλή ευαισθησία απόρριψης όσο και οι σύντροφοι τους απολαμβάνουν λιγότερο της σχέση τους εν συγκρίσει με άτομα λιγότερο ευαίσθητα.

Οι Ayduk, Mitchel & Downey (2002) έχουν ερευνήσει την επίδραση της “θερμής” έναντι της “ψυχρής” εστίασης της προσοχής στα συναισθήματα που σχετίζονται με τη διαπροσωπική απόρριψη. Στην έρευνα τους, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να ανακαλέσουν κάποιο περιστατικό απόρριψης από ένα άλλο άτομο. Έπειτα ανάλογα με την πειραματική συνθήκη κλήθηκαν να σκεφτούν αυτήν την απόρριψη από διαφορετικές πλευρές. Σε κατάσταση “θερμής εστίασης” ο συλλογισμός τους σχετιζόταν με τα συναισθήματα τους, ενώ σε κατάσταση “ψυχρής εστίασης”, η προσοχή των συμμετεχόντων ήταν στραμμένη σε χαρακτηριστικά της κατάστασης τα οποία στερούνταν συναισθηματικό βίωμα (όπως το φυσικό περιβάλλον). Από τα αποτελέσματα φάνηκε πως οι άνθρωποι που εστίαζαν στις “ψυχρές πτυχές” της εμπειρίας περιέγραφαν τον εαυτό τους ως λιγότερο οργισμένο από εκείνους με τη “θερμή εστίαση” ή από τα άτομα σε συνθήκες ελέγχουν, στις οποίες δε δόθηκαν ούτε “θερμές” ούτε “ψυχρές” οδηγίες.

Μείωση της ευαισθησίας στην απόρριψη μέσα από ψυχοθεραπεία

Πιο πρόσφατες εργασίες φέρνουν στην επιφάνεια τη βιολογική βάση αυτών ων διαφορετικών εμπειριών. Σε εκείνους υψηλά στην κλίμακα ευαισθησία της απόρριψης, οι περιστάσεις απόρριψης ενεργοποιούν ένα συγκεκριμένο βιολογικό σύστημα παρώθησης, δηλαδή ένα αμυντικό σύστημα παρώθησης, το οποίο φαίνεται να έχει προσαρμοστεί εξελικτικά ώστε να προστατεύει τους ανθρώπους από τους κινδύνους και τις απειλές του περιβάλλοντος (Downey et al., 2004).

Πηγή: Cervone, D., Pervin, L.A. (2013). Θεωρίες προσωπικότητας: έρευνα και εφαρμογές. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.

https://www.maxmag.gr

Θέματα όπως κατάθλιψη, έντονο άγχος, κρίσεις πανικού, προβλήματα στη σχέση, φοβίες, εξάρσεις θυμού, κοινωνικό άγχος μπορούν να αντιμετωπιστούν κατάλληλα και αποτελεσματικά.

Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός κατάλληλα καταρτισμένου ειδικού Ψυχικής υγείας. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.

Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.

Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τον κόπο της διαδικασίας και ας συνειδητοποιήσουμε ότι:

ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.

Για να κλείσετε ραντεβού με κατάλληλο Ψυχολόγο του Psychopedia μπορείτε να καλέσετε στα τηλ. 210-6413306, 6934650265 ή να μας στείλετε το μήνυμα σας στο email: info@psychopedia.gr.

Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε την ιστοσελίδα, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies. Περισσότερες πληροφορίες.

Οι ρυθμίσεις των cookies σε αυτή την ιστοσελίδα έχουν οριστεί σε "αποδοχή cookies" για να σας δώσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή την ιστοσελίδα χωρίς να αλλάξετε τις ρυθμίσεις των cookies σας ή κάνετε κλικ στο κουμπί "Κλείσιμο" παρακάτω τότε συναινείτε σε αυτό.

Κλείσιμο