Της Ιωάννας Μπάτζου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ. – Νηπιαγωγού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Στις πολυμελείς οικογένειες τα μικρότερα παιδιά δεν έχουν, συνήθως, όλη την προσοχή που χρειάζονται από τους γονείς τους. Έρευνες, ωστόσο, έχουν δείξει ότι η αλληλεπίδραση με έναν μεγαλύτερο αδερφό λειτουργεί αντισταθμιστικά. Σύμφωνα με έρευνα του Jenkins, ο τρόπος με τον οποίο αλληλεπιδρούν τα μεγαλύτερα παιδιά με τα αδέρφια τους σχετίζεται με την ανάπτυξη των μικρότερων παιδιών.
Για να διαπιστωθεί αν ένας μεγαλύτερος αδελφός μπορεί να αντισταθμίσει την έλλειψη προσοχής από τους γονείς, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από μια υπάρχουσα δοκιμή που περιλάμβανε οικογένειες από το Τορόντο με 385 μικρά παιδιά που είχαν ένα αδελφό τουλάχιστον τέσσερα χρόνια μεγαλύτερο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά με πολλά αδέλφια τείνουν να έχουν χαμηλότερη βαθμολογία στη δοκιμασία λεξιλογίου, σε σύγκριση με εκείνη που είχαν μικρότερες οικογένειες.
Τα παιδιά από μεγάλες οικογένειες, των οποίων τα μεγαλύτερα αδέλφια σημείωσαν υψηλότερη βαθμολογία, κατά την διάρκεια της αλληλεπίδρασης, ωστόσο, τείνουν να βαθμολογούνται υψηλότερα στη δοκιμή από εκείνα των οποίων ο μεγαλύτερος αδελφός ή αδελφή σημείωσε χαμηλότερη βαθμολογία κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασης.
Δείτε το Νέο Εκπαιδευτικό Σεμινάριο του Psychopedia.gr με θέμα: Μαθησιακές Δυσκολίες – Συνεκπαίδευση Μαθητών και Διαχείριση τάξης. Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να ενημερωθείτε:
11/11/2017 NEO Σεμινάριο: Μαθησιακές Δυσκολίες – Συνεκπαίδευση Μαθητών και Διαχείριση τάξης
Σύμφωνα με τον Gene H. Brody, οι αλληλεπιδράσεις με τα μεγαλύτερα αδέλφια προάγουν τη γλώσσα και τη γνωστική ανάπτυξη των μικρών παιδιών, την κατανόησή τους για τα συναισθήματα και τις προοπτικές των άλλων ανθρώπων και την ανάπτυξη της κοινωνικής τους συμπεριφοράς.
Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που μεγαλώνουν με μεγαλύτερα αδέλφια παρατηρούν και μιμούνται τις κοινωνικές συμπεριφορές τους. Επίσης, τα αδέλφια μπορούν να διαμορφώσουν τις προσωπικότητες του άλλου παιδιού και σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η σειρά γέννησης. Για παράδειγμα, ένας μεγαλύτερος αδελφός, ο οποίος είναι συνηθισμένος να είναι ο πρώτος που μαθαίνει τα πράγματα, μπορεί είναι περισσότερο ασφαλής και να αναπτύξει ισχυρότερες ηγετικές δεξιότητες.
Ενώ τα αδέλφια δημιουργούν στενούς δεσμούς, απολαμβάνουν χρόνο μαζί και μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο, ο αδελφικός ανταγωνισμός είναι συνηθισμένος κατά την παιδική ηλικία. Ωστόσο, αν η στάση των γονιών είναι σωστή, τότε μπορεί τελικά να αναπτύξουν σχέσεις αγάπης και υποστήριξης.
Τέλος, παρακολουθώντας και ακούγοντας έναν αδελφό, τα παιδιά ενισχύουν τις επικοινωνιακές δεξιότητές τους. Τα μεγαλύτερα αδέλφια μπορούν να διαβάσουν δυνατά, να τραγουδήσουν τραγούδια, να κάνουν αστεία ή να δώσουν οδηγίες στα μικρότερα αδέλφια τους και με αυτόν τον τρόπο ενεργούν ως πρότυπα.
Σύντομο βιογραφικό Iωάννας Μπάτζου
H Ιωάννα Μπάτζου είναι Ψυχολόγος και Νηπιαγωγός, φοιτήτρια του Μεταπτυχιακού προγράμματος της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας». Αποφοίτησε το 2005 από το τμήμα Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και κατά την διάρκεια των σπουδών της εργάστηκε εθελοντικά στο ίδρυμα «Άγιος Δημήτριος» της Θεσσαλονίκης, ενώ ολοκλήρωσε την πρακτική της άσκηση στο κέντρο απεξάρτησης εφήβων του ΚΕΘΕΑ «Ανάδυση». Το 2010 αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών της Σχολής Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων. Το 2011 συμμετείχε ως νηπιαγωγός με υποτροφία στο πρόγραμμα Leonardo da Vinci που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Εργάστηκε ως ψυχολόγος στον Παιδικό Σταθμό δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη και ως παιδαγωγός στο Κ.Ε.Κ. Eurotraining. Από τον Δεκέμβριο του 2015 φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας». Έχει παρακολουθήσει ημερίδες και συνέδρια σε ποικίλα θέματα ψυχολογίας. Εργάζεται στη Μέριμνα του παιδιού στο πρόγραμμα «Ζεστή Αγκαλιά» συμμετέχει σε εθελοντική δράση του Α.Π.Θ. για τους πρόσφυγες.
Πηγές: http://www.huffingtonpost.com, http://oureverydaylife.com
