Πολλοί από μας συνδέουν τη μοναξιά με το γήρας, υποθέτοντας ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος το πιθανότερο είναι να καταλήξει μόνος του. Ωστόσο, μια νέα μελέτη χρησιμοποίησε ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα πάνω από 16.000 ανθρώπους για να εξετάσει τη μοναξιά σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής και κατέληξε ότι η προηγούμενη υπόθεση είναι λανθασμένη.
Η μοναξιά ορίζεται από τη διαφορά μεταξύ των επιθυμητών και των πραγματικών κοινωνικών δεσμών μας. Ως εκ τούτου, εάν ένα πρόσωπο είναι μόνο είναι εντελώς υποκειμενικό.
Τι ακριβώς κάνει τη μοναξιά ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, το οποίο συνδέεται με σημαντικές απειλές για την ψυχική μας υγεία, τη σωματική υγεία και ακόμη και το προσδόκιμο ζωής μας. Έρευνα για τη μοναξιά έδειξε ότι κάτι συναρπαστικό και εκπληκτικό, συγκεκριμένα ενήλικες κάτω των 30 ετών ανέφεραν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα της μοναξιάς από σχεδόν κάθε άλλη ηλικιακή ομάδα.
Η μοναξιά μειώθηκε σε όλη τη μέση ηλικία και ακόμη σε πρώιμο γήρας. Αυτό το αποτέλεσμα αποτελεί ανατροπή σχετικά με τον μύθο που έχει αναπτυχθεί για τη μοναξιά. Επίσης η μελέτη διαπίστωσε ότι η μοναξιά σε άτομα άνω των 80 οφείλεται κυρίως σε παράγοντες όπως η απουσία ενός συζύγου ή συντρόφου και λειτουργικούς περιορισμούς του ατόμου. Τα γηρατεία από μόνα τους σύμφωνα με τους ερευνητές δεν είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τη μοναξιά.
