Γνωρίζατε ότι υπάρχει ισχυρή σύνδεση μεταξύ του τραύματος και των αυτοάνοσων διαταραχών;
Αυτό το άρθρο αποδεικνύει τη σύνδεση μεταξύ τραύματος και αυτοάνοσων διαταραχών και πώς η θεραπεία τραύματος μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση του πόνου.
Για πολλά χρόνια ένας μεγάλος αριθμός ατόμων που έχουν βιώσει τραύμα και άλλες δυσμενείς παιδικές εμπειρίες (ΜΕΑ) τείνουν να υποφέρουν από υψηλότερες περιπτώσεις αυτοάνοσων διαταραχών, όπως ινομυαλγία, ρευματοειδής αρθρίτιδα, χρόνια κόπωση, μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις . Μια μελέτη του Ιουνίου 2018 στο Journal of the American Medical Association επιβεβαιώνει τη σύνδεση.
Η σύνδεση μεταξύ τραύματος και αυτοάνοσων διαταραχών φαίνεται να υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ του παιδικού τραύματος, του νευρικού συστήματος που είναι σε υψηλή εγρήγορση, των ορμονών του στρες και της χρόνιας κόπωσης και φλεγμονής. Η επίλυση των συμπτωμάτων του τραύματος είναι απαραίτητη εάν το σώμα πρόκειται να ανακάμψει και να αποκατασταθεί. Η αποτελεσματική θεραπεία τραύματος ξεκινά με την καθιέρωση συναισθηματικής και γνωστικής ασφάλειας στη θεραπεία.
Στα πρώιμα στάδια, ένας πελάτης με άλυτο ιστορικό τραύματος υποστηρίζεται πρώτα για να παραμείνει ήρεμος στην παρούσα στιγμή και καθοδηγείται και διδάσκεται πώς να φέρει απαλά τον εαυτό του πίσω στο παρόν εάν βιώσει αντιδράσεις πτήσης, όπως συναισθηματική υπερένταση, γνωστό και ως «πάγωμα» όπως αποσύνδεση ή μούδιασμα.
Από τη στιγμή που το άτομο είναι σε θέση να παραμείνει ήρεμο και οικειοθελώς, τότε οι τραυματικές αναμνήσεις, τα συναισθήματα ή οι συνειρμοί με τα οποία έχει παλέψει μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία και να ενσωματωθούν. Η θεραπεία τραύματος συνήθως περιλαμβάνει σταδιακή απευαισθητοποίηση σε τραυματικές αναμνήσεις και χρησιμοποιεί γνωστικές, συναισθηματικές και σωματικές προσεγγίσεις (βασισμένες στο σώμα).
Παρεμβάσεις όπως η προοδευτική απευαισθητοποίηση, όπου οι τραυματικές αναμνήσεις συνδυάζονται με την καθοδηγούμενη χαλάρωση, καθώς και η Ύπνωση μπορεί να λειτουργήσει για να κατευνάσει τη δυσφορία στον συναισθηματικό εγκέφαλο και να δημιουργήσουν νέες, πιο θετικές συσχετίσεις που μειώνουν το άγχος και αυξάνουν τη συναισθηματική σταθερότητα, δημιουργώντας έτσι ελπίδα και μεγαλύτερη αίσθηση αποτελεσματικότητας.
Με την πάροδο του χρόνου, καθώς χτίζεται μια ισχυρότερη γέφυρα από τον συναισθηματικό εγκέφαλο στον μπροστινό εγκέφαλο, οι αντιδράσεις του τραυματικού στρες μειώνονται. Οι τραυματικές αναμνήσεις γίνονται πιο εξουδετερωμένες «ιστορίες» που μπορούν να ενσωματωθούν και να μην προκαλούν πλέον αγωνία.
Αυτοί οι νέοι και ουδέτεροι συσχετισμοί βοηθούν στη δημιουργία νέων νευρικών οδών για την επούλωση και χτίζουν τα θεμέλια για τη σωματική και συναισθηματική ανάκαμψη από χρόνια προβλήματα υγείας που βασίζονται στο στρες, όπως οι αυτοάνοσες διαταραχές.
Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/
Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/
Πηγή:
Association of Stress-Related Disorders With Subsequent Autoimmune Disease; Huan Song, MD, PhD; Fang Fang, MD, PhD; Gunnar Tomasson, MD, PhD; Journal of the American Medical Association, 2018
https://themindsjournal.com/trauma-and-autoimmune-disorders/
