Τα επιτραπέζια παιχνίδια όχι μόνο παρέχουν θεραπεία για την παιδική πλήξη ή αποτελούν πηγή οικογενειακής ψυχαγωγίας, αλλά προσφέρουν επίσης μια θετική και συνεργατική διέξοδο στην οποία μπορούν να ενισχυθούν η κριτική σκέψη και οι δεξιότητες αλληλεπίδρασης. Τα θεραπευτικά επιτραπέζια παιχνίδια χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό από τους Ειδικούς Ψυχικής υγείας για να βοηθήσουν στον εντοπισμό και την ενίσχυση δεξιοτήτων όπως ο συμβιβασμός/διαπραγμάτευση, η ανάληψη σειράς, ο έλεγχος των παρορμήσεων, η ανοχή στην απογοήτευση και η επίλυση προβλημάτων στο παιδί.

Ακόμη και τα πιο θεμελιώδη παιχνίδια μπορούν να διευκολύνουν την ενσωμάτωση αυτών των βασικών κοινωνικών παραγόντων. Η ανάπτυξη και η ανάπτυξη του παιδιού στο πιο φυσικό περιβάλλον παρέχει πραγματικές εφαρμογές για τον τρόπο εφαρμογής αυτών των δεξιοτήτων.

Ακολουθούν μερικά από τα αγαπημένα μου παιχνίδια που βοηθούν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων:

Σκορ 4: Η επιτυχία σε αυτό το παιχνίδι προέρχεται από την πρόβλεψη της κίνησης του επόμενου ατόμου και τη διαπραγμάτευση των δικών του μοτίβων, ενώ παράλληλα κάνει κινήσεις που εμποδίζουν τον άλλο παίκτη να επιτύχει το μοτίβο του. Η κοινωνική σκέψη, ο έλεγχος των παρορμήσεων και η ανοχή στην απογοήτευση είναι απαραίτητα όταν παίζετε αυτό το παιχνίδι. Το να διδάξετε το παιδί να κοιτάζει όχι μόνο τους δικούς του στόχους, αλλά και τους πιθανούς στόχους του άλλου ατόμου, είναι κρίσιμο για να κερδίσει. Μια στρατηγική για τη βελτίωση της κοινωνικής σκέψης είναι να εφαρμοστεί επίσης ο έλεγχος των παρορμήσεων. Ζητήστε από το παιδί να σταματήσει, να σκεφτεί, να δράσει. Αυτό θα βοηθήσει στην προώθηση πιο ευνοϊκών αποτελεσμάτων.
Στην αρχή της σειράς του, ενθαρρύνετε το παιδί να κάνει τα εξής:

• Να σταματήσει!
• Σκεφτείτε τη μελλοντική του κίνηση.
• Σκεφτείτε την επόμενη αντιληπτή κίνηση του αντιπάλου του.

Προσθέστε ένα οπτικό ή γραπτό πρόγραμμα για να αποκρυπτογραφήσετε τα κατάλληλα βήματα για κάθε στροφή. Αυτό θα βοηθήσει επίσης στην ενίσχυση της κοινωνικής σκέψης.

Εάν το παιδί αναστατωθεί εάν έχασε τον γύρο, ενθαρρύνετέ το να αξιολογήσει το μέγεθος και τη σοβαρότητα αυτού του προβλήματος. Αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα, σε σύγκριση με το να εκφοβίζεται ή να πέφτει κάτω και να βλάπτει τον εαυτό του, επομένως η αντίδραση θα πρέπει επίσης να είναι μικρή. Για παράδειγμα, “Ω, καλά, μπορώ να προσπαθήσω ξανά την επόμενη φορά.” ή “Είναι εντάξει να κερδίζεις και να χάνεις μερικές φορές.”

Candyland: Επιτρέπει στα παιδιά να εξασκήσουν την ανοχή της απογοήτευσης και την αναγνώριση των συναισθημάτων, μετατρέποντας αυτό το διασκεδαστικό (και νόστιμο) παιχνίδι σε μια ευκαιρία επεξεργασίας σκέψεων και συναισθημάτων. Το παιχνίδι παρέχει επίσης στρατηγικές για τη διαχείριση καταστάσεων που προκαλούν διάφορα συναισθήματα.

Η ανοχή στην απογοήτευση μπορεί να αντιμετωπιστεί εάν και όταν το παιδί λάβει πίσω κενά στον πίνακα. Επιτρέψτε στο παιδί σας να επεξεργαστεί την απογοήτευσή του, αλλά επίσης ενθαρρύνετέ το να αναγνωρίσει ότι αυτή είναι μια φυσιολογική λειτουργία του παιχνιδιού. Μπορεί να έχει την ευκαιρία να προχωρήσει αργότερα. Επιπλέον, αυτό είναι ένα «μικρό» πρόβλημα σε σύγκριση με πιο σοβαρές καταστάσεις και ως εκ τούτου απαιτεί μια μικρή αντίδραση όπως, «Ω, κακία, ακόμα διασκεδάζω». Η αναγνώριση συναισθημάτων μπορεί να αντιμετωπιστεί με την ανάθεση σε κάθε συναίσθημα ένα χρώμα. Το παιδί μπορεί στη συνέχεια να επεξεργαστεί καταστάσεις που το κάνουν να αισθάνεται χαρούμενο, λυπημένο, θυμωμένο και νευρικό, εκτός από τις ιδιότητες που του αρέσουν στον εαυτό του και τις επιθυμίες που είχε, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα χρωμάτων που καταλαβαίνει.

Μέσω της έκφρασης σε αυτό το μη απειλητικό περιβάλλον, ο Ειδικός Ψυχικής υγείας και ο γονέας μπορεί να μάθει περισσότερα για τα συναισθηματικά ερεθίσματα του παιδιού και να λύσει μαζί του προβλήματα σχετικά με τον τρόπο επίλυσης των αρνητικών συναισθημάτων όταν εμφανίζονται.

“Μάντεψε ποιος”: επιτρέπει στα παιδιά να εργαστούν για την κατηγοριοποίηση, την οργάνωση πληροφοριών και τον έλεγχο των παρορμήσεων. Βοηθήστε το παιδί να ξεκινήσει με γενικές ερωτήσεις ανοιχτού τύπου και στη συνέχεια δείξτε του πώς να φιλτράρει σε πιο συγκεκριμένες πληροφορίες. Αυτό μπορεί να τον βοηθήσει να οργανώσει καλύτερα τις πληροφορίες και να διευκολύνει τον έλεγχο των παρορμήσεων. Αυτό το παιχνίδι βοηθά επίσης στην ανοχή της απογοήτευσης. Κατά καιρούς, με λίγα μόνο άτομα να απομένουν στο παιχνίδι “Mάντεψε ποιος”, το παιδί σας μπορεί να θέλει να μαντέψει παρορμητικά το όνομα ενός ατόμου χωρίς να συνεχίσει να εντοπίζει πιο συγκεκριμένα κριτήρια. Το να πείτε όχι για μια ερώτηση που έθεσε μπορεί να ωθήσει ένα παιδί να συνεχίσει να μαντεύει πότε είναι κατάλληλο για εκείνο να χάσει τη σειρά. Τα παρακάτω βήματα θα βοηθήσουν στην ανοχή της απογοήτευσης:

Βοηθήστε και διαμορφώστε το παιδί ποιες ερωτήσεις είναι πιο χρήσιμες.
Προκαλέστε το παιδί να αναφέρει πληροφορίες που ήδη γνωρίζει για να βοηθήσει στη διατύπωση μελλοντικών ερωτήσεων.
Ενθαρρύνετε το παιδί να κλείσει τα μάτια του και να φανταστεί μια πινακίδα στοπ για να διευκολύνει τη στάση/αναμονή μέχρι την επόμενη σειρά του για να κάνει μια άλλη ερώτηση.
Συγκρατήστε την επιθυμία να μαντέψετε το όνομα του χαρακτήρα πρόωρα.

Για να ενημερωθείτε περισσότερο σχετικά με τα Παιχνίδια και τις Θεραπευτικές Δραστηριότητες για Παιδιά με Συναισθηματικές, Συμπεριφορικές, Νευροβιολογικές (ΔΕΠΥ) και Αναπτυξιακές Διαταραχές (Αυτισμός) μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://www.seminars-psychopedia.gr/seminaria/seminaria-dia-zosis/paidopsychologia-seminaria/ekpaideytiko-seminario-axiologisi-amp-paremvasi-se-morfes-psychopathologias-sto-paidi-kai-ton-efivo-me-paichnidi-kai-dimioyrgikes-drastiriotites/

Πηγή: https://www.nspt4kids.com/