Της Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ, ειδίκευση στη Σχολική Ψυχολογία
Η συναισθηματική διαπαιδαγώγηση των παιδιών ίσως περνά στις τελευταίες προτεραιότητες των γονέων, καθώς πολλές φορές δρουν ενστικτωδώς ως προς τα συναισθήματα των παιδιών τους. Ωστόσο, η συναισθηματική ανάπτυξη και οι διακυμάνσεις στη συμπεριφορά τους κατά διάρκεια της ανατροφής του παιδιού τους είναι αξιοσημείωτες και συνιστούν σημαντικούς προβλεπτικούς παράγοντες για την εξέλιξη της ενήλικης ζωής του.
Η γνωριμία με τα συναισθήματα και η ανακάλυψη τρόπων διαχείρισης τους είναι από τις προτεραιότητες που οι γονείς πρέπει να εντάξουν στην καθημερινή επικοινωνία με τα παιδιά τους. Για παράδειγμα, η ερώτηση που γίνεται συνήθως μετά το σχολείο «Πως πέρασες σήμερα στο σχολείο;», μπορεί να αντικατασταθεί από την ανοιχτή ερώτηση «Πως ένιωσες σήμερα στο σχολείο;», ενθαρρύνοντας τα παιδιά να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους και τα «σκαμπανεβάσματα» στη διάθεση που ίσως είχαν.
Σύμφωνα με έρευνα, τα παιδιά που μπόρεσαν να διαχειριστούν το θυμό τους και να συγκρατηθούν, επινοώντας τρόπους για να τον ξεπεράσουν ή να τον καταστείλουν, ήταν ακαδημαϊκά ικανότερα, προσαρμόζονταν ευκολότερα σε νέα περιβάλλοντα και καταστάσεις, ήταν λιγότερο επιρρεπή σε ξεσπάσματα και είχαν ανεπτυγμένες κοινωνικές ικανότητες (www.psychologies.co.uk).
Δείτε το Νέο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: “Art Therapy για παιδιά και εφήβους-Μέθοδος Vera Vasarhelyi”. ‘Εναρξη: Σάββατο 3 Μαρτίου 2018. Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να ενημερωθείτε:
Ταχύρυθμο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα: “Art Therapy για παιδιά και εφήβους-Μέθοδος Vera Vasarhelyi”
Σε ανάλογη περίπτωση, οι γονείς είναι σε θέση να μεταδώσουν στα παιδιά τους στρατηγικές συναισθηματικής νοημοσύνης. Για παράδειγμα, για ένα παιδί που θυμώνει και κλαίει ή ουρλιάζει, οι γονείς θα πρέπει πρώτα να μιλήσουν στο παιδί, όταν αυτό θα είναι ήρεμο, για το τι είναι αυτό που νιώθει και τι όνομα έχει, ώστε το παιδί να είναι σε θέση αρχικά να αναγνωρίζει και να ονοματίζει το συναίσθημα αυτό. Έπειτα, οι γονείς μαζί με το παιδί μπορούν να επινοήσουν διάφορους τρόπους με τους οποίους το ίδιο μπορεί να διαχειριστεί αυτό το συναίσθημα. Οι τρόποι διαχείρισης των συναισθημάτων διαφέρουν από παιδί σε παιδί κι έχουν να κάνουν με τη γενικότερη ιδιοσυγκρασία του και την προσωπικότητά του (π.χ., να ακούσουν μουσική, να τρέξουν κ.τ.λ.).
Στη διαδικασία αυτή σημαντικό ρόλο παίζουν οι ίδιοι οι γονείς και ο τρόπος που οι ίδιοι διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, αποτελώντας πρότυπα μίμησης για τα παιδιά τους. Επομένως, όταν ένα παιδί βλέπει τους γονείς του να εκφράζουν το θυμό με φωνές και έντονες φράσεις, δε μένει στο παιδί παρά να κάνει το ίδιο. Αντίθετα, όταν οι γονείς αναγνωρίζουν κι εκφράζουν τα συναισθήματα τους μπροστά στο παιδί (π.χ., «Σήμερα είμαι αρκετά θυμωμένος εξαιτίας της δουλειάς, θα διαβάσω ένα βιβλίο για να ηρεμήσω και μετά θα παίξουμε) είναι πιο εύκολο για το παιδί να αναγνωρίζει τα συναισθήματα, να τα αποδέχεται και να βρίσκει τρόπους να τα διαχειριστεί.
Σύντομο βιογραφικό Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου
Η Δέσποινα Χατζηγρηγοριάδου σπούδασε Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απέκτησε κλινική εμπειρία στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Κατερίνης, συμπεριλαμβανομένου του Ιατροπαιδαγωγικού τμήματος και στο Ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης (Κλινική Οξέων Ψυχιατρικών Περιστατικών του πρώην Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Πέτρας Ολύμπου). Διετέλεσε εκπαιδεύτρια στο Δημόσιο ΙΕΚ Κατερίνης και στο Επιμορφωτικό πρόγραμμα «ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση». Παρείχε ψυχολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ΠΛΑΤΩΝ και στο ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Κατερίνης. Είναι κάτοχος του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στη Σχολική Ψυχολογία του Ιταλικού Πανεπιστημίου TOR VERGATA. “Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (Ε.Ο.Π.Π.Ε.Π.)”.
