Της Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ, ειδίκευση στη Σχολική Ψυχολογία
Γιατί είναι σύνηθες φαινόμενο οι συγκρούσεις των εφήβων και των οικογενειών τους; Η εφηβεία είναι ένα αναπτυξιακό στάδιο κατά το οποίο το παιδί- έφηβος μεταβαίνει στην ενηλικίωση. Στη διάρκεια του εντοπίζονται έντονες σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές. Ωστόσο, η πολυσυζητημένη ένταση της εφηβείας εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του παιδιού, την παιδική του ηλικία και το οικογενειακό περιβάλλον. Η εφηβεία, δηλαδή, δεν σηματοδοτείται αναπόφευκτα από επανάσταση των εφήβων εναντίον των γονέων.
Οι γονείς, στη διάρκεια της ανατροφής του παιδιού, συνηθίζουν να του καλλιεργούν μια ανάγκη εξάρτησης από αυτούς και δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν ότι την περίοδο της εφηβείας τα παιδιά αποκτούν μια διαφορετική ανάγκη, την ανάγκη της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας. Είναι λογικό επακόλουθο, αυτής της ανάγκης, η σταδιακή απομάκρυνση από τους γονείς, που εξηγείται ως συναισθηματική απόσταση και όχι απαραίτητα ως επανάσταση ή απόρριψη των αξιών που υιοθετούν οι γονείς.
Eνημερωθείτε για το ΝΕΟ Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα από το Κέντρο Δια Βίου Μάθησης Psychopedia με θέμα: “Αυτισμός: Εκπαίδευση στην Πρώιμη Παρέμβαση & Θεραπευτική αντιμετώπιση”. Ημερομηνία έναρξης: Σάββατο 24/11/2018. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ: https://psychopedia.gr/aftismos-ekpedefsi-stin-proimi-paremvasi-therapeftiki-antimetopisi-ekpedeftiko-programma-enarxi-24112018/
Αυτό που χρειάζονται οι έφηβοι είναι να νιώσουν αυτοπεποίθηση για τον εαυτό τους, ώστε να αρχίσουν σταδιακά να ρυθμίζουν μόνοι τους τη ζωή τους, να παίρνουν πρωτοβουλίες και να προετοιμαστούν για την ενήλικη ζωή. Η εφηβεία είναι η ευκαιρία που έχουν οι άνθρωποι να επανεκτιμήσουν τους κανόνες, τις αξίες και τα όρια που τους επιβάλλονται ως παιδιά από την οικογένεια και το σχολείο.
Οι γονείς, λοιπόν, που περνούν τη διαδικασία αυτή μαζί με τους εφήβους, βοηθώντας τους να αναπτύξουν ανεξάρτητη σκέψη, με συμπαράσταση και κατανόηση, ελαχιστοποιούν τις πιθανές συγκρούσεις. Γιατί, τα παιδιά σε αυτό το στάδιο βρίσκονται ανάμεσα στην προσπάθεια τους να ορίσουν την ταυτότητά τους και την ανασφάλεια που νιώθουν λόγω της απομάκρυνσης από τους γονείς , το σταθερό πλαίσιο αναφοράς τους. Επομένως, οι γονείς πρέπει να στέκονται δίπλα στους εφήβους για να προσφέρουν βοήθεια, εφόσον χρειαστεί και όχι μπροστά τους, εμποδίζοντας το δρόμο προς την ενηλικίωση.
Βιβλιογραφία
Craig, G., j., Baucum, D. 2002. H ανάπτυξη του ανθρώπου. Τόμος Β. Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα.
Σύντομο βιογραφικό Δέσποινας Χατζηγρηγοριάδου
Η Δέσποινα Χατζηγρηγοριάδου σπούδασε Ψυχολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Απέκτησε κλινική εμπειρία στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Κατερίνης, συμπεριλαμβανομένου του Ιατροπαιδαγωγικού τμήματος και στο Ψυχιατρικό τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης (Κλινική Οξέων Ψυχιατρικών Περιστατικών του πρώην Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Πέτρας Ολύμπου). Διετέλεσε εκπαιδεύτρια στο Δημόσιο ΙΕΚ Κατερίνης και στο Επιμορφωτικό πρόγραμμα «ΣΧΟΛΕΣ ΓΟΝΕΩΝ» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση». Παρείχε ψυχολογικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες στο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ΠΛΑΤΩΝ και στο ΤΕΕ Ειδικής Αγωγής Κατερίνης. Συμμετέχει στο τρέχον πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών στη Σχολική Ψυχολογία του Ιταλικού Πανεπιστημίου TOR VERGATA.
