Η διπολική διαταραχή (BD) είναι μια εξουθενωτική ψυχιατρική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από κυμαινόμενες περιόδους κατάθλιψης και μανίας. Οι ερευνητές υποπτεύονται εδώ και καιρό ότι η διαταραχή μπορεί να συνοδεύεται από μη φυσιολογικές δομικές και λειτουργικές αλλαγές στον εγκέφαλο. Μελέτες απεικόνισης εγκεφάλου ατόμων με διπολική διαταραχή έχουν δείξει υποδείξεις για αυτές τις αλλαγές, αλλά η ικανότητα ερμηνείας δεδομένων που συλλέγονται σε ένα μόνο χρονικό σημείο είναι περιορισμένη.
Μια πολυκεντρική διαχρονική μελέτη δείχνει ανώμαλες αλλαγές με την πάροδο του χρόνου στους εγκεφάλους των ατόμων. Ορισμένες αλλαγές συνδέθηκαν συγκεκριμένα με περισσότερα επεισόδια μανίας. Η έκθεση εμφανίζεται στο Biological Psychiatry. Στη μελέτη συμμετείχε μια μεγάλη διεθνής ομάδα περισσότερων 70 ερευνητών από την ομάδα εργασίας ENIGMA Bipolar Disorder Working Group. «Οι μελέτες διαμήκους νευροαπεικόνισης είναι εξαιρετικά δύσκολο να διεξαχθούν. Συνδυάζοντας δεδομένα από 14 τοποθεσίες, έχουμε μία από τις πιο ξεκάθαρες εικόνες που έχουμε για τη νευροτοξική επίδραση της διπολικής διαταραχής, ιδιαίτερα των μανιακών επεισοδίων». Οι ερευνητές συνέλεξαν μαγνητική τομογραφία (MRI) και λεπτομερή κλινικά δεδομένα από 307 άτομα με διπολική διαταραχή και από 925 υγιείς μάρτυρες από 14 κλινικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο. Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν σε δύο χρονικά σημεία, με διαφορά από έξι μήνες έως εννέα χρόνια.
Το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν ότι ο φλοιός, το πιο εξωτερικό στρώμα του εγκεφάλου έγινε πιο λεπτό με την πάροδο του χρόνου σε μεγαλύτερο βαθμό σε άτομα που εμφάνισαν περισσότερα μανιακά επεισόδια. Όσοι δεν είχαν μανία δεν εμφάνισαν αραίωση του φλοιού ή ακόμη και πάχυνση του φλοιού. Οι αλλαγές ήταν πιο εμφανείς στον προμετωπιαίο φλοιό (PFC), μια περιοχή που σχετίζεται με τον εκτελεστικό έλεγχο και τη ρύθμιση των συναισθημάτων.
«Το γεγονός ότι η λέπτυνση του φλοιού σε ασθενείς που σχετίζονται με μανιακά επεισόδια τονίζει τη σημασία της θεραπείας για την πρόληψη επεισοδίων διάθεσης και είναι σημαντική πληροφορία για τους ψυχιάτρους», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας Mikael Landén, MD, PhD, Καθηγητής και Επικεφαλής Ιατρός στο Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης και Φυσιολογίας. , Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, Σουηδία.
«Οι ερευνητές θα πρέπει να επικεντρωθούν στην καλύτερη κατανόηση των προοδευτικών μηχανισμών που παίζουν στη διπολική διαταραχή για να βελτιώσουν τελικά τις θεραπευτικές επιλογές».
Σε σύγκριση με τα υγιή άτομα που εμφάνισαν ταχύτερη μεγέθυνση στις κοιλίες του εγκεφάλου, κοιλότητες εντός του εγκεφάλου που περιέχουν εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Σε περιοχές του φλοιού έξω από τη περιοχή που σχετίζεται με τον εκτελεστικό έλεγχο και τη ρύθμιση των συναισθημάτων, οι συμμετέχοντες σε διπολική διαταραχή εμφάνισαν στην πραγματικότητα πιο αργή λέπτυνση από τους υγιείς συμμετέχοντες.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Christoph Abé, PhD, Επίκουρος Καθηγητής, Ινστιτούτο Karolinska, Σουηδία, δήλωσε: «Οι μη φυσιολογικές διευρύνσεις της κοιλίας του εγκεφάλου και, κυρίως, οι συσχετίσεις μεταξύ της λέπτυνσης του φλοιού και των συμπτωμάτων μανίας δείχνουν ότι η διπολική διαταραχή μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια νευροπροοδευτική διαταραχή, η οποία θα μπορούσε να εξηγήσει την επιδείνωση των διπολικών συμπτωμάτων σε ορισμένους ασθενείς». Μια πιθανότητα να εξηγήσουμε γιατί οι ασθενείς με διπολική διαταραχή μπορεί να έχουν πιο αργή λέπτυνση του φλοιού σε σύγκριση με τους υγιείς είναι ότι το λίθιο, ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της διαταραχής, είναι γνωστό ότι έχει νευροπροστατευτικά αποτελέσματα και θα μπορούσε να ενισχύσει το πάχος του φλοιού. Ανεξάρτητα από αυτό, η μελέτη παρέχει νέες ενδείξεις σχετικά με τις δομικές επιδράσεις της διπολικής διαταραχής στον εγκέφαλο με την πάροδο του χρόνου.
Για να ενημερωθείτε ακόμα περισσότερο σχετικά με τη Διπολική Διαταραχή – Αίτια και Θεραπευτική Αντιμετώπιση μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/ekpaideytiko-seminario-dipoliki-diatarachi-aitia-kai-therapeytiki-antimetopisi-2/
Πηγή: Elsevier
