Η διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό είναι ένα ιατρικά μη αναγνωρισμένο σύνδρομο στο οποίο ένα άτομο εξομαλύνει την κακοποίηση σε στενές σχέσεις. Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την πάθηση τείνουν να αρνούνται την «αγάπη του εαυτού» και να παραμελούν τις δικές τους ανάγκες στη διαδικασία φροντίδας των ναρκισσιστών και καταχρηστικών συντρόφων τους.

Τι είναι η αγάπη για τον εαυτό;

Η αγάπη για τον εαυτό ορίζεται ως «η αγάπη για τον εαυτό του» ή «το σεβασμό κάποιου για τη δική του ευτυχία». Είναι μια κατάσταση εκτίμησης για τον εαυτό του, που υποστηρίζεται από σκέψεις και πράξεις που τροφοδοτούν την προσωπική σωματική, ψυχολογική και πνευματική ανάπτυξη.

Αν και τα δύο μπορεί συχνά να συγχέονται, η αγάπη προς τον εαυτό και ο ναρκισσισμός είναι στην πραγματικότητα αντίθετα.

Τι είναι η διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό;

Η διαταραχή ελλειμματικής αγάπης προς τον εαυτό (SLDD) είναι μια ψυχική κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο εξομαλύνει μια άνιση και καταχρηστική οικεία σχέση και αποδέχεται την μονόπλευρη κατανομή αγάπης, σεβασμού και φροντίδας. Είναι η ουσιαστική έλλειψη αγάπης προς τον εαυτό και μπορεί να οδηγήσει σε «τοξική συνεξάρτηση». Ωστόσο, επί του παρόντος είναι μια ιατρικά μη αναγνωρισμένη κατάσταση ψυχικής υγείας.

Τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό τους βρίσκονται χρόνια σε μη ισορροπημένες και τοξικές σχέσεις. Τείνουν να έλκονται προς τοξικούς και αυτοεξυπηρετούμενους ανθρώπους που λαμβάνουν μόνο για να μην δώσουν τίποτα σε αντάλλαγμα.

Θεωρούνται ως οι πιο αδύναμοι και κακοποιημένοι συνεξαρτώμενοι από συντρόφους ή άλλους σε στενές σχέσεις, που απορροφούν εγωιστικά την ενέργεια τους και εκμεταλλεύονται την αγάπη τους.

Συχνά, έχουν παραμορφωμένες αντιλήψεις για την πραγματικότητα και αυτοαξιολόγηση, πιστεύοντας ότι είναι ριζικά ελαττωματικές ή κατεστραμμένες. Μπορεί να υποβληθούν σε κακομεταχείριση και να αρνηθούν την κακοποίηση που τους στρέφεται μέσω διαφόρων μεθόδων, όπως η αυτοσυγκράτηση, η άρνηση, η διάσπαση, η λήθη, η αρνητική αυτοσυζήτηση κ.λπ.

Η ψυχολογία της διαταραχής ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό είναι πολύ παρόμοια με αυτή της διαταραχής εξαρτημένης προσωπικότητας και της οριακής διαταραχής προσωπικότητας. Όπως τα άτομα με εξαρτημένη ή οριακή προσωπικότητα, τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό ενεργούν από:

• Έντονες ενοχές
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση
• Παθολογική μοναξιά
• Ένας εμμονικός φόβος της εγκατάλειψης

Εμφανίζουν ένα μακροπρόθεσμο διαρκές πρότυπο παθητικότητας, άνευ όρων υπακοής και υποταγής και αυτό τους “ακρωτηριάζει” από το να λειτουργούν κανονικά σε διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα. Παραμελώντας τις δικές τους ανάγκες, προσκολλώνται καταναγκαστικά σε ναρκισσιστές και καταχρηστικούς ανθρώπους για επικύρωση και έγκριση και επιδεικνύουν μια παθολογική «ευγνωμοσύνη».

Κατά συνέπεια, υιοθετούν δυσπροσαρμοστικές συμπεριφορές και πρακτικές για να αντιμετωπίσουν τις όχι και τόσο ευχάριστες πραγματικότητες τους. Εξαιτίας αυτού, η διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό συνδέεται συχνά με κακή ψυχική υγεία, αυτοτραυματισμό και τάσεις αυτοκτονίας.

Η ψυχολογία της διαταραχής ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό

Παρόλο που τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό τους εμφανίζονται ως θύματα στο άκρο της ναρκισσιστικής κακοποίησης, οι ειδικοί  προτείνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται με μια παράδοξη ψυχολογία. Η ψυχολογία της διαταραχής ελλειμματικής αγάπης προς τον εαυτό συνορεύει με τις δίδυμες πτυχές του ελέγχου και της θυματοποίησης (δηλαδή, ευχαρίστηση και ελεγκτής) ταυτόχρονα.

Τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό τους μπαίνουν σε καταχρηστικές και τοξικές σχέσεις με ναρκισσιστές καθώς πιστεύουν ότι μπορούν να θεραπεύσουν και να αλλάξουν τα ναρκισσιστικά και καταχρηστικά μέρη σε αγάπη, φροντίδα και σεβασμό.

Εθελούσια «παραδίδουν» τη δύναμή τους στους διψασμένους για εξουσία συνομηλίκους τους μόνο για να τους χειραγωγήσουν και να τους πείσουν με φροντίδα και καλοσύνη. Αυτή η στρατηγική είναι σπάνια επιτυχημένη καθώς οι ναρκισσιστές είναι άνθρωποι που συνηθίζουν να καταβροχθίζουν πόρους και να διατηρούν τις αρνητικές και τοξικές συμπεριφορές τους.

Εάν και όταν τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής αγάπης για τον εαυτό προσπαθούν να ενισχύσουν τα αμοιβαία και δίκαια όρια, οι ναρκισσιστές σύντροφοί τους συνήθως τους τιμωρούν με κάποια μορφή ενεργητικής ή παθητικής-επιθετικής αντεκδίκησης.

Οι συνεξαρτώμενοι είναι πεπεισμένοι από τους ίδιους και τους ναρκισσιστές συντρόφους τους ότι η θυσία και η ανιδιοτελής φροντίδα τους είναι συνώνυμα με τη δέσμευση, την πίστη και την αγάπη. Καθώς βρίσκονται μπλεγμένοι σε τοξικές σχέσεις, αναπτύσσουν μη υγιείς μηχανισμούς αντιμετώπισης και άμυνας.

Τα άτομα συχνά αρνούνται την πραγματικότητά τους, αναπτύσσουν εθισμό στην κακοποίηση και σχεδόν ενσυναίσθητη εμμονή με τους κακοποιούς συντρόφους τους. Παραμελώντας τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους, τα άτομα που φροντίζουν και θυσιάζονται βρίσκονται για μεγάλο διάστημα σε μακροχρόνιες σχέσεις με τους εγωιστές και δικαιωματικούς ναρκισσιστές ανθρώπους γύρω τους.

Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/

Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/

Πηγή: https://mind.help