Στον ιατρικό κόσμο, ο πόνος είναι ο τρόπος που το σώμα μας λέει ότι κάτι μπορεί να είναι λάθος και ταξινομείται είτε ως οξύς είτε ως χρόνιος. Ενώ ο οξύς πόνος τείνει να είναι σοβαρός αλλά προσωρινός, ο χρόνιος πόνος μπορεί να ποικίλλει σε ένταση και να επιμένει για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Μερικές φορές, ο χρόνιος πόνος είναι σύμπτωμα μακροχρόνιας νόσου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι δύσκολο να εντοπιστεί μια συγκεκριμένη αιτία.
Ο χρόνιος πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί με συνταγογραφούμενα και μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, αλλά το τελευταίο τεύχος του Psychological Science in the Public Interest (PSPI) εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι ψυχολογικές παρεμβάσεις μπορούν να αποτελέσουν μέρος του σχεδίου θεραπείας.
«Τα τελευταία 16 χρόνια δεν βρήκα ποτέ μια περίπτωση χρόνιου πόνου που να ήταν μόνο σωματικός», λέει ο Ψυχολόγος Peter Bedard με έδρα την Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Σύμφωνα με την εμπειρία του Bedard, κάθε πληγή έχει ένα ψυχικό, σωματικό και πνευματικό/ενεργειακό στοιχείο.
Ψυχολογικές θεραπείες για τη διαχείριση του πόνου
Η ιατρική έχει από καιρό τη συνήθεια να αντιμετωπίζει το μυαλό και το σώμα ως ξεχωριστές οντότητες, λέει η θεραπεύτρια Susan Epstein, LCSW, η οποία διευθύνει εργαστήρια χρόνιου πόνου για τους θεραπευόμενους της.
«Οι γιατροί συχνά αναζητούν μηχανικές/φυσικές εξηγήσεις και διορθώσεις για τον πόνο, όταν οι πραγματικές απαντήσεις βρίσκονται σε εσφαλμένα μηνύματα από τον εγκέφαλο λόγω ψυχολογικών, συναισθηματικών, περιβαλλοντικών, ακόμη και διατροφικών παραγόντων», εξηγεί ο Epstein. «Υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη αναγνώριση ότι το μυαλό-σώμα είναι ένας πολύπλοκος διασυνδεδεμένος οργανισμός και ότι οι ολιστικές προσεγγίσεις μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση όταν οι χειρουργικές επεμβάσεις ή τα φαρμακευτικά προϊόντα έχουν αποτύχει».
Η έρευνα PSPI υπογραμμίζει πολλές αποτελεσματικές μη ιατρικές θεραπείες για τον χρόνιο πόνο και περιγράφει τις ψυχολογικές θεραπείες ως από τις ισχυρότερες επιλογές όσον αφορά τη μείωση του πόνου και τη βελτίωση τόσο της σωματικής υγείας όσο και της συναισθηματικής ευεξίας, συμπεριλαμβανομένης της γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας (CBT) και της βιοανάδρασης .
«Η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία CBT είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που εστιάζει στις σκέψεις και στις συμπεριφορές (ενέργειες) ενός ατόμου που είναι η πηγή του προβλήματός του», εξηγεί η ψυχολόγος Sheila Forman, PhD. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να πει, “Αυτός ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ – ποιο είναι το νόημα να επισκεφτείς ξανά τον γιατρό;”
Σε αυτήν την περίπτωση, ο θεραπευτής CBT θα βοηθούσε αυτό το άτομο να αναγνωρίσει τα μοτίβα αρνητικότητας που είναι ενσωματωμένα σε αυτές τις σκέψεις με στόχο την αλλαγή τους με τρόπο που θα οδηγούσε σε έναν πιο υγιή τρόπο σκέψης και ανταπόκρισης στον πόνο. Για παράδειγμα, μπορεί να αλλάξουν η αφήγηση σε κάτι σαν, «Αυτός ο πόνος έρχεται και φεύγει και όταν βλέπω το γιατρό μου, με βοηθάει να ανακουφιστώ».
Η σχέση του Χρόνιου πόνου με το Πένθος
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο χρόνιος πόνος είναι συγκρίσιμος με τη θλίψη. «Όπως η θλίψη, έτσι και ο χρόνιος πόνος μας ζητά να αναπτυχθούμε, να συγχωρήσουμε, να επεκταθούμε και να μάθουμε», λέει ο Bedard. «Ο χρόνιος πόνος αλλά και οποιοσδήποτε πόνος πραγματικά είναι ένα κάλεσμα να εξελιχθείς και να γίνεις ο μεγαλύτερος εαυτός σου. Η ριζική αποδοχή και η ανάληψη ευθύνης για τον πόνο επιτρέπει την αποδοχή».
Ο Forman προσθέτει ότι ο ίδιος ο χρόνιος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε ένα είδος πένθους. «Οι άνθρωποι που υποφέρουν από χρόνιο πόνο βιώνουν μια αίσθηση απώλειας», εξηγεί. «Μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία συμμετοχής σε δραστηριότητες, να κάνετε ουσιαστική δουλειά και να διατηρήσετε σχέσεις. Όλα αυτά είναι απώλειες και τις απώλειες τα άτομα πρέπει να τις θρηνήσουν”.
Όταν στεναχωριόμαστε, περνάμε από διάφορες φάσεις, που τελειώνουν με την αποδοχή. «Δεν μας αρέσει που χάσαμε κάτι ή κάποιον, αλλά αποδεχόμαστε την απώλεια και μαθαίνουμε να ζούμε με αυτήν», λέει ο Forman. «Οι ασθενείς με πόνο δεν θέλουν να πονάνε, δεν θέλουν τις απώλειες που τους προκαλούν τον πόνο. Αλλά όταν αφήνουν τους εαυτούς τους να θρηνήσουν την απώλεια που φέρνει ο πόνος, δημιουργούν την πιθανότητα για ένα πιο ευτυχισμένο και ικανοποιητικό μέλλον».
Όταν η Forman παρακολουθεί θεραπευομενους με χρόνιο πόνο, συνήθως προτείνει μερικές διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης. Το πρώτο είναι η ενσυνειδητότητα (Mindfulness), για να δείξει ότι το άτομο μπορεί να χρησιμοποιεί την αναπνοή του για να έχει μια διαφορετική σχέση με τον πόνο του. Η Forman είναι επίσης υποστηρικτής των ομάδων υποστήριξης για άτομα με χρόνιο πόνο. «Το να μπορείς να μιλάς με άλλους που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο», λέει.
Η τρίτη της πρόταση είναι να βρει τρόπους να απολαμβάνει περισσότερο τη ζωή. «Όταν εστιάζουμε στον πόνο, τον κάνουμε χειρότερο», εξηγεί. «Χτίζοντας μια ζωή που είναι ευχάριστη, μπορείς να αποσπάσεις τον εαυτό σου από τον πόνο σου. Η εύρεση ενός χόμπι ή ενός ενδιαφέροντος που απομακρύνει το μυαλό σας από τον πόνο σας είναι επίσης πολύτιμο. Αν μη τι άλλο, σου δίνει κάτι άλλο να σκεφτείς!».
Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/
Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/
Πηγή: https://www.verywellmind.com
