Κατά ένα μεγάλο ποσοστό, οι μαριονέτες επηρεάζουν τη ζωή του ατόμου ειδικότερα στην παιδική ηλικία. Στο συμβολικό κουκλοθέατρο, τα παιδιά χρησιμοποιούν μαριονέτες για να αναπαραστήσουν ανθρώπους, αντικείμενα, σκέψεις και συμπεριφορές μέσω του παιχνιδιού. Αυτός ο τύπος παιχνιδιού μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες καθώς και να προωθήσουν υγιείς δεξιότητες αντιμετώπισης.

Οι μαριονέτες χρησιμοποιούνται σε ποικίλα πλαίσια παιγνιοθεραπείας, συμπεριλαμβανομένων των σκηνικών παιδικής, εφηβικής, ομαδικής και οικογενειακής θεραπείας. Η παιγνιοθεραπεία είναι το είδος θεραπείας που παρέχει τα θεραπευτικά οφέλη, τις βασικές τεχνικές, τις κλινικές εφαρμογές και την εμπειρική υποστήριξη για τη θεραπεία με κούκλες (μαριονέτες-puppets) ως μία θεατρική αναπαράσταση. Παρέχει μια απεικόνιση περίπτωσης μιας τεχνικής ψυχοθεραπείας με κουκλοθέατρο. Οι μαριονέτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο σε μη κατευθυντήριες όσο και σε προδιαγραφικές προσεγγίσεις παιχνιδιού.

Οι 3 σημαντικότερες τεχνικές παιχνιδιού με κούκλες είναι οι εξής: το μη κατευθυντικό κουκλοθέατρο, η τεχνική της επιλογής κουκλοθέατρου και η συνέντευξη με την οικογενειακή κούκλα. Οι μαριονέτες είναι μια ευεργετική πηγή στην αίθουσα παιχνιδιών επειδή μπορούν να χρησιμοποιηθούν με παιδιά, εφήβους, ομάδες και οικογένειες (PsycInfo Database Record (c) 2020 APA).

Σύμφωνα με τον Jewel (1989) το παιδί ενθαρρύνεται στην θεραπεία με κούκλες να κάνει τα εξής:

1. Να αναπτύσσει τις ικανότητες ομιλίας και επικοινωνίας.

2. Να ξεπεράσει τη συναισθηματική και φυσική απομόνωση.

3. Να χτίσει ισχυρή αυτοεκτίμηση.

4. Να είναι συναισθηματικά ελεύθερο.

5. Να μην διστάζει να παίρνει αποφάσεις.

6. Να αναπτύσσει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία του.

Οι Ειδικοί Ψυχικής υγείας που δουλεύουν με παιδιά είναι απαραίτητο να γνωρίζουν ότι για να μάθουν να χρησιμοποιούν τις κούκλες-μαριονέτες στην θεραπεία μέσω του παιχνιδιού πρέπει να περάσουν από συγκεκριμένα εκπαίδευση στην Παιγνιοθεραπεία και πάντα με την επίβλεψη ενός εκπαιδευμένου παιγνιοθεραπευτή.

Τα παιδιά θα προβάλουν τα συναισθήματα και τις σκέψεις τους στις μαριονέτες παιγνιοθεραπείας. Αισθάνονται ασφάλεια χρησιμοποιώντας μια μαριονέτα παιγνιοθεραπείας για να εκφραστούν. Οι Ειδικοί με παιδιά, πρέπει να έχουν αρκετές μαριονέτες παιγνιοθεραπείας στο γραφείο τους. Αυτές οι μαριονέτες παιγνιοθεραπείας πρέπει να κυμαίνονται από φιλικές έως τρομακτικές. Πρέπει να έχετε μερικές παραμυθένιες μαριονέτες, μαριονέτες ζώων και μερικές μαριονέτες αρπακτικών. Είναι πάντα καλό να έχετε διαθέσιμο έναν καρχαρία, έναν δράκο ή έναν δεινόσαυρο με δόντια όταν χρησιμοποιείτε μαριονέτες παιγνιοθεραπείας. Εκτός από μερικές έτοιμες μαριονέτες παιγνιοθεραπείας, στα παιδιά αρέσει να φτιάχνουν τις δικές τους μαριονέτες παιγνιοθεραπείας.

Οι μαριονέτες που επιλέγει να φτιάξει το παιδί θα σας δώσουν πολλές πληροφορίες για το τι συμβαίνει στον εσωτερικό κόσμο του. Στα παιδιά αρέσει να φτιάχνουν μαριονέτες παιγνιοθεραπείας, ειδικά αν μοιάζουν με αυτά ή τα μέλη της οικογένειάς τους. Μία εξαιρετικά σημαντική μέθοδος για τους θεραπευτές είναι να ζητήσουν από το παιδί να φτιάξει  μια αυτοπροσωπογραφία παιγνιοθεραπείας και να του επιτρέψουν να την πάρει μαζί στο σπίτι.  Αυτή είναι μια εξαιρετική δραστηριότητα για το παιδί καθώς μπορεί να προβάλει τα συναισθήματά του σε μια μαριονέτα και να αντιμετωπίσει άλλες μαριονέτες παιγνιοθεραπείας. Τη δική του επίσης σημασία έχει και η μίξη με τις κούκλες που έχει ένας θεραπευτής στο γραφείο του με αυτές που έχει το παιδί στο σπίτι. Με αυτό τον τρόπο το παιδί μπορεί να χρησιμοποιήσει τη σπιτική κούκλα σε συνδυασμό με αυτή που επιλέξει στο χώρο θεραπείας με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα εξαιρετικό θεραπευτικό κλίμα κουκλοθέατρου και έτσι με αυτό τον τρόπο ο θεραπευτές να αντλήσει χρήσιμες και ουσιώδεις πληροφορίες για το συναίσθημα του παιδιού.

Σύμφωνα με τον Wolfmann (1940) τα παιδιά χρησιμοποιώντας την κούκλες στην θεραπεία βρίσκουν σε αυτές ένα παιχνίδι που είναι εύκολο να χειριστούν. Επίσης η κούκλα στα χέρια του παιδιού και με τον τρόπο που παίζει με αυτή συμβολίζει ένα πολύ ευρύ φάσμα του ψυχικού κόσμου του. Ο Axline (1947) και ο Webb (1991) διαπίστωσαν  ότι οι κούκλες στη θεραπεία δίνουν τη δυνατότητα στον θεραπευτή να προσδιορίσει τις συναισθηματικές δυσκολίες του παιδιού μέσω της φιγούρας της κούκλας διότι αυτές αποτελούν στην ουσία τον καθρέφτη τον όσων βιώνει το παιδί όπως ανησυχία, στρες, πεσμένη διάθεση και πολλές άλλες συναισθηματικές δυσκολίες.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση της κούκλας ως μέσο στο ευρύτερο πλαίσιο της Παιγνιοθεραπείας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/seminaria/seminaria-dia-zosis/paidopsychologia-seminaria/pistopoiimeno-epimorfotiko-programma-efarmosmeni-paigniotherapeia-klinikes-paremvaseis-sta-paidia-kai-tin-oikogeneia/

Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/

Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/

Πηγή: American Psychological Association