Της Ιωάννας Μπάτζου, Ψυχολόγου Α.Π.Θ. – Νηπιαγωγού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Είτε πρόκειται από ένα μέλος της οικογένειας είτε από μια καλοπροαίρετη γειτόνισσα, σχεδόν κάθε νέα μαμά έχει ακούσει την ίδια προειδοποίηση : «Αν κρατάς αγκαλιά το μωρό κάθε φορά που κλαίει, θα το κακομάθεις” ή “Πρόσεχε – μπορεί να το κακομάθεις, αν το ταΐζεις όποτε θέλει.” Η αλήθεια είναι, ότι είναι αδύνατο να κακομάθει ένα νεογέννητο. Και οι ειδικοί συμφωνούν, με τις έρευνες να δείχνουν, ότι :
Τα νεογέννητα κλαίνε επειδή έχουν βασικές ανάγκες– ανάγκη για τροφή, για κράτημα, για παρηγοριά, για αγάπη. Και αυτή είναι η δουλειά κάθε μητέρας. Να ακούει το ένστικτό της και να ανταποκρίνεται σε αυτές τις ανάγκες και τις επιθυμίες όσο καλύτερα μπορεί. Αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σηκώνετε κάθε λίγες ώρες όλη τη νύχτα σα νοσοκόμα, ας γίνει έτσι. Αυτό δεν θα κακομάθει ένα νεογέννητο. Όταν απαντάει στις κραυγές του νεογέννητου και προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες του, του διδάσκει να αισθάνεται ασφαλές και σίγουρο. Και η ασφάλεια και η εμπιστοσύνη θα οδηγήσει σε λιγότερα κλάματα και μεγαλύτερη ανεξαρτησία στο μέλλον. Αυτό συμβαίνει επειδή τα μικρά μωρά που αισθάνονται μια βαθιά εμπιστοσύνη στους γονείς τους τείνουν να αναπτύσσουν μια ασφαλή αίσθηση εαυτού που τους βοηθά να αυτοπαρηγορούνται αργότερα.
Τα νεογέννητα δεν είναι χειριστικά. Ανησυχείτε ότι το μωρό σας μπορεί να χρησιμοποιεί τα κλάματα και τα δάκρυα για να σας χειριστεί ; Ακόμη και ο πολύτιμος άγγελός σας δεν είναι αρκετά έξυπνος για αυτό το είδος των περίπλοκων τρόπων σκέψης σε αυτή τη μικρή ηλικία! Οι ανάγκες και οι επιθυμίες των νεογέννητων είναι πολύ πιο απλές. Έτσι, κάθε φορά που οι γονείς ανταποκρίνονται γρήγορα στις κραυγές του μωρού για φαγητό, μια αγκαλιά, ή να το βοηθήσετε κουνώντας το για να κοιμηθεί, ενισχύετε την ιδέα ότι θα είστε εκεί για το μικρό σας και ότι μπορεί να υπολογίζει σε εσάς. Έτσι το νεογέννητο θα αναπτύξει έναν υγιή δεσμό μαζί σας . Φυσικά θα υπάρξουν στιγμές που δεν μπορείτε να φτάσετε στο βρέφος σας το συντομότερο που μπορεί να του αρέσει. Αλλά το να ανταποκρίνεστε στις ανάγκες του μωρού σας όσο καλύτερα μπορείτε, θα αφήσει στο μωρό σας την αίσθηση ότι είναι αγαπητό. Ένα μωρό που έχει αναπτύξει υγιή δεσμό με τους γονείς του είναι πιο ευτυχισμένο και έχει το θάρρος να ανακαλύψει τον κόσμο χωρίς προσκόλληση σε αυτούς.
Τα μεγαλύτερα βρέφη είναι διαφορετικά. Στους 6 μήνες το βρέφος έχει διαφορετικές ανάγκες.. Για παράδειγμα, ένα μεγαλύτερο μωρό μπορεί να θέλει να τραβάει τα μαλλιά ή το σκουλαρίκι σας ή μπορεί να θέλει να παίζει με τα κουμπιά από το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης. Σε περιπτώσεις όπως αυτή, είναι καλό να θέσει κανείς κάποια όρια και να διδάξει την πειθαρχία – με αυτόν τον τρόπο, το βρέφος θα είναι περισσότερο σε θέση να κατανοήσει ότι «η μαμά δεν μου δίνει πάντα αυτό που θέλω, αλλά εξακολουθεί να με αγαπάει». Προς το παρόν, όμως, ενώ το βρέφος σας είναι ακόμα τόσο μικρό, να θυμάστε ότι δεν μπορείτε να το κακομάθετε – αλλά μπορείτε να του διδάξετε να εμπιστεύεται εσάς και τον κόσμο.
Πηγή: http://www.whattoexpect.com/baby-behavior/spoil-a-newborn.aspx
Σύντομο βιογραφικό Ιωάννας Μπάτζου
H Ιωάννα Μπάτζου είναι Ψυχολόγος και Νηπιαγωγός, φοιτήτρια του Μεταπτυχιακού προγράμματος της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας». Αποφοίτησε το 2005 από το τμήμα Ψυχολογίας του Α.Π.Θ. και κατά την διάρκεια των σπουδών της εργάστηκε εθελοντικά στο ίδρυμα «Άγιος Δημήτριος» της Θεσσαλονίκης, ενώ ολοκλήρωσε την πρακτική της άσκηση στο κέντρο απεξάρτησης εφήβων του ΚΕΘΕΑ «Ανάδυση». Το 2010 αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών της Σχολής Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων. Το 2011 συμμετείχε ως νηπιαγωγός με υποτροφία στο πρόγραμμα Leonardo da Vinci που οργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Εργάστηκε ως ψυχολόγος στον Παιδικό Σταθμό δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη και ως παιδαγωγός στο Κ.Ε.Κ. Eurotraining. Από τον Δεκέμβριο του 2015 φοιτά στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ «Αναπτυξιακή Ψυχοπαθολογία της Βρεφικής και Νηπιακής Ηλικίας».
