Της Σταματίνας Σταθάκη Ψυχολόγου MSc, Ειδίκευση στη διάγνωση και αποκατάσταση μαθησιακών δυσκολιών.
Οι γονείς έχουν την τάση να συγκρίνουν τα παιδιά τους με τα άλλα παιδιά. Σίγουρα οι προθέσεις είναι οι καλύτερες καθώς επιθυμούν τα παιδιά τους να αξιοποιήσουν όσο καλύτερα γίνεται τις ικανότητές τους. Αυτό όμως δημιουργεί στα παιδιά το συναίσθημα της σύγκρισης και του ανταγωνισμού. Μια τέτοια συμπεριφορά δείχνει στα παιδιά πως αξίζει αυτός που τα καταφέρνει καλύτερα. Τα πιο ανασφαλή παιδιά ενδέχεται να κλειστούν περισσότερο στον εαυτό τους και να παραιτηθούν. Άλλα παιδιά μπορεί να αντιδράσουν και να προκαλέσουν τους γονείς τους με έντονη αρνητική συμπεριφορά.
Αυτό που χρειάζεται να έχουμε όλοι στο μυαλό μας, είτε είμαστε γονείς είτε εκπαιδευτικοί είτε ειδικοί, είναι πως δεν έχει σημασία τι καταφέρνει το παιδί σε σχέση με τα άλλα παιδιά αλλά σε σχέση πάντα με τον εαυτό του.
Δεν μας νοιάζουν τα επιτεύγματα του παιδιού του γείτονα, μας ενδιαφέρει όμως να δούμε ποια πρόοδο έχει κάνει το δικό μας το παιδί σε σχέση με όσα έκανε πριν ένα μήνα ή πριν ένα χρόνο. Κυρίως μας ενδιαφέρει να βοηθήσουμε το παιδί να αντιληφθεί και εκείνο την πρόοδό του. Από αυτή θα αντλήσει δύναμη να συνεχίσει την προσπάθεια και όχι από τους βαθμούς των άλλων παιδιών.
Επίσης, μας ενδιαφέρει να μεταβιβάσουμε στα παιδιά το μήνυμα πως σημασία έχει να καταφέρουν αυτά που μπορούν και όχι αυτά που αναμένονται σύμφωνα με την ηλικία τους. Εξάλλου κάθε παιδί αναπτύσσεται με τους δικούς του ρυθμούς και έχει τις δικές του κλίσεις και ικανότητες.
Και όλα αυτά γίνονται επειδή δεν θέλουμε το παιδί μας να αποτύχει. Ας μάθουμε, λοιπόν, να αντέχουμε πρώτα εμείς την όποια αποτυχία των παιδιών μας για να μπορέσουν να διαχειριστούν και τα παιδιά την αποτυχία, γιατί η αλήθεια είναι πως δεν τα προετοιμάζουμε για τις πιθανές ματαιώσεις της ζωής. Προσπαθούμε να καλύψουμε όλες τις ανάγκες τους πριν καλά-καλά ζητήσουν κάτι, αγωνιούμε για κάθε βήμα και προσπάθεια τους, τα πιέζουμε να αγωνιστούν περισσότερο γιατί η προσπάθεια πάντα ανταμείβει.
Ξεχνάμε όμως το πιο βασικό, να αφήσουμε ένα παραθυράκι ανοιχτό στο ενδεχόμενο της αποτυχίας.
Ας μάθουμε στα παιδιά πως αν αποτύχουν δεν είναι αποτυχημένα ή άχρηστα. Όλοι έχουμε δικαίωμα στην αποτυχία. Ακόμα και μέσα από την αποτυχία μπορούμε να βρούμε άλλες λύσεις για να πλησιάσουμε το όνειρο και τους στόχους μας. Τίποτα δεν είναι μονόδρομος και σίγουρα δεν έχουν όλα τη λογική άσπρο-μαύρο.
Ας σκεφτούμε τελικά μήπως προσπαθώντας να δημιουργήσουμε πετυχημένους ενήλικες μεγαλώνουμε “αποτυχημένα” και απογοητευμένα παιδιά…
Σύντομο Βιογραφικό Σταματίνας Σταθάκη
Η Σταματίνα Σταθάκη είναι ψυχολόγος (Αρ. Άδειας άσκησης επαγγέλματος: 17/03/2006, 2725), απόφοιτη του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών με τίτλο «Σχολική Ψυχολογία» του ίδιου Πανεπιστημίου και ειδίκευση στη διάγνωση και αποκατάσταση μαθησιακών δυσκολιών. Συνεχίζει να εκπαιδεύεται στη μη-κατευθυντική παρέμβαση ψυχοθεραπείας του M.Lobrot για εμψύχωση ομάδων. Εργάζεται ψυχοπαιδαγωγικά με παιδιά και εφήβους. Οργανώνει ομάδες γονέων, ομάδες αυτογνωσίας ενηλίκων και ομάδες παραμυθιού για παιδιά και εφήβους. Είναι μέλος της Ελληνικής Ψυχολογικής Εταιρείας και μέλος της Ακαδημίας Ποίησης και Παραμυθιού. Έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων σχετικών με το θεραπευτικό παραμύθι και τη δημιουργική γραφή. Είναι εισηγήτρια βιωματικών σεμιναρίων για θέματα που αφορούν το παραμύθι ως μέσο ενίσχυσης των μαθησιακών και συναισθηματικών δυσκολιών των παιδιών.
