Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ατόμων που ζουν με τις επιπτώσεις ενός πολύπλοκου (σύνθετου) τραύματος για πολύ καιρό, αλλά για πολλά χρόνια, δεν γνωρίζουν τι ακριβώς αντιμετωπίζουν. Συνήθως αυτό το οποίο θεωρούν από τον τρόπο που το βιώνουν είναι ότι έχουν άγχος και παράλληλα πεσμένη διάθεση. Σε άλλες περιπτώσεις θεωρούν ότι βιώνουν τραύμα μαζί με άγχος και καταθλιπτική διάθεση.
Ανεξάρτητα από τη διαφορά, καμία συνθήκη δεν πρέπει ποτέ να ελαχιστοποιείται. Εάν αισθάνεστε άγχος ή κατάθλιψη, είναι σημαντικό και επείγον να βρείτε την κατάλληλη υποστήριξη για εσάς. Κανείς δεν παίρνει βραβείο για τη «χειρότερη» κατάθλιψη, άγχος, τραύμα ή οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό τρομερών πραγμάτων να αντιμετωπίσει και κανείς δεν πρέπει να υποφέρει μόνος του. Έχοντας αυτό κατά νου, υπάρχει διαφορά μεταξύ του τι αισθάνεται κάποιος που έχει σύνθετη ή αλλιώς πολύπλοκη Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες και του τι αισθάνεται κάποιος με γενικευμένο άγχος ή ήπια έως μέτρια κατάθλιψη.
Για κάποιον που αντιμετωπίζει σύνθετο τραύμα, το άγχος που νιώθει δεν προέρχεται από κάποια μυστηριώδη άγνωστη πηγή ή από εμμονή για το τι θα μπορούσε να συμβεί. Για πολλούς, το άγχος που νιώθουν τα άτομα αυτά δεν είναι λογικό. Το γενικό άγχος μπορεί συχνά να ηρεμήσει με τεχνικές γείωσης και υπενθυμίσεις για το τι είναι αληθινό και τι όχι αληθινό. Οι τεχνικές ενσυνειδητότητας (Mindfulness) μπορούν να βοηθήσουν. Ακόμη και όταν αισθάνονται τα άτομα αποκομμένα, τα άτομα με έντονη ανησυχία μπορούν συχνά να αναγνωρίσουν ότι τους αγαπούν και τους υποστηρίζουν οι άλλοι.
Για όσους έχουν βιώσει τραύμα, το άγχος προέρχεται από μια αυτόματη φυσιολογική απόκριση σε αυτό που πραγματικά έχει ήδη συμβεί. Ο εγκέφαλος και το σώμα έχουν ήδη ζήσει καταστάσεις του «χειρότερου σεναρίου», γνωρίζουν πώς είναι και θέλουν να μην επιστρέψουν ποτέ ξανά εκεί. Η απόκριση πάλης/φυγής και “παγώματος “πηγαίνει σε υπερένταση. Είναι σαν να ζεις με έναν συναγερμό πυρκαγιάς που χτυπάει σε τυχαία διαστήματα 24 ώρες την ημέρα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον λογικό εγκέφαλο να πειστεί ότι «αυτό δεν θα συμβεί», γιατί ήδη γνωρίζει ότι έχει συμβεί και ήταν φρικτό.
Όσοι ζουν με γενικευμένο άγχος συχνά ζουν με φόβο για το μέλλον. Όσοι έχουν πολύπλοκα τραύματα φοβούνται το μέλλον λόγω του παρελθόντος.
Η θεραπεία τόσο για το άγχος όσο και για το τραύμα είναι να τραβήξει κανείς την επίγνωσή του πίσω στο παρόν. Για ένα τραυματισμένο άτομο που έχει βιώσει κακοποίηση, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που το κάνουν δύσκολο.
Πρώτα και κύρια, ένα τραυματισμένο άτομο πρέπει να ζει σε μια κατάσταση που είναι 100% ασφαλής για να μπορέσει να αρχίσει να επεξεργάζεται το “τσουνάμι” του θυμού, της θλίψης και της απελπισίας που έχει κλειδωθεί μέσα του, προκαλώντας την υπερεπαγρύπνηση και άλλα αγχώδη συμπτώματα. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι κάποιος που υπέστη κακοποίηση και έζησε με το τραύμα για μεγάλο διάστημα είναι ανάγκη να μην επιτρέψει πλέον να καταλαμβάνει χώρο στη ζωή του. Σημαίνει επίσης την εξάλειψη τυχόν άλλων ανθρώπων που αντικατοπτρίζουν τα ίδια καταχρηστικά ή ενθαρρυντικά μοτίβα.
Δυστυχώς για πολλούς, η δημιουργία ενός περιβάλλοντος 100% χωρίς άτομα που μπορεί να απειλούν με κακοποιητικές και καταχρηστικές συμπεριφορές δεν είναι δυνατή, ακόμη και για εκείνους που θέτουν καλά όρια και είναι επιφυλακτικοί με τα σημάδια. Αυτό σημαίνει ότι το να καταφέρνεις να ξεπεράσεις σε ένα βαθμό την πολύπλοκη τραυματική εμπειρία επικεντρώνοντας τη σκέψη σου στο παρόν, υπάρχουν πάντα οι στιγμές κατά τις οποίες ένα αγχωτικό γεγονός μπορεί να πυροδοτήσει μια αρνητική συναισθηματική αναδρομή.
Είναι πιθανό κάποιος που υποφέρει από τα αποτελέσματα ενός πολύπλοκου τραύματος να αισθάνεται επίσης άγχος και κατάθλιψη, αλλά υπάρχει διαφορά στη βασική αιτία. Πολλές αποτελεσματικές στρατηγικές που θεραπεύουν το άγχος και την κατάθλιψη δεν λειτουργούν για τους “επιζώντες” του τραύματος. Οι τεχνικές διαλογισμού και ενσυνειδητότητας (Mindfulness) που κάνουν κάποιον να συνειδητοποιήσει περισσότερο το περιβάλλον του μερικές φορές μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα σε έναν επιζώντα τραύματος. Οι επιζώντες τραύματος συχνά δεν χρειάζονται περισσότερη ευαισθητοποίηση. Πρέπει να αισθάνονται πραγματικά ασφαλείς παρά τα όσα τους λέει η επίγνωσή τους.
Με το πρώτο σημάδι άγχους ή κατάθλιψης, τα τραυματισμένα άτομα θα μετατραπούν σε τοξική ντροπή. Ανάλογα με τα τραυματικά μηνύματα που έλαβαν από τους κακοποιούς τους, δεν θα νιώσουν μόνο τις επιπτώσεις του άγχους και της κατάθλιψης, αλλά και μια βαθιά ντροπή για το ότι είναι «ελαττωματικά» ή «δεν είναι αρκετά καλοί».
Πολλοί επιζώντες εγκαταλείφθηκαν συναισθηματικά ή/και σωματικά και έχουν βαθιά ριζωμένη γνώση του γεγονότος ότι δεν αγαπήθηκαν επαρκώς. Ζουν με μια συνεχή υπενθύμιση ότι ο εγκέφαλος και το σώμα τους στερήθηκαν ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Ακόμη και οι σημερινές καταστάσεις όπου δέχονται αγάπη από ένα ασφαλές άτομο μπορεί να πυροδοτήσουν την επίγνωση και την επακόλουθη θλίψη του να γνωρίζουν πόσο δεν τους αγαπούσαν συγκριτικά.
Το άγχος και η κατάθλιψη θεωρούνται συνηθισμένα, αλλά υποψιάζομαι ότι πολλοί από εκείνους που θεωρούν τους εαυτούς τους αγχώδεις ή καταθλιπτικούς βιώνουν στην πραγματικότητα τις συνέπειες του τραύματος. Οι περισσότεροι θεραπευτές δεν είναι καλά εκπαιδευμένοι για να χειρίζονται τραύματα, ειδικά το περίπλοκο είδος που προκύπτει από την παρατεταμένη έκθεση σε κακοποίηση. Είναι απαραίτητο για τους θεραπευτές να έχουν την απαραίτητη κλινική εμπειρία από αρκετά περιστατικά ατόμων με σύνθετο/πολύπλοκο τραύμα ώστε να μπορούν να το αντιληφθούν κατά τη διάρκεια των συνεδριών ψυχοθεραπείας.
Συχνά αρκετά άτομα διαγιγνώσκονται λανθασμένα ότι έχουν οριακή διαταραχή προσωπικότητας (BPD) ή διπολική διαταραχή. Όποιος έχει αναζητήσει θεραπεία για γενικευμένο άγχος ή κατάθλιψη οφείλει στον εαυτό του μια βαθύτερη ματιά στο εάν το τραύμα παίζει κάποιο ρόλο.
Για περισσότερα Επιστημονικά άρθρα Ψυχολογίας μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://psychopedia.gr/
Για να ενημερώνεστε για όλα τα Επιμορφωτικά Σεμινάρια που αφορούν την Ψυχοπαθολογία και την Παιδοψυχολογία μπορείτε να κάνετε κλικ εδώ:https://www.seminars-psychopedia.gr/
Πηγή: https://themighty.com/