Της Σταυρούλας Γεωργακοπούλου, Ψυχολόγου με Ειδίκευση στη Γνωσιακή- Συμπεριφορική Θεραπεία, Υπεύθυνη Διεύθυνσης Psychopedia.gr
Έχετε υπάρξει ποτέ σε μια σχέση όπου νιώθατε να σας απορροφά όλη την ενέργεια; Αν ναι, τότε μάλλον έχετε υπάρξει σε μια τέτοια σχέση.
Η συνεξάρτηση, η εξάρτηση δηλαδή του ενός από τον άλλο, είναι το είδος της σχέσης που το άτομο στηρίζει το σύντροφο προβάλοντας μια μη υγιή συμπεριφορά. Παραμένοντας σε μια τέτοια σχέση ενθαρρύνουμε τον εθισμό του άλλου ώστε να μην πάρει την ευθύνη των πράξεων του απέναντι σε εμάς.
Από που μαθαίνουμε να εξαρτώμαστε;
Ένα μη λειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να μας μάθει τη συνεξάρτηση. Σε πολλά σημαντικά θέματα όπως οι εθισμοί παντός είδους, η φυσική ή σεξουαλική βία ή χρόνια Ψυχική διαταραχή, δεν δίνεται η απαραίτητη προσοχή που τους αρμόζει. Το άτομο που φροντίζει αμελεί τις προσωπικές του ανάγκες και εστιάζει στο να παρέχει στο άλλο μέρος ότι χρειάζεται (χρήματα, συναισθήματα, την παρουσία του). Το άλλο μέρος βασίζεται ση βοήθεια του φροντιστή ώστε να νιώσει το ίδιο καλύτερα. Σε μια τέτοιου είδους σχέση τα συναισθήματα συνήθως δεν εκφράζονται και τα προβλήματα τείνουν να διογκώνονται.
Σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να βρισκόμαστε σε μια εξαρτητική σχέση:
1.Αναγνωρίζουμε τις βλαβερές συμπεριφορές του/της συντρόφου μας αλλά του συμπεριφερόμαστε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υποφέρει από τις συνέπειες.
π.χ. Ένας οξύθυμος σύντροφος που ξεσπάει πολύ έντονα συχνά, αποδεχόμαστε πλήρως τη συμπεριφορά του θεωρώντας τη ως κομμάτι του χαρακτήρα του και φροντίζουμε να μην του τονίσουμε ότι μας πειράζει κάτι τέτοιο.
2. Παραμένουμε σε μια μη υγιή σχέση παρόλο που μας επηρεάζει την υγεία μας τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά.
3.Νιώθουμε θυμό και απογοήτευση αλλά φοβόμαστε τις συνέπειες που θα έχει για τη σχέση η έκφραση αυτών των συναισθημάτων στο/στη σύντροφο μας.
4.Δυσκολευόμαστε να βάλουμε τα κατάλληλα όρια στη σχέση μας.
5.Βάζουμε σε προτεραιότητα τις ανάγκες του/της συντρόφου μας.
6.Γινόμαστε υπερπροστατευτικοί και παίρνουμε όλες τις ευθύνες για το/τη σύντροφο μας.
7.Μικραίνουμε το πρόβλημα ή αρνούμαστε ότι υπάρχει κάποιο.
8.Έχουμε φτωχές επικοινωνιακές δεξιότητες ώστε να πούμε τι μας προβηματίζει και να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας.
Παρόλο που το άτομο που έχει υιοθετήσει το ρόλο του φροντιστή έχει τις καλύτερες προθέσεις και ξεπερνά τον εαυτό του προκειμένου να ικανοποιήσει το/τη σύντροφο του, συχνά όλα αυτό επιφέρει αρνητικές συνέπειες. Με το πέρασμα του χρόνου ο φροντιστής αρχίζει να νιώθει ότι λαμβάνεται ως δεδομένος. Προσπαθώντας να προστατεύσει συνεχώς το άλλο μέλος, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και αναλαμβάνει ακόμη πιο καταστροφικές συμπεριφορές. Κατ αυτό τον τρόπο το άτομο που φροντίζει δεν αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει μοίρασμα ευθυνών και χρειάζεται να υπάρχει πιο αληθινή συζήτηση για τα προβλήματα και τα συναισθήματα και τον δύο.
Αν δεν μπορούμε μόνοι μας να αντιμετωπίσουμε όσα μας δυσκολεύουν μπορούμε να ζητήσουμε την βοήθεια ενός κατάλληλα καταρτισμένου ειδικού Ψυχικής υγείας. Το να ζητάμε βοήθεια δε σημαίνει ότι παραδεχόμαστε ότι είμαστε αδύναμοι και ανίκανοι να κάνουμε καλά τον εαυτό μας. Αντίθετα σημαίνει ότι πιστεύουμε στον εαυτό μας και επιθυμούμε πραγματικά να γίνουμε καλά.
Ακόμη και αν έχουμε προσπαθήσει να ζητήσουμε βοήθεια και δεν έχουμε δει γρήγορα αποτελέσματα χρειάζεται να έχουμε υπομονή. Όσο διάστημα έχουμε αφήσει να πονάμε θέλει τον κατάλληλο χρόνο να επουλωθεί.
Ας σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τον κόπο της διαδικασίας και ας συνειδητοποιήσουμε ότι:
ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ.
Ζητήστε οικονομική προσφορά για πακέτο συνεδριών και κλείστε ραντεβού με τον κατάλληλο Ψυχολόγο του Psychopedia.gr. Μπορείτε να στείλετε το μήνυμα σας πατώντας εδώ http://psychopedia.gr/exatomikevmenes-ypiresies-psychikis-ygias/ ή να καλέσετε στα τηλ. 2106413306-6934650265
